Halloo allemaal!
Ik heb al eerder een topic aangemaakt maar deze had een nogal onduidelijke titel die ik niet meer kon bewerken 
Dit is mijn verhaal:
Een paar weken geleden ben ik uit gegaan met een jongen die ik al een tijdje leuk vond. Het was best gezellig, alleen was hij behoorlijk gespannen. Sindsdien hebben we leuk contact. Het nadeel is dat hij heel erg verlegen is, waardoor ik elk gesprek moet beginnen. Als het gesprek eenmaal op gang komt is hij heel gezellig en lief.
2 Week geleden op zondag was de laatste keer dat ik met hem sprak en stuurde hem woensdag een appje met daarin: Zeggen we tegenwoordig niks meer?
Een dag later kreeg ik het volgende antwoord terug: Goedemorgen! Ik vind het altijd vet irritant als ik met mensen praat terwijl ik ergens anders mee bezig ben (a) Ik ben een man kan maar 1 ding tegelijk 
Hierop antwoordde ik: Tss op de uni praat je toch ook en let je toch ook op? En ik stuurde de app meer dan een dag geleden, hoi kan toch wel? (a)
Zijn antwoord: Opletten en praten gaat echt niet lukken samen hoor! En ik heb dus de afgelopen dagen geen ‘chilltijd’ gehad :’)
Ik had eerst niet echt door wat voor botte reactie het was tot ik het later die dag opnieuw las en dacht: oke hier had ik anders op moeten reageren 
… Hierna had ik me zelf voorgenomen om hem niet meer achter de broek te zitten en niet elk gesprek zelf te beginnen.
Toen was het zondag en had nog steeds niks gezegd…
Ik heb een aantal dagen geleden met hem gepraat en probeerde er achter te komen waarom hij zelf nooit initiatief neemt om een gesprek te beginnen. Zijn antwoord: ik denk er gewoon niet aan (a)
Na wat gepraat gaf hij toe dat hij niet snel met mensen praat en eigenlijk ook niet veel met klasgenoten. Een beetje anti sociaal eigenlijk. Hieruit kon ik ook opmaken dat hij die eerdere opmerking niet gemeen bedoelde. Hij zei ook dat dit niet aan mij lag en hij mij nooit zou negeren. Heel eerlijk.
Toen ging ik in mijn gedachten een beetje na van hoe hij op school was en vroeg een oud klasgenootje hoe zij hem vond op school; hij was altijd erg verlegen en lag eigenlijk niet heel goed in de klas, want er waren maar een paar mensen waar hij veel mee om ging (waar ik later ook toe hoorde) en had met de rest eigenlijk geen contact.
Nu hij dus student is gaat hij veel uit en ontspant hij (naar mijn gevoel) pas als hij wat op heeft.
Dit is echt heel jammer want hij is hartstikke lief en speelt bovendien gitaar!
Het is dus zo dat elk initiatief van mij komt en hij zelf of geen tijd heeft of (zoals ik al eerder zei) er gewoon niet aan denkt zelf te beginnen. Hij is tot nu toe echt eerlijk tegen mij en is elke keer bereid geweest mij dingen uit te leggen.
Ik vind dit echt heel jammer en zit nou een beetje in tweestrijd of ik moet doorgaan met contact zoeken of het maar moet vergeten.
Wat voor advies kunnen jullie mij geven?
Sorry als het verhaal een beetje onduidelijk is
