Verkeerde keuze?

Hallo dames,

Ik ben nieuw op girlscene, maar ik heb jullie raad nodig. Het is sinds gister officieel uit met mij en mijn vriend. We hadden ongeveer twee jaar en hij was echt mijn beste vriend. De eerste jaar was fantastisch, maar daarna ging het bergafwaarts doordat mijn opa was overleden. Ik sprak mijn vriend niet meer zo vaak, maar toch probeerde hij heel hard zijn best om mij te steunen. Ik reageerde alles op hem af toen en dat was natuurlijk verkeerd. Na een tijdje besloot ik me te vermannen en mijn best te doen voor ons. Ik weet niet waarom, maar alles ging toch slecht. We begonnen elke dag ruzie te maken en elke keer maakten we het goed. Dit was zo ongeveer tien maanden aan de gang. Dus in de zomervakantie was ik op een punt gekomen dat ik realiseerde dat we beide zo slecht tegen elkaar waren. Ik heb hem eerlijk verteld dat wij niet elke dag ons tijd kunnen verspillen ruziënd en bij elkaar te blijven alleen maar omdat we niet zonder elkaar kunnen. Je hoort gelukkig te zijn samen en dat waren wij zeker niet. We hebben gisteren besloten om het uit te maken.

Ik voel me alleen nu super slecht en begin hem nu al te missen. Ook wil ik de hele tijd hem een bericht sturen of het goed met hem gaat, maar elke keer als ik de neiging krijg hou ik mezelf tegen. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, omdat we alles voor elkaar waren. Het voelt alsof we om een stom reden uit elkaar zijn gegaan, maar aan de andere kant zou ik geen relatie met hem kunnen hebben want de ruzies hebben me letterlijk kapot gemaakt. Ik heb een gevoel alsof ik geen zicht heb over de situatie en de verkeerde keuze heb gemaakt. Wat moet ik hiermee? En wat zouden jullie gedaan hebben?

Hopelijk hebben jullie advies en bedankt voor het lezen

Ik denk dat je de goede keuze hebt gemaakt. Als je twee jaar lang gewend bent aan een relatie is het logisch dat je hem nu mist, maar ik ben wel net als jij van mening dat je gelukkig moet zijn in een relatie en dat kon dus blijkbaar op deze manier niet.

Zijn jullie ook met ruzie uit elkaar gegaan of dat niet? Want als dat niet het geval is, zou je op zich best kunnen vragen hoe het met hem gaat.

Nee dat niet. We hadden een goed gesprek alleen moest hij wel uiteindelijk huilen waardoor ik een brok in mijn keel kreeg. Maar hij bleef maar zeggen dat hij het niet kon, maar als ik er gelukkig van word dat hij het wel wilt proberen. Toch denk ik steeds aan hem en ons laatste gesprek…

Tja, het kan zijn dat jullie wel bij elkaar passen natuurlijk en uiteindelijk toch bij elkaar komen. Maar ik denk dat jullie dan wel echt goed moeten praten over die ruzies.

Zo voelt het gewoon als je een relatie verbreekt, dat is in het begin zwaar en het is onwennig en je wil die persoon spreken of bellen of weet ik het. Daar kom je vanzelf wel over heen, misschien duurt het ff.
Sterkte!

Jullie waren 2 jaar lang onafscheidelijk, dat is dus echt normaal. Ga nu niet hem compleet uit je leven verbannen en als je er behoefte aan hebt, sms dan eventjes. Gewoon niet in overdrijven.

Misschien is het beter om elkaar nu met rust te laten en later weer wat meer contact op te nemen. Zo hebben jullie allebei een break en kunnen jullie misschien daarna opnieuw samen beginnen. Een frisse start zeg maar. Aangezien er veel veranderd als je elkaar even wat minder/niet ziet :slightly_smiling_face:

Bedankt voor de tips!

Ook al ben ik niet vertrouwd met zulke situaties - ik vindt je heel dapper meis!

Dankje wel :slightly_smiling_face: