0 stemmers
Ik ben een verhaal aan het schrijven. het gaat over Maya, een lesbisch meisje van 16 jaar oud. Haar vriendin yentle heeft zelfmoord gepleegd, en Maya is van streek. waarom zou Yentle zefmoord gepleegd hebben? kende ze haar wel zo goed als ze dacht?
willen jullie dit lezen of niet?
Ik zou het wel willen lezen.
Post anders een stukje.
Ik ben al een beetje afgehaakt door je hoofdlettergebruik in de beginpost… Hopelijk klopt het wel helemaal in je verhaal, dus post maar.
Wel snel stukje posten, krijgen we meer zicht erin 
Dit is een stukje vanuit Yentle, het gaat verder vanuit Maya
Ik lig op mijn rug, in het gras. Het voelt nat aan, van mijn bloed. Het stroomt nog steeds. Ik haal zwaar adem. Nog een laatste maal denk ik aan al de mensen waarom dit gebeurt, en dan aan de ene persoon die hier tegenin ging: mijn lief, mijn Maya. Ik haal me haar voor de geest. Een zwart rokje, een rood truitje en een gilet. Zwarte schoenen met rode kousen. Haar lange haar in een knot. Zo zag ik haar voor het laatst. Ik probeer mijn hoofd op te tillen, maar ik kan het al niet meer, zoveel bloed ben ik verloren. Ik kijk omhoog, waar de groene bladeren zich als een dak over me sluiten. Het beeld draait. Ik hoor stemmen: “ Ze moet hier zijn!” en dan Maya’s lieve stem: “ Ze heeft zich vast ergens verstopt.” Ze weet het. Ze weet het. Het licht verandert, en ik hoor haar gillen. Dat is het laatste wat ik hoor.
Ik vind de korte zinnen erg irritant lezen, maar dat is een persoonlijke smaak. Daarnaast zie ik een komma voor ‘en’ wat overbodig is.