^Dankje! Zoals beloofd nog een stukje:
Anouk zat op de rode driezitsbank bij Isabella. Isabella was een goede vriendin van Anouk, al sinds de brugklas. Vroeger zagen ze elkaar elke dag en deden ze alles samen. Nu zagen ze elkaar zo veel mogelijk. Isabella was net als Anouk 22 en werkte als verpleegster in het ziekenhuis.
Anouk duwde haar hand onder Isabella’s neus en liet vol trots de prachtige zilveren ring zien.
‘Gefeliciteerd!’ riep Isabella direct toen ze de ring zag. Ze omhelsde haar beste vriendin en lachte breeduit naar Anouk.
‘Wanneer is de grote dag?’ vroeg ze.
‘Dat weten we nog niet, maar wat mij betreft zo snel mogelijk, het is een droom die uitkomt,’ riep Anouk. Ze nam een slok van de zoete witte wijn die op het kleine bijzettafeltje stond. Ze sloot haar ogen en genoot van het koude drankje. Anouk zette het glas terug op tafel en lachte naar Isabella. Het halflange donkere haar van Isabella zag er prachtig uit vandaag. Isabella keek Anouk aan met haar bruine, glinsterende ogen. Anouk voelde zich gelukkig. Isabella lachte en omhelsde Anouk nogmaals.
‘Ik vind het geweldig voor jullie,’ fluisterde ze.
Bas zat al op Anouk te wachten toen ze binnen kwam. Hij werkte veel thuis doordat hij een eigen bedrijf en winkel had. In de winkel was hij niet zo heel vaak, daar had hij personeel voor. Hij ontwierp en produceerde motoren en scooters en had een goedlopende zaak.
‘Hé, schoonheid,’ zei Bas toen Anouk binnen kwam. Ze glimlachte en liep in zijn richting. Ze gat hem voorzichtig een zoen op zijn mond. Vervolgens liep ze door naar de keuken, daar trok ze rijst en een pakje met saus mix voor kip siam uit de kast. Ze pakte een pan en zette die op het vuur. Bas stond op en liep naar de keuken. Hij masseerde de schouders van Anouk.
‘Jij moet hoognodig wat rust nemen en lekker ontspannen,’ zei hij. Anouk schudde haar hoofd, het viel allemaal wel mee. Zo moe was ze helemaal niet, ze hield het prima vol, ook al maakte ze lange dagen. Vanuit de kamer klonk muziek, het was het liedje van Bas en Anouk; heaven, van Brian Adams. Bas lachte, terwijl Anouk zich alleen maar focuste op het eten.
‘Wat is er lieverd?’ vroeg Bas. Anouk haalde haar schouders op en keek hem aan.
‘Ik weet het niet. Ik ben gewoon een beetje moe, denk ik,’ zei Anouk. Bas knikte terwijl ze elkaar in de ogen keken. Vlug drukte Anouk een zoen op zijn mond, om zich vervolgens weer op het eten te richten. Het was bijna klaar en daarna was het tijd voor ontspanning, die ze stiekem meer nodig had dan ze eigenlijk toe wilde geven.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
dit was hoofdstuk 1, dus die was vrij kort. Hoofdstuk 2 is langer en dan begint het verhaal echt zeg maar ;p Het was al begonnen, maar het was meer in inleiding om de personen te leren kennen ;p
