‘Ja!’ Ik vlieg Mark en Carla om de hals. Het is de ticket voor Jamaica. ‘Bedankt! Ik ben er echt super blij mee.’ Carla en Mark geven mij een kus op de wang. ‘Gefeliciteerd meisje, dat heb je verdiend. Nu kunnen we dat het ebste vieren met een stukje taart vind je niet?’ Ik knik hevig ja en ga met Mark op de bank zitten. Tijdens het wachten op de taart kijk ik uit het raam, Kevin is druk bezig met iets, ik kan niet zien waarmee. Mijn gedachten gaan even naar vanochtend, hij deed echt raar. Zo doet hij de laatste tijd altijd, ik snap er niks van.Carla komt aan met de taart. Ze legt het bordje op mijn schoot en ik eet hem in grote happen op. Terwijl ik zi te eten, krijg ik een enorme preek over wat ik wel en niet moet doen in Jamaicia. '…en je moet nooit met vreemde jongens om gaan, ook niet met je biologische broer, als je iets moet doen van je biologische ouders moet je het alleen doen als je dat wilt, ga nooit alleen op stap en bel me 2 keer per dag, ‘s ochtend en ‘s avonds. Oké?’ Ik voel me net een klein kind, ‘ik ben 16 hoor!’ Carla kijkt bedroefd, gelijk doe ik weer aardig, ik wil haar niet verdrietig maken. ‘Sorry ik bedoelde het niet zo.’ Carla wil net iets zeggen, als de bel gaat. ‘Ik doe wel open,’ en ik huppel naar de deur.’ Door het raam kan ik zien dat Kevin voor de deur staat. Ik doe de deur met een ruk open. Het verbaast me dat Kevin alweer voor de deur staat. ‘Hé Kevin, is er iets?’ Kevin kijkt bedenkelijk. ‘Kom mee.’ Is het enigste wat hij zegt. Hij grijpt me bij mijn hand en sleurt me mee naar het bos.Als we eindelijk stil zijn, geeft hij me een blinddoek. ‘Wat moet ik daar nou mee?’
‘Om doen natuurlijk, ik heb een verassing voor je.’ Ik doe wat Kevin van me vraagt. Terwijl het zwart voor mijn ogen is, trekt Kevin me overal naar toe. ‘Doe hem maar af.’ Zegt Kevin wanneer we eindelijk stil staan. Ik trek de blinddoek zachtjes. Ik ben verbaast als ik alles weer helder zie. ‘Kevin wat mooi! Is dit allemaal voor mij?’ Kevin knikt hevig ja. Voor me staat een groot roze kleed, met rode kaarsjes, een ingepakt cadeau en een picknick mand. ‘Ga zitten.’ Kevin wijst op een kussentje. Hij grabbelt wat in de picknick mand en haalt twee stukken caké tevoorschijn. ‘Lekker…’ Ik wil de caké bijna in mijn mond stoppen, totdat Kevin me tegen houd. ‘Ik wil eerst nog wat zeggen.’ Ik grijns, Kevin kan het nooit hebben als mensen 2 dingen tegelijk doen. ‘Manon, je bent het leukste meisje dat ik ooit heb gezien. Wil je mijn meisje zijn?’ Ik laat mijn caké net naast het kleed vallen van verbazing. Dit had ik niet verwacht.
