[i]Heej iedereen,
ik ben begonnen met een verhaal. Het is gewoon van de lol en volgens mij kan ik ook helemaal niet zo goed schrijven.
Het gaat over een meisje Keisha. Ze veranderd in een bitch waardoor ze iedereen kwijt raakt. Wat ze dan doet? Kom je wel achter als je het leest.
Ik zal alvast een stukje plaatsen. Opbouwende kritiek zou fijn zijn.
xoxo[/i]
‘Heey Keish’ Ik zie mijn beste vriendin Zoey aan komen lopen en mijn ex-beste vriendin Tiffany.
‘Heey Keisha’ Zegt Tiffany er zachtjes achteraan. Hoe durft ze, die slet!
‘Rot op.’ Zeg ik kwaad. Teleurgesteld loop ze weg.
‘Keisha, doe normaal. Ze heeft toch sorry gezegd?” zegt Zoey geïrriteerd. Wat, sorry? Ze kan de tering kijgen.
‘Whatever. Kom, onze les begint. Kom…” terwijl ik dat zei, zag ik dat iedereen naar me aan het staren was. Fack. Nu weet iedereen wat er die dag is gebeurt, terwijl ik daaraan denk stromen de tranen over me wangen. Zoey, help dan. Troost me of zo. Sta niet zo dom te kijken! Het lijkt wel alsof ze hoort wat ik denk. Die gedachtenlezer.
‘Kom, Keish, het komt wel goed. Nu moeten we richting Frans.” met een arm op me heen lopen we samen naar binnen. Iedereen is aan het smoezen, maar dan opeens is het stil. Ga nu niet zeggen dat hij achter me staat hé! Gauw veeg ik de tranen weg en lik de rest weg. Hm, zoute tranen. Ik draai me om. Daar staat hij dan. De jongen van mijn dromen. De prins op het witte paard. Waarom is het het witte paard? Waarom niet blauw, dat is veel leuker. Huh? Wat voel ik nou? Waarom is me wang nat? Snel lik ik het water weg, maar kom er al gauw achter dat het tranen zijn. Waarom huil ik? Snel veeg ik het weg. Waar was is? Oja “De prins op het witte paard” Die prins op het witte paard. Hij had een andere prinses gevonden. Nou prinses? Meer barbie. Hij kijkt me aan en wilt naar me toe lopen. Toch zie ik dat Tiffany eraan komt lopen. Zijn hand pakt en hem zoent. Lachend kijkt ze me aan, en Justin. Hij is me gewoon vergeten, want hij zoent vrolijk door. Snel trek ik Zoey mee. Ik gooi de deur van de WC. Ik ben geen bitch, maar don’t mess with me.
De WC is waar de bitches van de school hun lagen foundation op elkaar aan het smeren zijn en dé plek waar honderden flesjes mascara worden verbruikt. Arrogant kijken ze me aan.
‘Jullie hoeven niet gelijk zo arrogant te kijken. Sorry dat ik vandaag geen make-up op heb. Zou je ook een moeten doen. Zou je er minder lelijk uitzien. Niet veel, maar een beetje.’ zeg ik arrogant en leg mijn hand in mijn zij.
Ik zie de “head” met haar ogen rollen.
‘Heb je nou nog roddels of niet?’ zeg ze terwijl ze lipstick op doet. Keisha, sla haar niet in elkaar. Je moet Tiffany kapot maken. Niet Savannah.
‘K, moeten we dit wel doen? Als God ons nu ziet gaan we naar hel.’ vraagt Zoey onzeker. Ik word zo moe van haar en God. Sinds ik haar ken durft ze niets. Ik heb het gehad. Kutwijf.
‘Z, als je zou bang bent. Moet je maar gewoon oprotten, hé?’ arrogant kijk ik haar aan. Verbaasd kijkt ze me aan. Stilletjes loopt ze weg. Eindelijk. Life is finally starting. Bespottend kijk ik haar aan. Wat heeft ze eigelijk aan. Een vuilniszak? Ik draai me op en gooi me haren naar achter. Rustig begin ik alles te vertellen. Over Tiffany én Zoey.
Als ik uitverteld ben lopen we met zijn vijven naar buiten. Mijn nieuwe gang.
‘Oh Zoey?’ roep ik onschuldig. Als ze omkijkt lach ik gemeen.
‘Tell Jesus, the bitch is back’ Iedereen kijkt geschrokken naar mij. Het brave meisje. Dat in God gelooft. Dat meisje die niet met Justin voor het huwelijk naar bed wilde. Dat meisje dat elke avond Gossip Girl kijkt. Dat meisje dat van Georgina houd, waarom? Like she sad; Tell jesus the bitch is back.
maaaar wel leuk verhaal : )