[Verhaal] Pistanthrophobia

[center]Pistanthrophobia
[size=12pt]Proloog
Ze kan haar woede niet meer inhouden. Haar handen beginnen te trillen. Ze balt haar vuisten zo hard dat haar handen beginnen te bloeden. “Ga weg… ga nu weg.” Ze loopt een paar passen naar voren, om recht in de ogen te kunnen kijken. Ze voelt het bloed op haar handen plakken wanneer ze met haar vuisten uithaalt.[/left]


[size=8pt]- De schuine zinnen zijn de gedachtes van Millie

  • Als je spelfouten, of iets anders raars ziet, zou ik het fijn vinden als je het meldt, dan verbeter ik het even (:

1.

Millie hoort haar iPhone trillen. Ze voelt heel licht wat kriebels in haar buik, maar die negeert ze. Ze rent naar beneden en drukt vlug op de thuisknop. Een lichte teleurstelling, want ze had een berichtje gekregen van Rianne. “Hey, kan je ff dat huiswerk van Frans doorsturen? Ik heb geen zin om het te gaan maken, haha (;” Opeens is Millie helemaal klaar met Rianne. Ze had gehoopt op een berichtje van Dave. Ze opent whatsapp en stuurt naar Rianne: “Maak het nou maar eens zelf, ben er ff klaar mee dat je t altijd overschrijft.” Daarna blokkeert ze Rianne. Ze kijkt nog even naar het gesprek met Dave. Natuurlijk heeft hij nog niet gereageerd, hij is gewoon druk met zijn examens. Net zoals jij het soms druk hebt met school en paardrijden. Millie zet haar mobiel op stil en gaat weer verder met haar huiswerk. Doordat ze Rianne heeft geblokkeerd kan ze niet meer zien wat Rianne teruggestuurd zou hebben.

De volgende dag op school loopt Rianne boos naar Millie toe. “Hoezo blokkeer jij me zomaar op whatsapp? Wanneer jij mij nodig hebt zal ik je ook maar eens blokkeren, zullen we eens zien wat jij daarvan vindt.” Het kan Millie niks schelen. Ze weet dondersgoed dat Rianne er nooit voor haar is wanneer zij haar nodig heeft. Maar eigenlijk is Rianne ook geen echte vriendin. Het enige wat Millie wil, is Rianne beschermen. Wanneer Millie er niet voor haar zou zijn, zou Rianne binnen twee weken verdwijnen.

Ze hebben natuurkunde. Riannes favoriete vak. Maar dat komt vooral omdat ze het zo goed kan vinden met de leraar van natuurkunde, meneer Olsters. Millie kan meneer Olsters niet uitstaan. Dat komt ook door de dingen die Millie over meneer Olsters weet. Maar nu Millie een ruzie heeft met Rianne heeft ze de neiging om het allemaal hardop te roepen. Zo hard, dat heel de school het te weten komt. Millie’s mobiel trilt in haar broekzak. Dave!!! Ze kijkt of Olsters aan het opletten is, en opent de chat met Dave. “Zaterdag wat drinken op een terras?” De vlinders in Millie’s buik worden steeds erger. Ze leest het berichtje van Dave steeds opnieuw, en haar buik blijft kriebelen. Millie negeert de gevoelens in haar buik, zoals ze altijd doet. Ze reageert “Ja is goed! Ik moet wel om half 4 weer vertrekken, maar dat geeft niet hè (;” en ze drukt op verzenden. “Bowen! Telefoon uit doen, en in je tas of hij is voor mij” roept Olsters. Hè verdomme. Stomme vent. Millie doet haar telefoon in haar tas.

Wanneer Millie uit is, loopt ze naar de fietsenstalling. Ze hoort een stukje verderop in de fietsenstalling een paar jongens uit de zesde klas lachen. Ze kijkt wat er aan de hand is. En dan ziet ze waar ze om aan het lachen zijn, ze ziet Rianne wegfietsen met meneer Olsters. Niet gewoon achter elkaar, maar echt naast elkaar alsof ze dikke vrienden zijn. Millie kijkt weer naar de jongens uit de zesde klas, die allemaal seksbewegingen aan het maken zijn. Millie negeert het en fietst naar huis, denkend aan Dave.

2.
Het is vrijdag. De dag voor de date met Dave. Millie fietst naar school. Ze luistert naar het liedje ‘All of me” van John Legend en denkt voortdurend aan Dave. Doordat ze zo vrolijk is fietst ze heel hard en is ze ruim op tijd op school. Ze zet haar fiets weg en gaat dan op het ‘rokersbankje’ zitten. Ze pakt haar sigaretten uit haar tas en steekt er een op. Ze kijkt naar haar whatsapp-gesprek met Dave. Hij reageert de laatste tijd wel een beetje kortaf. Ze klikt op zijn profielfoto. Wat is hij toch knap. Ze hoort de bel gaan, en gaat naar binnen.

Het eerste uur heeft ze Frans. Ze kijkt nog een keer naar het whatsapp-gesprek met Dave. Het laatste berichtje wat hij heeft gestuurd, heeft hij genegeerd. Ze kan echt niet wachten tot morgen. Dan gaat de tweede bel, dus de les gaat beginnen. De tafel naast Millie is leeg gebleven, Rianne is er niet. Millie denkt ineens weer aan gisteren, toen Rianne met meneer Olsters wegfietste. Zou ze er daarom nu niet zijn? “Millie weet jij soms waar Rianne is?” vraagt de lerares van Frans. “Nee, moet ik haar anders even bellen?” zegt ze met een bezorgd gezicht. Millie mag gaan bellen, dus loopt ze naar de gang. Ze krijgt Rianne aan de lijn.

“Millie… kom me nu helpen! Ik heb eh… ik…”
-“Rianne, ik weet wat je hebt gedaan. Eigenlijk zou ik je niet moeten helpen, want ik heb je al vaak genoeg gewaarschuwd.

“Ja prima, maar kom alsjeblieft! Ik heb je hulp echt hard nodig!”

-“Ik zeg niet dat ik kom, maar waar ben je?”

“Ik zit in de oude loods achter de haven, en kom alsjeblieft!”

Millie hangt op. Wat moet ik nou weer doen zeg. Ze loopt weer de klas binnen, en de lerares kijkt haar hoopvol aan. “Mevrouw, ik eh… ik voel me niet zo lekker. Kan ik me ziekmelden?” Ze krijgt een ‘ja’ terug, en Millie rent haastig naar haar fiets toe en fietst richting de haven.

Titel aangepast, en de beginpost ook !

He chick. Heb de eerste paar zinnen gelezen en het concept klinkt leuk, maar een tip: probeer het iets minder statisch te maken. Het valt me op dat je elke zin begint met hij/zij het/de. Gooi de volgorde eens om, dat leest fijner.

Succes!

^ Ja, dat!

thanks voor de tip (:
ik zit er aan te denken om het te veranderen naar de ik-persoon omdat mij dat toch met wat makkelijker afgaat. aangezien ik daar dan ook meer variatie ik kan brengen :3