[i]Rayhana:
Met een hoofdpijn open ik mijn ogen het eerste wat me opvalt is het warme maar harde kussen dat onder mijn hoofd ligt… het beweegt… mijn kussen beweegt. Realiseer ik me. Als ik op kijk zie ik het stukje getinte huid dat voor mijn ogen bevind… mijn kussen ruikt heerlijk… Hugo boss. Na een paar secondes voel ik me rood worden. Mijn kussen is Marouane. Met een ruk sta ik op en kijk hem recht aan… zijn donkere ogen lijken uitgerust. Mijn i-pod is netjes op het plankje voor me neer gelegd…. ik meen het nog aan te hebben gehad voor de herrie die het vliegtuig maakte. ‘Goede morgen, zonneschijn lekker geslapen ?’ hoor ik Jake zeggen ‘ wow hoe lang nog dan landen we ?’ vraag ik en kijk naar buiten dit keer zie ik geen een licht, alleen een zwarte oppervlakte onder me. Naast ons lijkt de maan ons te volgen. Zijn we dan helemaal geen ene centimeter gevlogen, het is nog steeds nacht. ‘ we landen over een uur ‘ hoor ik Marouane naast me zeggen die in een boekje zit te lezen. ‘ Huh??’ antwoord ik ‘andere tijd? Nederland loopt met 7 uurtjes voor ‘ zegt hij ‘oh ja, wist ik wel, ‘ antwoord ik zogenaamd zo wetend. Ik weet niet eens hoeveel uurtjes we verschillen met New York. Denk ik in mezelf maar ja dat hoeft hij niet te weten.
Na een uurtje niksen, spreekt de gezagvoerder ons toe, in het Nederlands en daarna in het Amerikaans. Ik doe mijn gordel weer om. Na een halfuurtje land het vliegtuig zonder vertragingen op het JFK- Airport. Na een halfuurtje kunnen we ons uit het vliegtuig bevrijden. We liepen zonder problemen langs de douane. Buiten hielden we alle drie een taxi aan. Het zijn hele andere taxi’s dan ik in Nederland gewend ben, het zijn net gele kanaries. Jake, Maria en Laura hebben een taxi voor hun zelf en wij volgen. ‘ What’s the destination (wat is de bestemming ?’ vraagt de chauffeur in het Amerikaans ’ the Union square hotel ‘ antwoord Marouane, de chauffeur knikt en kijkt ons aan zijn ogen blijven op de mijnes gericht hij schenkt me een glimlach. ‘sir, Can you ride please ‘ vraagt Marouane een beetje geïrriteerd. ‘sure’ antwoord hij nonchalant en rijdt weg. Ondertussen zet hij de radio gloeiend hard. Het duurt wel een halfuurtje voor we aankomen. Ik kijk naar de straten die alsnog gevuld worden door mensen die uitgaan of naar huis lopen.
Na een tijdje stap ik uit. Jake, Laura en Maria kijken ons lachend aan. Met mijn bagage achter me sleurend kijk ik Marouane aan die fronsend voor zich staart ‘ kom we gaan inchecken dan kunnen we even rusten ‘antwoord hij. Ik krijg een zwaar gevoel opmijn borst gedrukt. Ik ben ver weg, niet meer in Amsterdam maar New York. Mijn zusje zal zich vast dood huilen als ze wakker word en me nergens vindt. Ik hoop dat alles goed komt.
Iedereen krijgt een kamer toegewezen. Ik krijg mijn zilvere toegangspasje en loop achter de piccolo de lift in met Marouane. “ Are you on a holiday miss ? ‘ vraagt hij ‘ No with a business trip’ antwoord ik. Marouane kijkt me donker aan ‘ je kan nu wat slapen en daarna gaan we even de stad bekijken morgen middag hebben we die vergadering ‘ zegt hij ‘ goed ‘ antwoord ik… Bepaalt geen ochtend mens dacht ik in mijzelf.
Ik loop een kamer binnen, het is netjes opgeruimd en het ziet er verzorgt uit. Ik laat de piccolo uit. ‘ If you need anything just Call ‘ Ik kijk hem glimlachend aan ‘Thank you ‘ antwoord ik en loop weer terug als ik de kamerdeur dicht heb geslagen ‘ pfff ‘ zucht ik, Ik trek mijn leren jasje uit mijn balarintjes en neem een duik op mijn grote zachte bed. Ik zucht het uit en staar voor me. Een grote raam laat me de schitterende stad zien, vol met wolkenkrabbers, metro stations en talloze winkels .
Ik hoor een gorgel en de deur gaat open, Ik kijk in de donkere ogen van Marouane, die zijn ogen over me heen laat glijden en naar mijn leren jasje en balarintje laat glijden die op de grond liggen . ‘ik wil even testen, ik heb extra pasjes voor het geval dat jullie je verslapen of wat dan ook ‘ antwoord hij als excuus ‘wilt u eerst kloppen ?’ vraag ik ‘Je zit niet in je nakie ‘ antwoord hij grijnzend, ik zie dat zijn ogen op mijn achterste gericht worden, aangezien ik op mijn buik lig. Ik draai me meteen om en sta op ‘ maar dat kon wel het geval zijn ‘ antwoord ik ‘oke sorry de volgende keer klop ik ‘antwoord hij ‘Nja hoe bevalt je kamer ?’ vraagt hij ‘ ehm wel goed’. Het is geweldig maar dat kan hem niks schelen. ‘ Ehm oke dan als je wat wilt weten ik slaap een kamer naast je en samir aan de andere zijde van je kamer, dus je zit veilig ‘ antwoord hij ‘ Ik voel me niet onveilig ‘antwoord ik ‘ Oke dat is dan geregeld, probeer nu wat te slapen want we hebben een drukke dag voor de boeg ‘ ‘hoezo ? we hebben die vergadering toch morgen ‘antwoord ik. ‘Ja wil je New York niet bekijken ?’vraagt hij ‘ ja wel ‘ antwoord ik met een glimlach ‘ het is een mooie stad ‘ zeg ik en, loop naar de grote raam die zowat tot aan de grond was. ‘Ja dat is het zeker. ‘ hoor ik hem achter me zeggen ik voelde zijn warme lichaam vlak achter mijn rug als ik me omdraai bots ik zowat tegen hem, ik deins terug van schrik, zijn hand reikte mijn middel die hij weer vast had.
‘ Gaat het ?’ zegt hij met een zwoele stem, ‘j-a-a het gaat ‘antwoord ik en trek me uit zijn greep ‘ heb je soms een slecht geweten je schrikt wel heel erg snel ‘ grapt hij dit keer weer met een grijns ‘ nee, het is dat jij … zo schrikbarend bent ‘ antwoord ik , hij grijnst en kijkt me slechts aan ‘ vind je me zo lelijk dan ‘vraagt hij. ‘ Ja. ‘ lieg ik hij kijkt me nog steeds even grijnzend aan. Hij is alles behalve lelijk. En dat weet hij. ‘ Wil je weten wat ik van jou vind?’ vraagt hij me ‘nou eigenlijk boeit het me niet ‘ antwoord ik ‘ Nou toch, Jij bent nog lelijker dan Frankenstein zelf. Jouw zouden ze een Oscar moeten geven voor de lelijkste meid aller tijden ‘ antwoord hij. Eerlijk het raakte me diep, vond hij dat echt. Ik loop langs hem heen en probeer het te verbergen met een donkere blik. ‘… wilt u weg gaan … ik wil me om kleden ‘ antwoord ik beledigt ‘… ik ben nog niet klaar….’ ik knikte naar hem en kijk hem uitdagend aan. Ik bukte naar mijn balarintjes om ze op zij te leggen maar de verleiding was nu zo groot dat ik ze tegen zijn grijnzende gezicht wil mikken. ‘ … dat zou ik zeggen als ik je wil kwetsen maar helaas is het niet waar, dus zal ik je moeten uitmaken voor schoonheid ‘ zegt hij lachend ‘ je was wel beledigd he ‘ vraagt hij lachend ‘ nee , helemaal niet het kon me niks schelen ‘ lieg ik. ‘ Ja- ja wedden dat je die balarintjes tegen mijn smoel wou smacken ‘ zegt hij alsof hij mijn gedachten kon lezen.
‘ Maar ja ik laat je met rust ‘ zegt hij zuchtend en loopt mijn kamer uit. ‘ klootzak ‘ mompel ik. ‘Dat hoorde ik ! ‘ gromt hij vanuit de deur. Ik dacht dat hij al weg was…[/i]