en Hoofdstuk 2!!
----------------------------
Die meid maakte wel een behoorlijke scene. Het enige wat ik had gedaan was naast haar in bed kruipen. Ik moest toch ergens slapen. Natuurlijk had ik nog naar huis kunnen gaan, maar met al die alcohol in mijn lijf leek me dat niet bijster slim.
Zuchtend liep ik de trap af en de deur uit. Nog geen vijf meter verder kwam er een meisje om mijn nek hangen.
‘Hey ik zag je gister op het feestje hier. Jij bent toch van Structure?’ Ze duwde haar lijf tegen me aan en ik rolde met mijn ogen. Waarom dacht elke vrouw dat ze recht had om me aan te raken omdat ik in een band zat. Toegegeven, ik hield van het lijfelijke contact, maar er waren ook momenten dat ik er even geen behoefte aan had. Zoals nu.
Ik duwde haar zachtjes van me af. ‘Ik heb geen idee waar je het over hebt,’ zei ik terwijl ik door probeerde te lopen.
Ze huppelde achter me aan en greep mijn arm. ‘Je kunt zo goed zingen,’ kirde ze.
Het enige dat ik op dit moment dacht was: Laat me met rust. Dat ging alleen een beetje lastig, want van je fans moet je het hebben. Als ik haar af zou zeiken zou dat zeker rond gaan en hielden we geen fans over.
‘Bedankt,’ mompelde ik dus maar. Het had geen zin meer om te ontkennen want ze was duidelijk niet gek. ‘Uhm…’ begon ik, ‘ik heb zo een afspraak. Kan ik je nog een handtekening of iets dergelijks bezorgen?’
Het meisje stak een pruillip uit. ‘Je telefoonnummer?’
Ik keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. Waar haalden die meiden het lef toch vandaan? Ik denk dat ze teveel, nee heb je en ja kun je krijgen, hebben gehoord.
‘Handtekening is alles,’ antwoordde ik met een knipoog.
Ze begon in haar tas te rommelen, haalde er een zwarte stift uit en trok haar shirt een stuk naar beneden. Serieus? Ze wilde mijn handtekening op haar borst? Het werd met de dag gekker. Hoofdschuddend krabbelde ik mijn naam over de bovenkant van haar boezem.
Ik was toe aan koffie. Een hele grote beker wel te verstaan. Ik duwde de deur open van de koffieshop waar ik op dat moment langs liep en ging op de kassa af. Daar bestelde ik een extra grote beker Caffé Americano.
‘Welke naam kan ik op je beker schrijven?’ De blauwe ogen van het meisje boorden in mijn gezicht.
‘Mycah,’ antwoordde ik. Ze knikte en schreef Maika op. Ik rolde weer met mijn ogen, waarna ik aan de kant stapte. Ik speelde met mijn telefoon totdat de koffie klaar was en nam mijn beker aan zodra ze mijn naam omriepen. Toen ik me omdraaide botste ik tegen iemand op. Het eerste dat me opviel was het rode haar dat om haar schouders danste. Het was Lily.
‘Hey Bloempje, wat doe jij nou hier?’ vroeg ik met een scheve grijns rond mijn lippen. Dat leverde me een geïrriteerde zucht op. Ze mompelde ook nog wat, maar dat kon ik niet verstaan, terwijl ze van haar ene op haar andere voet wiebelde.
‘Waarschijnlijk hetzelfde als jou, koffie halen.’ Ze kauwde op haar kauwgom en keek me fronsend aan.
‘Geen Chai-typje dus?’ Ik liet mijn blik over haar heen glijden. Haar benen in een zwarte skinny die gestoken waren in zwarte bikerlaarzen en vervolgens gleden mijn ogen over haar bovenlijf, dat in een tanktop gestoken was. Het gaf me een goed uitzicht op haar boezem en die zag er een stuk beter uit dan de borsten die ik eerder onder had moeten kladderen. Mijn ogen bleven uiteindelijk op haar lippen hangen, met de dubbele onderlip piercing in het hoekje. Het gaf haar iets rebels, maar het was tegelijkertijd sexy as hell. ‘Vond het al niet bij je passen.’ Ik gaf haar een vette knipoog.
Voor een moment keek ze me met open mond aan, waarna ze tegen mij zei: ‘Ben jij wel een thee-mietje dan?’
Ik perste mijn kaken op elkaar om niet in lachen uit te barsten. Een thee-mietje? Dat was hilarisch. ‘Nee niet echt. Je mag wel een keer koffie met me drinken?’
‘Doen we dat nu dan niet?’ Ze leunde op haar linkerheup en stak haar kin uitdagend naar voren.
‘Waar is jouw koffie dan?’
Lily vernauwde haar ogen en stak haar tong uit. Ik kreeg een haast onbedwingbaar gevoel om erin te bijten en balde mijn vuisten om mezelf in te houden. ‘Maar als je dit al koffie drinken vind, dan kan ik wel wat extra’s aan toevoegen. Een lunch ofzo,’ grijnsde ik.
‘Hey Lil,’ zei een meisje met zwartgeverfd haar en een paarse lok. Ze was gekleed in zwarte kleren terwijl ze naast Lily ging staan. ‘Wie is deze nitwit?’
‘Mycah,’ zei ik vrolijk en stak mijn hand uit. Ze keek ernaar alsof ik haar zojuist giftige bessen aanbood. Ietwat ongemakkelijk liet ik mijn hand weer zakken. ‘Wie ben jij dan?’ vroeg ik en stak mijn kin uitdagend naar voor.
‘Poppi,’ zei de zwartharige vriendin.
‘God wat hebben die ouders allemaal met bloemen,’ mompelde ik.
Poppi keek me verbaasd aan, maar zei niets.
‘Oké,’ verbrak Lily de stilte, ‘dit Bloempje wil wel een goeie koffie met een degelijke lunch. Benieuwd wat je voor elkaar krijgt, van Velzen. Zeg maar hoe lang je nodig hebt om het te regelen.’
Mijn mond viel bijna open van verbazing, maar ik hield hem nog net in de plooi. Ze ging er daadwerkelijk op in. Mevrouwtje ik-ben-te-goed-voor-alle-mannen ging in op mijn lunchaanbod. Wie had dat verwacht.
‘Niet zo lang hoor. Morgen krijg ik wel voor elkaar.’ Ik knikte zelfverzekerd.
Er verscheen een valse grijns rond haar lippen. ‘Oké morgen dan. Waar?’ Ze blies een bel van haar kauwgom.
Dat was een goede vraag. Als ik het slim speelde…
‘Als je me nou jouw nummer geeft, dan geef ik het adres nog even door.’
Ze rolde met haar ogen, want ze had me duidelijk door. ‘Je wilt mijn nummer toevoegen aan die enorme lijst barbiepoppen van je?’
Ik haalde mijn schouders op. ‘Ik zal een apart kopje maken met Bloempjes, dan sta je niet tussen de barbiepoppen. Vind je dat beter?’
Nadenkend kauwde ze op haar kauwgom en keek toen haar vriendin aan. ‘Geef je mobiel maar,’ zei ze toen.
BINGO!
