[Verhaal] My life so far.

Schrijfsels
#21

Nee, dat ben ik natuurlijk ook niet van plan, want dan had ik net zo goed iemand anders al ik-persoon kunnen nemen :grinning:.
Ik zal zo nog een stukje posten.

#22

‘Floor? Ik dacht dat je niet mee wilde’. Ik zucht en knik met mijn hoofd naar Róbin. Flip kijkt me verbaasd aan en neemt het biertje over dat hij van Pete krijgt aangereikt.
‘Ik zag Bas vanmiddag met zijn vriendin. Wat je trouwens best had mogen zeggen. En nu wil Ró hem gaan laten zien wat hij mist. Dus dit wordt een avond vol met jongens voor Róbin’. Flip grijnst en neemt een slok van zijn bier. ‘Sorry Floor, maar ik wist niet dat het voor jullie zo belangrijk was om te weten dat Bas met een of andere snol heeft’. ik zucht
‘Come on Flip. we zijn meiden die houden van zulke roddels en Ró is gek op hem, dus ofcourse it matters’! Flip lacht en trekt me tegen zich aan.
‘Nou ja, ik vind het eigenlijk wel leuk dat je er bent. De jongens zullen het toch wel allemaal te druk hebben met de meiden hier’. ik grinnik en geef hem een zoen. Vanuit mijn ooghoek zie ik hoe Róbin al met een jongen aan het dansen is.
‘Hee Bas’! Flip laat me los en slaat zijn vriend op de schouders.
‘Hey. O hoi Floor, ik wist niet dat je zou komen’? Ik haal mijn schouders op en loop naar de dranktafel om een cola te pakken. Ik kijk om me heen en mijn ogen zoeken naar iemand bekends, maar er is niemand hier die ik ken. Behalve Pete, Bas, Flip en Ró natuurlijk. Ik neem een slok van mijn cola en loop dan naar Pete toe die languit in de bank hangt.
‘Jij ziet er ook uit alsof je de tijd van je leven hebt’ lag ik en laat me naast hem in de bank vallen. Pete lacht en haalt zijn schouders op.
‘Ben niet echt in een feestbui’. ik knik en kijk naar Flip en een jongen die ik weleens bij de jongens heb gezien en zie ze een vaag dansje doen. Dan richt ik mijn blik weer op Pete.
‘Is er soms iets’? Pete kijkt me even aan en schudt dan langzaam van nee, maar ik zie dat hij liegt. Ik besluit om er maar niks van te zeggen en sta op. ‘Come on boy, dance’! ik trek hem lachend omhoog en begin te dansen. Pete schudt met zijn hoofd, kijkt even naar waar Flip zich bevindt en begint dan mee te dansen. Vrolijk zing ik mee met de muziek, maar in Pete’s ogen zie ik weinig enthousiasme. Wat zou er toch met hem zijn? Dan begint er een wat langzamer nummer. In de verte zie ik Róbin zoenen met een getinte jongen en Flip is op weg naar de bank. Pete wil ook weer terug gaan zitten, maar ik houd hem tegen.
‘Wil je soms niet meer dansen’? Verbaasd kijkt hij me aan.
‘Vraag Flip maar’ ik schud van nee en sla mijn armen om Pete’s nek. Voorzichtig legt hij zijn armen op mijn heupen en een glimlach versiert zijn gezicht.
‘Ga je me nu nog vertellen wat er met je is? Jij bent altijd wel in de stemming voor een feestje’. Pete haalt zijn schouders op en draait een rondje met me. In onze draai zie ik hoe Flip in zijn eentje op de bank zit en naar ons kijkt. Is dat nou jaloezie in zijn ogen?
‘Het is gewoon 
 Ik wil je er niet meer lastigvallen, Floor’.
‘Kom op, Pete. Je kunt het me best vertellen. Ik bedoel daar zijn vrienden toch voor’? Verrast kijkt hij me aan en knikt dan.
‘Het is mijn moeder. Ze heeft kanker’.
‘Fuck zeg’! Pete knikt en ik zie de tranen in zijn ogen schitteren. ‘Hee’ ik veeg een traan weg die over zijn wang rolt en ga dan op mijn tenen staan om hem een knuffel te geven.
‘Het komt goed, Pete. Ze wordt beter’. Ik voel hoe zijn schouders schokken en hoe hij me stevig vastpakt.
‘Ik ben bang, Floor. Ze mag nog niet dood. Ze moet nog meemaken hoe onze band doorbreekt en 
. Fuck’!
‘Ssstt
 Ze komt er boven op. Het is een sterke vrouw’. Langzaam knikt hij en laat me los.
‘Bedankt dat je me dit hebt verteld’ hij knikt en knippert zijn tranen weg. ‘Vertel het tegen niemand, Floor’.
‘Beloofd’ glimlach ik en dan loopt hij weg. Vast naar de wc om water in zijn gezicht te gooien.

#23

reacties?

#24

ik denk dat iedereen wacht op wat nieuws
 :zipper_mouth_face:

#25

Ik zucht en loop naar de bank toe om lekker tegen Flip aan te kruipen. Maar hij kijkt me niet al te blij aan.
‘Is er soms iets’? Met een vragend gezicht ga ik naast hem zitten en leg mijn hand op zijn been. Boos duwt hij mijn hand weg.
‘Je weet dat ik niet snel jaloers ben Floor, maar wat stelde dat voor’?
‘Wat’? Shit, ik mag me nu niet verpraten.
‘Dat met Pete’? ‘Niks. Hij had het moeilijk Flip’.
‘Hij had het moeilijk? Het zag er anders heel anders uit’.
‘Kom op, Flip. Ik zou je nooit kunnen bedriegen. Ik hou veel te veel van je om zoiets te kunnen. Hij heeft het gewoon even moeilijk en ik was voor hem zoals een vriend er hoort te zijn voor iemand’. Flip kijkt me aan en ik kan zien dat hij denkt.
‘OkĂ© dan’ ik glimlach en krijg een zoen op mijn wang gedrukt.
‘Floor, ik ga’. Voor me staat een duidelijk aangeschoten Róbin. Om haar middel liggen de gespierde armen van een jongen. Flip kijkt hun verbaasd aan en slaat zijn arm om mijn middel.
‘Ró, kun je niet beter blijven’? ik werp een blik op de jongen die haar opgewonden in haar nek zoent en kijk haar dan weer bezorgd aan.
‘Nee. Hij moet natuurlijk wel jaloers worden en Oscar is echt lekker’! De jongen die dus Oscar heeft houdt op met Róbin zowat op te eten en kijkt me wazig aan.
‘Hey Chica, zin om mee te gaan? Met z’n drietjes kan het ook gezellig zijn’. vervolgt hij met een knipoog. Vol walging kijk ik hem aan. Gedver, wat denkt hij wel niet! En Chica?
‘Ik denk dat je deze meiden beter met rust kunt laten’ zegt Flip ijzig terwijl hij opstaat en de jongen aankijkt. De jongen grinnikt en laat Róbin los.
‘Waarom dat? Bang dat ze jou niet meer willen nadat ze een echte man gehad hebben’! Flip balt zijn vuisten en snel sta ik ook op.
‘Laat maar, lieverd’ mompel ik en probeer hem wat te kalmeren.
‘Nou. Ik bel je morgen wel, schat. Doei’! Róbin doet net alsof ze niks gemerkt heeft en pakt Oscars hand vast.
‘Dag schatje’ grijnst die nog naar mij en loopt dan weg met Róbin aan zijn hand.
‘Welke idioot heeft ook bedacht dat je jongens moet laten denken dat je onbereikbaar voor ze bent’?! Flip haalt zijn schouders op en Bas komt op ons af. Jezus, die gast komt ook altijd met zijn eieren na Pasen.
‘Wie was die gast bij Róbin’? Oeh, dus meneertje heeft het wel gezien.
‘Een of andere gast die haar maar al te graag wou nemen’ mompelt Flip en laat zich weer in de bank zakken. Bas kijkt me verbaasd aan en ik schenk hem een glimlach.
‘Dus eh
 dat is niet haar vriendje ofzo’? Bas gaat met zijn hand door zijn haar en kijkt naar de grond.
‘Wat gaat jou dat aan’? roep ik dan uit het niets en loop naar de gang toe. Damn. Nou ja, moet hij ook maar niet altijd zo lopen te doen. Ik bedoel ze zijn gek op elkaar, maar ze ondernemen geen stap. Ja, als het te laat is. Om gek van te worden! De deur van de wc gaat open en een dronken meisje en jongen komen eruit gewankeld. Grijnzend trekt hij haar rokje omlaag en loopt dan weer naar binnen. Ik schud met mijn hoofd. Hoe zielig ben je als seks moet hebben op een onder gekotste wc op een feestje. Ik glip de wc in en sluit de deur. Kom op Floor, je bent op een feestje en het kan toch nog best gezellig worden? Langzaam adem ik uit en loop de wc weer uit terug de huiskamer in. Flip en Bas zitten nog steeds op de bank en met een zucht trek ik Flip mee de dansende menigte in. Verbaasd danst hij met me mee.

#26

Leest er nog iemand of kan ik beter stoppen?

#27

Ik lees het wel, alleen kan je beter stoppen met het vragen om reacties. Dan krijgen mensen vaak iets van; dat word een beetje irritant.
En zelfs al zouden mensen het niet lezen, dan moet je gewoon doorgaan voor jezelf. Probeer gewoon zo vaak/regelmatig mogelijk stukjes te posten, dan komen reacties vanzelf wel. :wink:
Oh, en een tip: probeer iets vaker op Enter te drukken anders krijg je mega-lange zinnen achter elkaar. En let ook op het gebruik van leestekens, hoofdletters en de tt. en de vt. Die haal je nog wel eens door elkaar.
:slightly_smiling_face:

#28

Bedankt voor de tips, ik zal er zeker op gaan letten.

#29

‘5,4,3,2,1,0. Gelukkig Nieuwjaar’!
Ik geef Flip een lange zoen en richt me dan op zijn moeder.
‘Gelukkig Nieuwjaar José’.
‘Jij ook meid, dat je nog lang met onze Flip mag samen zijn’.
Ik grijns en geef haar drie zoenen en een knuffel. Na iedereen een gelukkig Nieuwjaar gewenst te hebben gaan we naar buiten toe, want wat is Nieuwjaar zonder vuurwerk? Rillend van de kou sta ik naast Flip die trots naar zijn vuurwerk kijkt.
‘Heb je het zo koud’?
Verbaasd slaat hij een arm om me heen en wrijft me een beetje warm.
‘Ja, het is nou niet zo dat het stikheet is’.
Lach ik en leg mijn hoofd op zijn schouders. Flip grinnikt en Femke die net uit bed gehaald is komt naar ons toegerend.
‘Gelukkig Nieuwjaar’!
Vrolijk slaat ze haar armen om me heen en kijkt ze omhoog.
‘Gelukkig Nieuwjaar’.
Glimlach ik naar haar en til haar op.
‘Kijk’!
Met haar kleine vingertje wijst ze naar de vuurpijl die Teun aansteekt.
‘Mijn broer is groot en mag al vuurwerk aansteken. Femke nog niet’.
Flip lacht en aait zijn zusje over haar hoofd.
‘Over een paar jaar dan mag jij het ook’.
Grijnst hij en loopt dan de straat op om ook iets aan te steken. Femke kijkt me trots aan en kijkt dan naar de lucht die verlicht wordt door al het vuurwerk. Wanneer Flip weer naast me komt staat kijkt hij op zijn horloge.
‘Zullen we dan nu maar naar jou toe gaan’?
Ik zucht en blijf naar de lucht kijken. Het liefste zou ik gewoon voor altijd bij Flip en zijn familie blijven. Ik weet ook wel dat dat niet gaat, maar het is bij hen gewoon zoveel gezelliger. Bij mij thuis is het altijd wel wat.
‘Zullen we eerst nog even naar Ró gaan’?
Flip schudt van nee en loopt naar zijn fiets toe.
‘Het zijn je ouders, Floor. Het is je familie’.
Ik haal mijn schouders op en voel de tranen alweer opkomen. Het is mijn familie, maar meer niet.
‘Lieverd’?
Flip kijkt vragend achterom en springt op zijn fiets. Ik tover een glimlach op mijn gezicht en spring achterop bij Flip.
‘Doei’!
‘Dag jongens’!
Flip fietst weg en ik houd me stevig aan hem vast. Een kleine 10 minuten later staan we voor mijn huis. De gordijnen zijn dichtgetrokken en het ziet er verlaten uit.
‘Volgens mij zijn ze niet eens thuis’.
Mompel ik en loop naar de voordeur toe. Ik open de deur en loop de gang in gevolgd door Flip.
‘Mam? Pap? Hoi’!
Ik open de deur naar de huiskamer, maar zoals ik al dacht is er niemand.
‘Zie je ze zijn niet eens thuis’.
Fluister ik haast onhoorbaar en loop door naar de keuken waar twee slordig geschreven briefjes liggen. Ik doe de lamp aan en lees het eerste briefje.
Ben naar de kroeg.
Die was dus van mijn moeder. Ik pakte het tweede briefje op en las ook deze.
Ben op zakenreis.
Ik zucht en ga op de keukenstoel zitten. Wie werkt er nou met Nieuwjaar?
‘Hee lieverd, gaat het’?
Flip bukt naast me en pakt mijn handen vast die losjes op mijn schoot liggen. Ik knik en glimlach.
‘Waarom zou het niet gaan’?
Verbaasd kijkt hij me aan.
‘Omdat je ouders er niet zijn, alweer niet. En het is nog wel oudejaarsavond’!
Ik haal mijn schouders op en leun een beetje tegen hem aan.
‘Ik ben het gewend Flip’.
‘Dat zou niet moeten Floor! Je moet het ze echt eens gaan zeggen. Ik bedoel als je niet bij mij of Ró of zo bent dan zit je hier alleen’.
‘Daar ga je niet van dood hoor’.
Fluister ik en probeer erbij te glimlachen. Flip schudt met zijn hoofd en trekt me omhoog.
‘Kom’!
Even denk ik dat hij me in zijn armen willen sluiten, maar hij trekt me al weer mee naar buiten en springt op zijn fiets.
‘Wat ga je doen’?
‘Dat zie je wel, kom nou maar’.
Ik knik en stap bij hem achterop.

#30

‘Flip, ik wil dit niet. Laten we gewoon terug naar huis gaan en in bed kruipen’. ‘Dat doen we ook, maar dit moet eerst’.
Ik zucht en Flip loopt de kroeg al binnen. Ik loop op een drafje achter hem aan en probeer hem te stoppen, maar als Flip iets in zijn hoofd heeft dan krijg je dat er niet zomaar uit. Binnen is het druk en ik zie mijn moeder zo snel niet. Nu maar hopen dat Flip haar ook niet ziet.
‘Gelukkig Nieuwjaar’!
Begroet de barman ons en steekt zijn hand op. Ik knik naar de barman en grijp Flip bij zijn arm.
‘Flip, ik wil dit echt niet’.
‘Floor, ik moet dit wel doen. Ik doe dit omdat ik van je hou’!
Hij trekt zich los en loopt naar het einde van de bar. Ik loop hem achterna en zie daar mijn moeder zitten.
‘Mevrouw’?
Flip tikt haar aan en wacht totdat ze omdraait.
‘Wat is er knul’?
Vraagt ze met een dubbele tong. Ze herkent Flip duidelijk niet.
‘Mam, er is helemaal niks’.
Bemoei ik me ermee en wil Flip alweer mee trekken.
‘Florine’?
‘Ja, dat is Florine. Uw dochter! Het meisje voor wie uw moet zorgen en van wie uw moet houden. En aangezien het Nieuwjaar is zou u nu thuis moeten zitten en niet hier in de kroeg! Maar eigenlijk geld dat voor bijna elke dag. U zou er voor haar moeten zijn, want geloof me ze is het geweldigste meisje dat ik ooit ontmoet heb’.
Ik glimlach en voel hoe er een traan over mijn wang rolt.
‘Luister eens jongeman’.
Mompelt mijn moeder, terwijl ze een poging doet om op te staan.
‘Ik weet niet wie jij bent, maar jij hebt het recht niet om te zeggen wat ik moet doen! Begrepen’?
Kwaad prikt ze hem in zijn borst en geeft hem een slappe duw.
‘Als u wat meer interesse in u dochters had, dan zou u weten dat ik verdomme al meer dan een half jaar het vriendje van Florine ben’!
Ik slik en ga wat dichter bij Flip staan.
‘Hij heeft gelijk. Je bent nooit een moeder geweest. Je was meer die ene dronken vrouw die weleens thuis kwam. Ik ben het zat, mam! En als je ooit thuiskomt, verwacht dan maar niet dat ik er ook zal zijn’!
Ik draai me om en wil weglopen, maar ik word bij mijn pols vastgegrepen.
‘Hoe durf je! Ik ben je moeder en als ik thuiskom jongedame dan lig jij netjes in je bed’!
Vuil kijk ik haar aan en ren dan weg. De tranen rollen over mijn wangen en de koude wind buiten maakt het er niet veel beter op.
‘Floor, Floor’!
Flip komt met zijn fiets aan zijn hand achter me aangerend en laat me stoppen.
‘Het spijt me, maar ik moest er gewoon iets van zeggen’.
Ik schud van nee.
‘Het spijt je niet, Flip. En dat hoeft ook niet. Ik moet je eigenlijk bedanken, want 
 het is gewoon kut thuis en 
 ik weet het allemaal niet meer’.
Flip laat zijn fiets vallen en trekt me deze keer wel tegen zich aan. Zo blijven we een lange tijd staan.

#31

‘Pete’!
Ik zie Pete de hoek om komen en loop naar hem toe.
‘Hoe is het met je moeder’?
‘Wat zou er met zijn moeder moeten zijn’?
Flip komt ook de hoek om en kijkt me raar aan. Shit.
‘Oh niks. Ik kwam haar laatst tegen en we hebben toen wat gepraat, dus ik dacht ik vraag hoe het met haar gaat’.
Glimlach ik naar Flip en geef hem dan een vluchtige kus. Pete kijkt me opgelucht aan. Poef, wat ben ik een goede leugenaar. Flip trekt zijn wenkbrauw op en knikt dan.
‘Florine’!
Oeps. Betrapt draai ik me om en kijk dan recht in het boze gezicht van mijn Geschiedenis lerares.
‘Had ik soms gezegd dat jij onderweg naar de aula met deze jongemannen mocht praten’?
Nog voordat ik mijn mond kan openen om een antwoord terug te geven neemt zij weer het woord.
‘Nee, dat had ik dus niet. En dus loop je nu braaf door naar de aula en als de bel gaat kun je je gaan melden bij meneer Rookers. Heb je dat begrepen of moet ik je straks aan het handje meenemen’?
Verbluft staar ik haar aan. Dit kan ze niet menen. Ik deed niks verkeerd! Ik bedoel, ik was op weg naar de aula maar ik werd heel eventjes afgeleid.
‘Maar mevrouw’.
Probeer ik voorzichtig.
‘Ik was op weg naar de aula en toen
’
‘Toen werd ze afgeleid door deze twee onbegrijpelijk lekkere, maar vooral voorbeeldige jongemannen’.
Grijnst Flip en ik knik hevig van ja.
‘Je mist een hoop aan zelfkennis, meneer Bruwer’.
En met dat gezegd te hebben draait ze zich om en loopt ze terug naar het lokaal.
‘Hahaa, meneer Bruwer’.
Doet Pete haar na en slaat Flip lachend op de schouder. Flip rolt met zijn ogen en slaat zijn arm om me heen.
‘Zal ik je dan maar stevig vasthouden en je naar de aula begeleiden’?
Ik grinnik en sla mijn arm om zijn middel.
‘Dat lijkt me een geweldig plan, meneertje Bruwer’!
Pete lacht nog harder en komt ons achterna de trap af. Eenmaal in de aula laat ik me op een stoel zakken en haal ik mijn mobiel uit mijn zak. Tijd om RĂłbin te smsen.
Dat mens is gek geworden! Kwam Pete en Flip tegen en nu moet ik naar Mr. Rook. Kus Floor. P.S. Zorg jij voor een onvergetelijke les?
Ik schuif mijn mobiel weer dicht en ga schuin op de stoel zitten zodat ik tegen de tafel aan kan leunen.
‘Wat liepen jullie eigenlijk door de school te zwerven’?
‘We hebben niet echt les’.
Lacht Pete.
‘Invaller’.
Voegt Flip er aan toe en legt zijn voeten op de tafel. Invaller, dé manier om onder de les uit te komen. Ze weten toch niet dat je in die klas hoort.
‘En waar is Bas dan’?
‘Die zit niet meer bij ons in de klas, remember’?
O ja, stom om te vergeten. Tot voor kort zaten de drie jongens bij elkaar in de klas, maar het ging niet helemaal goed met Bas en dus moest hij na lang overleggen een niveau terug naar HAVO.
‘Die gast heeft echt geluk. Hij is dit jaar al van school af en wij moeten allemaal nog een jaar’!
Ik grijns naar Flip en haal mijn schouders op.
‘Vind je het hier dan niet gezellig? Met al die leuke leraren en al’!
Flip kijkt me lachend aan en schudt dan serieus van nee.
‘Nee, ik heb het niet zo op die juffrouwen, maar die meiden uit de onderbouw’! Lachend fluit hij. Speels geef ik hem een duw.
‘Het spijt me dat ik niet voldoe aan jouw leeftijdscategorie, 10-’.
Pete grinnikt en Flip kijkt me geschokt aan.
‘O M G’.
Roept hij dan overdreven en springt omhoog van zijn stoel.
‘Ik dacht dat je 11 was! Sorry, maar als je 12 bent dan kunnen we echt niet verder gaan met onze verkering’.
Dat laatste spreekt hij extra kinderachtig uit.
‘Dan denk ik dat het nu uit is’.
Mompel ik zacht en loop weg.

#32

Lachend loop ik naar de automaten toe en haal er een zakje M&M’s uit. Genietend van een blauwe M&M loop ik terug naar de jongens.
‘Jij ook Pete’?
Ik reik hem het zakje aan en ga dan op de tafel zitten. Flip komt naast me zitten en slaat zijn arm om me heen.
‘Ik zou jou nooit voor een kleuter ruilen hoor, snoezepoes’.
Bijna verslik ik me in mijn M&M en schud dan met mijn hoofd.
‘Ik zal jou ook nooit voor een oud opaatje verlaten, meneer Bruwer’.
‘Jullie zijn echt een stel gekken. En daar moet ik mee omgaan’!
Ik grinnik en geef Pete een schop tegen zijn knie.
‘Jongelui, van die tafel af. Nu’!
Boos komt de conciërge de aula ingelopen.
‘Sorry meneer, ik ga er al vanaf’.
Roep ik overdreven hard en laat me op Pete’s schoot vallen.
‘Help. Zwaargewicht op me’.
Piept hij zachtjes onder me.
‘Pff en dat zegt dat ie sterk is’.
Pete lacht en begint me in mijn zij te kietelen. Kronkelend probeer ik los te komen en beland uiteindelijk op de grond. Een stel eersteklassers kijkt ons verbaasd aan, maar op dit moment kan het me allemaal niks schelen. Het volgende moment gaat de bel en zuchtend sta ik op. Ik gris mijn tas van de tafel en wil al de aula uitlopen, maar Flip houdt me tegen.
‘Kusje’?
Als een klein kind dat een snoepje wil kijkt hij me aan en houdt me stevig vast. Ik giechel en ga op mijn tenen staan om mijn lippen op zijn zachte mond te drukken.
‘Dankje’.
Fluistert hij als ik hem loslaat. Ik glimlach, zwaai een keer naar Pete en loop dan de aula uit. Tijd om me te gaan melden. Zachtjes klop ik op de grijze deur die de opening van Meneer Rookers kamer vormt en stap dan naar binnen.
‘Hallo mevrouw Schiors’.
Vreselijk als ze me zo gaan noemen.
‘Hallo meneer’.
Mompel ik en neem plaats op de stoel die voor zijn bureau staat.
‘Ik heb gehoord dat je je moest melden bij geschiedenis. Wat heb jij hierover te zeggen’?
Ik ben even stil. Hij is dus al ingelicht.Hoe ga ik me hier weer uit lullen? Dan maar eerlijk zijn?
‘Nou kijk, het is net vakantie geweest en mevrouw Meersen had gewoon echt te veel huiswerk opgegeven. En dat gaat toch niemand maken. Ik bedoel het is net vakantie geweest! Dus ik had dat niet af en toen ik ook nog eens zat te kletsen met Róbin moest ik eruit’.
Meneer Rookers knikt en vouwt zijn handen samen.
‘En nu heb je je huiswerk wel af, Florine’?
‘Nee meneer’.
Mompel ik zacht. Hij zucht en schudt met zijn hoofd.
‘Nou, ik stel voor dat je voor de volgende keer je huiswerk af hebt en goed meedoet met de les. Zo niet, dan zullen wij een gezellige date hebben na school. Oké’?
Ik knik.
‘Nou, dan hoop je ik je nu een tijdje weer niet te zien. Niet in deze kamer te minste’.
Ik grijns en loop dan de kamer uit.

#33

Leuk stukje :grinning:

#34

Dankje, hier nog een stukje.

Zachtjes zing ik mee met Alicia Keys. Beneden wordt de voordeur dicht geslagen en ik hoor vaag hoe er iemand de trap op komt geslopen. Ik werp een blik op mijn wekker en zie dat al half 2 is. Op de overloop hoor ik mijn moeder zachtjes giechelen. Iets klopt er niet. Ik sta op uit mijn bed en doe mijn deur voorzichtig een stukje open. Ik zie nog net hoe er een vreemde man mijn ouders slaapkamer in wordt getrokken. De trut! Ik trek de deur nu helemaal open en storm de slaapkamer van mijn ouders binnen. Mijn moeder en de man liggen halfnaakt op het bed.
‘Hoe kun je! Heb je soms niet genoeg aan papa en de drank?! Moet je nou echt een of andere viezerik oppikken’? Kwaad en met tranen in mijn ogen loop ik terug naar mijn kamer. Ik trek mijn tas uit de hoek en prop hem vol met wat spullen. Dan ren ik de trap af, schiet ik in mijn versleten sneakers en trek mijn jas van de kapstok.
‘Florine’!
Mijn moeder staat hijgend van de woede boven aan de trap.
‘Nee’! schreeuw ik terug en ren de straat op. Het is ijskoud buiten, maar ik loop stevig door naar het park. Ik laat me op een bankje vallen en voel de tranen over mijn wangen stromen. Ik zit er al een tijdje als ik het geklik van een stel hakken hoor. Een vrouw van rond de 30 komt mijn kant op gelopen. ‘Meisje, is alles wel goed’?
Verbaasd kijk ik haar. Ze draagt hoge hakken en heeft iets van bont om haar schouders geslagen. Haar gezicht is mooi opgemaakt en haar haren zitten perfect in model.
‘Jawel’
Mompel ik en veeg mijn tranen weg. De vrouw komt naast me zitten en slaat haar dunne benen over elkaar.
‘Ik zat hier vroeger ook vaak. Meestal als ik ruzie had met mijn vriendje’.
Ze grinnikt even en kijkt me dan aan.
‘Je moet nu vast denken, wat een gek dat ze hier zo laat nog mij me komt zitten’.
Ik glimlach.
‘Een beetje wel, ja. Maar ik zit er zelf ook’.
‘Ik ben Sabien. Je komt me bekend voor’.
Ik bekijk haar nog eens goed, maar ik herken haar niet.
‘Ik ben Florine, zeg maar Floor’.
Sabien glimlacht.
‘Waarom zo’n mooie naam afkorten. Ik deed het vroeger ook altijd hoor, noem me maar Sab zei ik dan’.
Ik grijns en veeg de laatste tranen weg.
‘Heb je ruzie met je vriendje’?
‘Nee, gelukkig niet’.
Glimlach ik en trek mijn benen omhoog. Sabien knikt en strijkt haar zwarte jurkje glad.
‘Ben jij toevallig niet bevriend met die jongens van dat bandje? Volgens mij heten ze Juicy days of zoiets’.
Sabien kijkt me vragend aan.
‘Ja, dat klopt. De zanger is mijn vriend’.
Sabien knikt.
‘Ik regel weleens optredens voor ze. Leuke knullen’.
Ik knik.Sabien steekt een sigaret op die ze uit haar tasje heeft gepakt.
‘Wil jij er ook een’?
Vragend houdt ze de sigaret voor mijn gezicht.
‘Nee, dankje’.
Glimlach ik en staar wat voor me uit.
‘Verstandig meid’.
Mompelt ze en inhaleert nog eens.

#35

Meeer meer =D

#36

Prrrttt. Mijn mobieltje ligt te trillen op het nachtkastje. Moe schuif ik hem open en hoor meteen de bezorgde stem van RĂłbin in mijn oor kwetteren.
‘Floor? waar ben je? Het is al half 2 en we zitten dus al meer dan een uur op je te wachten! Ben je soms ziek? Of had je geen zin, want je had best even mogen bellen hoor’.
Dat is waar ook de jongens moesten vandaag optreden en RĂłbin en ik zouden gaan kijken.
‘Sorry Ró, maar ik
 ik kom niet meer’.
‘Nee, dat hoeft nou ook niet meer, de jongens hebben al opgetreden. En het was geweldig en als je er bij was dan had je het ook kunnen zien’!
Ik hoor dat ze boos is en het liefste wil ik haar alles vertellen, maar het gaat niet. Ik kan het gewoon niet over mijn lippen krijgen.
‘Voel je je nu ook altijd te goed om uitleg te geven? Nou ja ik hoor het wel. Doei’.
En het volgende moment heeft ze opgehangen. Ik zucht en ga rechtop zitten. Ik zoek Flip op in mijn telefoonlijst en even ben ik van plan om hem te gaan bellen, maar bedenk dan dat ik net zo goed kan langsgaan. Ik stap uit het warme bed en fris me wat op in de badkamer. Met een appel in mijn had fiets ik even later naar Flip toe.

#37

‘Hey Floor’.
Vrolijk opent Teun de deur. Zijn haar zit warrig en zijn shirt scheef. Met opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan.
‘Laat me raden, je hebt bezoek’?
Teun grijnst breed. Dat is dus een ja.
‘Is Flip thuis’?
‘Jep, chagrijnig en al’.
Ik knik en stap naar binnen toe. Ik hang mijn jas aan de volle kapstok en Teun wijst naar boven. Stilletjes loop ik de trap op en klop bij Flip op de deur.
‘Nee Teun, ik heb geen condooms meer’!
Langzaam open ik deur en stap naar binnen.
‘Heb ik ook niet nodig’.
Glimlach ik flauw en sluit de deur achter me.
‘Wat kom je doen’?
Flip kijkt me boos aan.
‘Sorry Flip, Ik weet dat ik moest komen en dat het belangrijk voor jullie was, maar
’
‘Jezus Floor, altijd dat ge-maar. Je hoeft niet te komen hoor. Ik dacht alleen dat je het leuk zo leuk vond’!
Moe laat ik me op zijn bed vallen.
‘Flip, alsjeblieft. Ik was de hele nacht wakker en 
 Natuurlijk vind ik het leuk om naar jullie te kijken.’
Flip is even stil en draait zicht dan weer om naar zijn bureau.
‘Bel dan gewoon effe, Ik was bezorgd’.
Ik glimlach en loop naar hem toe. Ik draai zijn rolstoel weer om en nestel me op zijn schoot. Vanzelf beginnen de tranen te stromen. Deels door vannacht en deels door de moeheid.
‘Het spijt me Flip, Ik beloof je dat ik de volgende keer zal komen’.
Snotter ik. Verbaasd kijkt Flip me aan en slaat dan zijn armen om me heen.
‘Wat is er, Floor?’
Ik leg mijn hoofd in zijn nek en schudt van nee.
‘Waarom huil je’?
‘Mama, ze was met een andere vent. Ik was zo boos, ik ben zo boos. En ik heb de hele nacht in het park gezeten’.
'Wat! Floor, heb je ‘s avonds in je eentje in het park gezeten?
Je weet toch dat je altijd naar me toe kunt?’
Ik snik en haal mijn schouders op.
‘Ik wilde alleen zijn en ik wilde je niet lastigvallen, het was 2 uur’.
‘FLOOR! Weet je wel wat voor gekken daar rondlopen’!
Ik haal mijn schouders op.
‘Sabien was er’.
Flip schudt met zijn hoofd en houdt me stevig vast.
‘Wil je dat nooit meer doen? Alsjeblieft kom dan gewoon naar mij. Het maakt niet uit wanneer. Maar ik wil je niet straks hoeven te vinden in het park’.
‘Ik beloof het’.
Fluister ik.
‘Wil je een film kijken’?
Vraagt Flip en draait de stoel met ons erop om.
‘Nee, ik ga naar Ró. Ze klonk niet al te blij’.
Flip knikt begrijpend en ik sta op van zijn schoot.
‘Ik zie je maandag wel weer’.
Glimlach ik en druk nog een zoen op zijn mond.
‘Dag, Floor. Je weet het, hé’?
Ik knik en loop zijn kamer uit.

#38

=D =D

#39

‘En nu’?
Ik zit naast RĂłbin op de bank en haal mijn schouders op.
‘Ga je het tegen je vader zeggen’?
‘Ik weet niet, hij is toch nooit thuis en als hij thuis is zegt hij toch niets tegen haar’.
Ik zucht en haal een hand door mijn haar.
‘Maar het is je vader en hij wordt wel mooi belazerd’!
RĂłbin kijkt naar buiten en dan naar de klok.
‘Verwacht je soms iemand’?
Grijns ik.
‘Nee’ snel schudt ze haar hoofd. Ik schiet in de lach.
‘Te snel, Ró. Wie is het’?
Haar wangen kleuren lichtrood en even weet ze niets te zeggen.
‘Hij heet Rick en hij zit bij Bas in de klas’.
Ik zucht en kijk haar afkeurend aan.
‘Nee Ró. Ga je het nu zo spelen? Door met iemand te gaan wie Bas kent’?
‘Nee natuurlijk niet, Rick is nice. OkĂ©, maybe’. I
k schud met mijn hoofd.
‘Kom op Ró, het is zo overduidelijk dat hij je leuk vindt! Doe er iets aan’!
RĂłbin reageert niet en zet de muziek nog wat harder.
‘RĂłbin Merels! OkĂ©, vrijdagavond gaat het gebeuren’.
‘Nee Floor, ik wil dat helemaal niet.’
‘Maar ik wel, Ró en Pete en Flip. Je komt vrijdag mooi naar mij’!
‘Nee, echt niet Floor’.
Ik sta op en loop naar de deur toe.
‘Vrijdag’.
Zeg ik nog een keer en loop dan weg.

#40

Meer meer :stuck_out_tongue: