[Verhaal] Mo, zij en ik

Personages:
Josephine: Josephine is een meisje van 16 jaar en is van surinaamse afkomst.
Ze woont alleen met haar moeder. De beste vriendinnen van Josephine zijn Eva en Gabrielle. Het vriendje van Josephine heet Mohammed.
Mohammed : Mohammed is een jongen van 18 jaar en is van Marrokaanse afkomst.
Hij woont thuis bij zijn ouders met een oudere zus en 2 broertjes.
Mo is zijn bijnaam
Zijn beste vrienden zijn Bas en Farid.
Eva: Eva is een meisje van 19 jaar en is van Nederlandse afkomst. Eva woont op kamers.
Gabrielle : Gabrielle is een meisje van 17 jaar en is half Nederlands en half Dominicaans.
Ze woont alleen met haar ouders en haar zusje.
Gabrielle zit bij Josephine in de klas
Bas: Bas is een Nederlandse jongen van 18 jaar en hij zit bij Mo in de klas.
Bas woont thuis met zijn ouders hij is enig kind.
Farid: Farid is de neef en de beste vriend van Mo. Hij is 19 jaar.
Farid vind het maar niks dat Mo en Josephine met elkaar gaan.

Het tweede roze streepje op de zwangerschaptest word langzaam zichtbaar.
“Shit!”
De tranen beginnen te rollen over mijn wangen. Allerlei gedachtes schieten door mijn hoofd.
Wat ga ik nu doen, hoe moet ik dit aan mijn moeder vertellen erger nog hoe vertel ik dit aan Mo.
Ik loop naar de badkamer en spoel mijn gezicht met koud water want huilen heeft nu geen zin.
Ik moet bedenken hoe ik dit allemaal ga aanpakken. “JOSEPHINE!”. Shit, snel verstop ik de zwangershaptest in mijn oude teddybeer en loop ik naar de keuken.
“Ja mam”.
“Kan je even naar de supermarkt gaan om brood en wat broodbeleg te halen?”
“Oke is goed.” Ik pak mijn jas en trek mijn schoenen aan.
Onderweg naar de supermarkt kan ik me helemaal niet concentreren alsof ik in een andere wereld zit.
Ik blijf er maar aan denken hoe ik dit kon laten gebeuren.
Ik heb mezelf altijd beloofd dat ik nog lang geen kinderen zou nemen pas als ik een cariere had opgebouwd en hier ben ik dan 16 jaar nog geen diploma’s en al helemaall geen carriere.
Een abortus zit er absoluut niet in want een kind is een geschenk van God al had ik dit geschenk nu liever niet gehad.
Maar het is mijn eigen schuld ik wist dat als ik die antibioticakuur slikte de pil minder effectief zou zijn.
" Dat word dan ¤3,36 "
Ik schrik even , en geef dan het briefje van 5 aan de cassiere.

Leuk!

verder

Tuuuut tuuuut.
“Heey schatje”
“Heey Mo, kan je vandaag even komen het is best belangerijk”
“Wat is er gebeurd dan?”
“Dat vertel ik je wel als je komt, oke?”
“Oke is goed ik moet eerst naar me oom dan kom ik eraan”
“Oke, totzo”
Nog voordat hij antwoord kan geven heb ik al neergelegd.
Ik ga aan mijn bureau zitten en ik pak een blaadje en begin me schrijven.
Ik weet niet hoe ik je dit moet vertellen,
Maar ik zeg het maar snel, ik ben zwanger.
Nee dat is zo afgezaagd, ik maak een propje van het blaadje en ik gooi het weg.
Ik zie wel wat ik ga zeggen als hij er is. Ik plof neer op mijn bed en stop mijn oordopjes in me oor.
Voor de afleiding ga ik bubbleshooter spelen op mijn iPhone dan vliegt de tijd wel voorbij.
Anderhalf uur later gaat de bel en ik loop snel naar de voordeur en ik maak de deur open.
Snel loop ik terug naar mijn kamer en Mo die mij achtervolgd.
“Heey wat is er zo belangerijk”
“Ga maar even zitten Mo dit is best heavy”
“Hmm oke” zegt Mo terwijl hij gaat zitten op mijn bed.
Ik pak mijn oude teddy beer en ik pak de zwangerschaptest eruit.
Ik ga zitten op mijn bed en laat voorzichtig de zwangerschaptest zien aan Mo.
“Ik ben zwanger "
" WTF!, dat kan niet.”
“Jawel , weet je nog toen ik die antibioticakuur kreeg van de dokter voor mijn voorhoofdholte ontsteking nou als je die slikt werkt de pil niet meer zo goed.”
" Maar, waarom zei je dat niet tegen me dan hadden we geen sex gehad toen!"
" Ssst!, mijn moeder is ook nog thuis idioot."
“Jij bent hier de idioot jij wist dat de pil niet effectief was en je zegt helemaal niks niet te geloven dit !”
Mo staat op en rent mijn kamer uit. De tranen beginnen te rollen over mijn wangen, Mo heeft gelijk ik ben een idioot.

Bedankt voor de reacties het volgende stukje post ik morgen

Love it. :wink:

Verder ?


Nadat ik heb ingecheckt loop ik door naar achter in de bus en ik ga naast Gabrielle zitten.
“Zo jij ziet er lekker uit, vooral die wallen van je zijn onweerstaanbaar”
Ik zie er echt tegen op om het aan Gabrielle te vertellen dus zeg ik met een scheve glimlach “Kon niet slapen”
“Weet je het zeker?”
“Ja” Gabrielle kijkt me heel ongeloofwaardig aan en besluit dan om maar niet verder te vragen.
Tijdens de les kan ik me helemaal niet concentreren en dat valt duidelijk op bij Gabrielle want ze vraagt opeens “Gaat het wel met je ?”
Ik heb echt geen zin in dat gezeik over hoe je veilig moet vrijen en dat ik een condoom had moeten gebruiken omdat de pil toen niet werkte.
Alsof ik dat nog niet wist, dus zeg ik “Ik heb gewoon veel last van hoofdpijn”
Aan de manier hoe Gabrielle naar me kijkt voel ik een soort drang alsof ik het gewoon verplicht ben om aan haar te vertellen.
“Ik vertel je zo wat er aan de hand is”
Gabrielle geeft me een knipoog en let weer op de les terwijl ik weer voor me uit staar.
Ik denk na over hoe ik het ga zeggen en ik vraag me af hoe ze gaat reageren.
Als de bel gaat staan Gabrielle en ik meteen op en we gaan meteen naar de wc.
"Oke, vertel me wat er aan de hand is "
"Gabrielle, ik "
Er komt een brok in mijn keel en ik begin te huilen ik heb mezelf helemaa; niet in controle.
Ik zie dat Gabrielle even schrikt maar zedan omhelst ze me en zegt ze zachtjes "Je kan me alles vertellen "
Maar praten lukt me nog steeds niet, huilen is het enige wat ik nu kan.

Vanavond post ik nog een stukje

Upp

Up!

Pas als er luidruchtige bruggers in de wc komen laat Gabrielle me los.
Gabrielle loopt naar haar kluisje en ik volg haar, als we bij haar kluisje staan fluister ik in haar oor “Ik ben zwanger”.
Van schrik laat Gabrielle de boeken die ze net uit haar kluisje heeft gepakt vallen.
Dan draait ze zich om en kijkt ze me aan met haar groene ogen en zegt “Are you fucking kidding me ?”
Ik voel de tranen weer opkomen en ik doe mijn best ze binnen te houden maar toch ontsnappen er een paar.
"Ja, Gabi ik ben echt zwanger "
“OMG”
Een paar tranen ontsnappen en rollen over mijn wang, zo snel mogelijk veeg ik ze weg zodat niemand ziet dat ik huil.
Want als mensen zien dat je huilt komen ze weer met hun vragen en hun medelijden en daar heb ik nu geen zin.
Ik ga niet zielig doen want het is mijn eigen schuld.“Hoever ben je ?”
“Huh?” Daar mijn gedachtes was ik helemaal vergeten dat ik het net aan Gabi had verteld.
“Ooh dat weet ik allemaal nog niet”
“Kom je na school naar me toe ik ben alleen thuis dan gaan we alles uitzoeken ik ben er voor je Josephine”
Ik voel de tranen alweer opkomen, misschien komt het door de hormonen want ik heb nog nooit zoveel gehuild in een pauze.

een kort stukje morgen post ik een langere

verdeer !

leuuk:)

superleuk snel verder :astonished:

verderr

uppp. (:

Please veder!
Dit is echt goed:)

Verderr…

vederrr!

Leuk, maar let alsjeblieft op je komma’s. Dan leest het veel fijner, vooral in je beginpost ontbreken de komma’s. Ook zitten er aardig wat spellingsfouten in.

go on! :slightly_smiling_face:
Ik hoop dat het niet cliché wordt. Maar het is echt goed op dit moment.