[Verhaal] Mijn buurjongen.

Dit is een verhaal geschreven uit een ‘dagboek’ mijn bedoeling is om elke dag te posten met de gebeurtenissen. Ik ken niemand die dit verhaal heeft meegemaakt en heb dit zelf ook niet, laat dat duidelijk zijn!


Lieve Dagboek, — 9-5-2011 ----

[i]Vandaag aangekomen in het nieuwe huis dat overigens spuuglelijk is. Het hout is van alle kanten afgebrokkeld en van een verflaag zijn alleen de overblijfselen zichtbaar. Ik haat het hier nu al. Ik moet al mijn vriendinnen missen, mijn familie, en mijn oude kamer. Ik was zo gehecht aan mijn kamer, mijn groeistreepjes stonden er zelfs nog op. Eindhoven is behoorlijk saai. Morgen maak ik kennis met mijn nieuwe school. Wat zouden ze van mij vinden? Door mijn oude vriendinnen werd ik altijd krullebol genoemd, puur alleen omdat ik een hele bos met krullen heb. Dat is erg zeldzaam, vooral als je nog blond bent ook. Ik heb al een idee hoe ik mijn kamer in ga richten, ik denk een bruine wand en de rest wit. Dan een mix tussen bruin en wit meubilair. Ideetje van mijn moeder. Sinds mijn vader is overleden is de band tussen mij en mijn moeder een stuk hechter geworden. Dat neemt niet weg dat ik mijn vader heel erg mis. Hij was een schat, hij overleed 2 dagen voor mijn 12e verjaardag. Nou what a happy birthday! We zijn inmiddels al 4 jaar verder en mijn moeder is nog steeds eenzaam. Af en toe, hoor ik haar soms 's nachts rustig snikken. Dat breekt mijn hart. Genoeg over mij, back to the topic. Mijn nieuwe huis; gatver wat lelijk. Mijn huis staat in een rijtjeshuis, naast mijn raam, zijn de buren. Ik heb nog geen kennis gemaakt, maar ben ook niet van plan hier lang te blijven. Ik wil terug naar Den Bosch! Hebben jullie ook wel eens het gevoel, dat je helemaal opnieuw wilt beginnen en een nieuw leven wilt starten? Nou dat gevoel had ik heel vaak, en nu kán het eindelijk… hoeft het niet meer. Ik ben lang gepest op school, maar dit jaar is het mij eindelijk gelukt om goeie vriendinnen te maken. Deze meisjes waren échte schatten. Gelukkig praten we nog via MSN. Ik heb van Saar, mijn beste vriendin, een webcam gekregen zodat ze mij regelmatig nog kan zien. Ik ben blij dat ik een OV-chipkaart heb. Dan kan ik in het weekend nog wel eens naar hun toe reizen. Het is al laat, morgen heb ik mijn eerste schooldag (blergh) en moet ik mijn dozen uitruimen. Misschien kunnen we al een begin maken met behangen. Je weet maar nooit wat de dag je brengt. Welterusten!

[/i]
Liefs, Roos.

je hebt een leuke schrijfstijl
maar ik vind dit zinnetje 'n beetje raar voor in 'n dagboek:
Hebben jullie ook wel eens het gevoel, dat je helemaal opnieuw wilt beginnen en een nieuw leven wilt starten?

haha klopt heb ik niet zo goed bij nagedacht sorry.
En sorry dat ik gister geen stukje poste had het nogal druk.

nou is nog een te klein stukje om te beoordelen maar ga maar verder (:

[i]Lieve dagboek — 11-5-2011 ----

Ik had het gister zo druk, dat ik aan mijn dagboek niet toegekomen ben. Ik was vooral heel erg moe van al die dozen uitpakken, dat ik gewoon wilde slapen. Mijn eerste schooldag verliep slecht. Ik kwam mijn nieuwe klas binnen, en de eerste opmerking die gemaakt werd was “POEDEL! HA-HA” en daar stond ik dan, Roos Jansen, 16 jaar oud, knalrood gezicht van schaamte. Ik ging zitten en er keek een meisje naar mij, ze zag er vriendelijk uit. Ze had bruin, lang, golvend haar en groene ogen. Ze leek wat verlegen, maar al gauw verscheen er een glimlach op haar gezicht. Gelukkig toch nog iemand die aardig is. Mijn kamer staat nog vol met dozen, en 3 muren zijn al klaar met behang. Toen ik vanmorgen de deur uitliep, zag ik een jongen. Hij was een beetje gespierd, bruin getint, en hij had donderbruin haar. Hij leek een beetje op Jaco, uit twillight. Ik zag hem langslopen toen ik de deur uitliep. Hij lachte naar me! Toen ik dit aan Saar vertelde wilde ze gelijk de trein naar Eindhoven pakken om ook een super-hunk te scoren. Morgen ga ik de stad maar eens verkennen. Misschien heeft dat meisje uit mijn klas wel zin om mee te gaan? Ik kan het altijd vragen… Welterusten!

Liefs, Roos[/i]