[Verhaal] Ik bezorg u folders. En liefde.

[i]Hallo lieve meiden,

Zoals jullie misschien wel weten schrijf ik verhalen.
Mijn vorige verhaal is afgerond en vandaar dat ik een nieuw topic open, om mijn nieuwste verhaal in te plaatsen. Ik ben hier al een tijdje mee bezig en daarom ben ik heel benieuwd naar tips, reacties en kritiek. Dus laat wat van je horen!

Nina.[/i]

Intro: Robbin, een zestienjarige meid, is opzoek naar een vakantiebaantje. Als ze niets beters kan vinden dan het bezorgen van folders, neemt ze deze baan. Al sinds haar eerste dag wordt ze verliefd op de jongen, die woont op huisnummer 68. Robbin doet alles om aandacht te trekken, tot irritatie van medebewoners en de jongen zelf.

Proloog.

‘Perfect’ hoorde ik de hoge stem van Robbin in mijn oor tetteren. ‘Wat nou perfect? Doe even normaal gast’ antwoordde ik kwaad. Waarom moest ze zich toch altijd met mij bemoeien. Ik mocht haar gewoon niet en waarschijnlijk zou ik haar ook nooit mogen. Robbin was simpelweg het omgekeerde van mij, ze wist altijd alles beter. Irritant gewoon. Daarom mocht ik haar niet, nooit gemogen. Ik had haar al afgewezen, maar zelf had ze daar nog geen idee van. Mijn vrienden zagen Robbin daarentegen wel zitten. En ik zou waarschijnlijk een stuk populairder worden als ik en Robbin. Robbin en ik, nou ja je weet wel. Daarom was ik hier. Voor mijn vrienden.

Klinkt leuk! Ik ben benieuwd :slightly_smiling_face:

Mijn vrienden zagen Robbin…* :slightly_smiling_face: Leuk! Ik ga volgen!

Bedankt voor alle positieve reacties, zeer binnenkort zal ik een nieuw stukje plaatsen.

Hoofdstuk 1.
Daar stond ik dan. Met mijn fiets aan de hand. Ik moest van mijn ouders per se een vakantiebaantje zoeken. Dat pakte tot dit uit. Een fiets, vol gestouwd met folders. Gelukkig hoefde ik het niet alleen te doen, mijn beste vriendin Lieke hielp me mee. Ze was al enthousiast begonnen aan de andere kant van de straat. Ik baalde vreselijk van dit baantje, maar er was niets beters. Ik pakte wat folders uit mijn fietstas en liep op het eerste huis af. Ik hoorde een zachte plof, nadat ik de folders in de brievenbus gooide. Ik sloeg een diepe zucht en liep op het volgende huis af.
Ik lag samen met Lieke op het gras. We waren erg moe van het rondbrengen van de folders en we waren nog maar op de helft. ‘Hoe vind jij het?’ vroeg ik nieuwsgierig aan Lieke. ‘Het gaat, niet geweldig’ antwoordde ze verveeld. Ik grinnikte. ‘Heb je die jongen gezien?’ vroeg Lieke vervolgens. ‘Jongen, welke jongen?’ ik was er meteen weer helemaal bij. ‘Hij zag er wel leuk uit, echt iets voor jou’ ze kon een glimlach niet onderdrukken. ‘Wat doen we hier nog? Laten we naar hem toe gaan’ actief stond ik op. Ook Lieke staat op en pakt me grinnikend bij mijn arm vast.

:upside_down_face:

:upside_down_face:

Ik ben benieuwd!

:upside_down_face:

Wat een leuke reacties zeg :stuck_out_tongue:
:upside_down_face:

:hammer:

Nee grapje, maar iedereen deed zo’n blije smiley, en wanneer iedereen rechts gaat, ga ik meestal links, dus vandaar. Maar ik vind het verhaal ook heel :upside_down_face: hoor! Ik volg! Of had ik dat al gezegd…?

Ga je nog verder?

:upside_down_face: