[Verhaal] I just killed my boyfriend [Afgerond!]

Schrijfsels
#1

Edit op 18 juli: Als je het verhaal achter elkaar wit lezen, kan dat hier. Ik hoor graag in dit topic wat je ervan vond. :slightly_smiling_face:

Edit 30 juni 2013: vanaf vandaag ben ik bezig om het verhaal ook op Wattpad te plaatsen. De versie op Quizlet bevat aardig wat spelfoutjes of *** op de plaats waar wat minder prettige woorden stonden en die dingetjes haal ik er nu uit, waardoor de versie op Wattpad waarschijnlijk de fijnste wordt om te lezen als je reacties tussendoor niet prettig vindt.

[i]Hoi,

Ik ben nieuw hier. Dit verhaal staat gedeeltelijk ook op een ander forum, maar daar werd gezegd dat je hier ‘zinniger’ commentaar kan krijgen. Ik kom eens kijken wat daarvan waar is, want ik kan wel wat zinnig commentaar gebruiken, haha. :grinning: Dit verhaal is 100% fictie.

Veel leesplezier (hoop ik)![/i]

Als ik het niet doe, doet een ander het. Mijn vader, bijvoorbeeld. Hij zal door het lint gaan als hij hoort wat mij is overkomen. Overkomt. Zal overkomen.
Of mijn moeder, hoewel zij niet iemand is die haar handen graag vies maakt. Zij laat anderen het vuile werk opknappen.
Misschien doet mijn broer het wel, als ik het hem heel lief vraag. En als hij er geld voor krijgt.
Zijn vriendin is ook een goede kandidate. Die studeert psychologie of iets in die richting en denkt dat zij al het onrecht in de wereld kan oplossen.
Ik wrijf over de blauwe plek op mijn wang. Dit is de eerste keer dat hij me in het gezicht heeft geraakt. Ik dacht dat hij dat nooit zou durven, omdat mensen vragen gaan stellen als ze zien dat je veel blauwe plekken hebt.
Ik dacht ook dat hij mij nooit zo erg zou mishandelen dat ik iets zou breken. Maar elke keer wordt het erger, elke keer overtreedt hij zijn eigen grenzen. Nu is het of hij, of ik.
Eten of gegeten worden.
Doden of gedood worden.

#2

Up!

#3

Je schijft wel leuk, alleen vind ik het verhaal tot nu toe niet zo geweldig

#4

Bedankt voor de reacties… Ik vind het begin sowieso het moeilijkst. Ik hoop dat het vanaf nu wat boeiender wordt. Even heel snel het volgende stuk.

‘Mijn vriendje mishandelt me.’
Ik heb die woorden pas één keer uitgesproken. Tegen één persoon.
Nou ja, persoon… tegen een artieste op een beeldschermpje. Een zangeres met heel veel pruiken, kleren en gewaagde clips. Ik vind haar helemaal geweldig, zij is alles wat ik zou willen zijn. Op mijn laptop bekeek ik al haar clips weer en kwam uiteindelijk uit bij het nummer Paparazzi.
De clip is bedoeld om te vermaken, maar zorgde ervoor dat ik eerst in tranen uitbarstte en vervolgens besloot dat ik iets aan de hele situatie moest doen. Aan het einde van de clip zei ik de woorden hardop.
Daarom ben ik degene die een einde moet maken aan het probleem in mijn leven. Als Lady Gaga het kan – oké, dat is in een clip en het is nep, maar het gaat om het idee – kan ik het ook.
Maar hoe?
Vergiftigen is een optie, maar ik maak eigenlijk nooit thee of iets dergelijks voor mijn vriendje. Hem neersteken zou kunnen, maar ik ben bang dat ik flauwval door het bloedbad dat ik dan veroorzaak.
Ik weet niet waar ik zo snel een pistool vandaan moet halen en sterk ben ik ook al niet.
Maar ik wil het. Willen en kunnen liggen heel dicht bij elkaar, toch? Ik zal vast wel een manier vinden om mijn bloedeigen vriendje om te brengen.

#5

Up!, mooi stukje :slightly_smiling_face:

#6

Laatste stuk voor vandaag. Ik heb nog nooit zo’n snelle reacties meegemaakt!
Ik schrijf niet zo heel goed, dus als je iets opvalt in de tekst, meld het alsjeblieft. Alvast bedankt. :slightly_smiling_face:

Er is uiteindelijk maar één optie: een overdosis medicijnen.
Het enige medicijn dat ik in huis heb, is paracetamol, iets wat natuurlijk heel onschuldig is en weinig kwaad kan. Je moet dertig smelttabletten innemen om in levensgevaar te komen en zelfs dan is er nog kans dat je in coma raakt. En dus wakker kunt worden.
Het is een doordeweekse dag – ik ben ‘ziek’ of, beter gezegd, durf me niet op school te vertonen met mijn gezicht vol kneuzingen – en mijn ouders werken allebei.
Nick, zo heet mijn vriendje, zal rond een uur of vier bij mijn huis zijn. Voor die tijd moet ik zijn dodelijke drankje hebben gemaakt.
In de voorraadkast beneden vind ik zestien tabletjes. Ik pak een snijplank en stamp ze plat.
De witte berg is groter dan ik van te voren had kunnen bedenken. ‘Warme chocomel,’ mompel ik tegen mezelf. ‘Dat kan in een grote mok en valt niet op.’ Bovendien heeft dat spul een sterke smaak, misschien valt de paracetamol niet eens op.
Aangezien zestien tabletjes echt te weinig zijn, zoek ik in de kast naar andere medicijnen. Ontwormtabletjes voor onze hond, die al een jaar of drie dood is, keelpastilles en gekke, roze pilletjes waarvan je maagbloedingen kunt krijgen stamp ik ook fijn. Dit moet wel genoeg zijn, toch?
Ik pak de grootste mok die ik kan vinden, neem mezelf voor om hem later in een vijver te gooien, en gooi het poeder erin. De halve mok is gevuld.
Daarna ga ik naar de kelder, zoekend naar iets wat heel veel alcohol bevat. Als hij de medicijnen overleeft, moet de combinatie met alcohol ervoor zorgen dat hij alsnog… ophoudt met ademen.
Gewapend met een fles wodka ga ik weer naar boven. Ik giet wat van het spul in de mok, pak een pak chocomel en zorg ervoor dat de beker tot de rand toe gevuld is.
Ik pak mijn iPod, sluit hem aan op de stereo en luister naar ‘So happy I could die’ tot ik de deurbel hoor.

#7

Up, verder :grinning:

#8

Ik ben benieuwd hoe het verder gaat!

#9

Wow, ik vind het echt goed!
Maar wel een beetje, straight to the point zegmaar.
Als je begrijpt wat ik bedoel…
Maar ik ga het zeker volgen! :grinning:

#10

Hoe bedoel je dat ‘straight to the point’? Dat de gebeurtenissen nogal snel gaan of dat mijn stijl gewoon direct is (of nog iets anders)?

Gaaf dat je het gaat volgen. ^^

#11

Ik vind je schrijfstijl echt goed! Ik ga het zeker volgen :wink:

#12

Ik vind het leuk! ben benieuwd hoe het verder gaat (:
Het is wel een beetje snel, dus ik ben ook benieuwd hoe je daar een lang verhaal van gaat maken! Maar ik ga dit zeker volgen

#13

dubbel

#14

Haha, jullie reageren te snel, ik wil veel te graag nieuwe stukjes plaatsen. xD Dit wordt in elk geval écht de laatste van vandaag. Heel erg bedankt voor de leuke reacties!

Het geluid van de bel is hard. Doordringend.
En ik besef dat het wel heel verdacht overkomt als ik ‘Hoi schat, ik heb warme chocomel voor je, maar zelf neem ik niets te drinken!’ zeg. Razendsnel ren ik naar de koelkast, pak het pak chocomel en schenk ook een mok voor mezelf vol.
Op mijn mok staat een afbeelding van een blauwe telefoon, op die van hem een afbeelding van Mickey Mouse. Ik zet beide mokken in de magnetron en stel de timer in op twee minuten.
Mijn iPod schakelt over naar ‘Speechless’ terwijl ik naar de voordeur loop en die trillend opendoe.
Nick ziet er normaal uit. Te normaal. Hij is lang, heeft zwart haar en blauwe ogen. Geen ijskoude kleur, juist een kleur die me laat smelten. ‘Anna,’ zegt hij met een knikje.
‘Hoi,’ begroet ik hem. ‘Kom, eh, binnen. Het was vast koud buiten?’
‘Heel koud.’ Hij stapt langs me heen en ik trek de deur dicht.
‘Dat dacht ik al. Ik heb warme chocola voor ons gemaakt,’ zeg ik met een gemaakte glimlach, terwijl ik me door hem de huiskamer in laat duwen.
‘Gemaakt?’ Hij trekt zijn wenkbrauwen op. Dat is één van zijn vervelende eigenschappen. Hij weet best dat ik bedoel dat ik het alleen heb opgewarmd, alleen wil hij mij laten toegeven dat ik een zogenaamd verkeerd woord gebruikte.
‘Opgewarmd,’ zeg ik daarom. ‘Loop maar even mee.’ Ik ga hem voor naar de keuken, waar de magnetron al piept. Heel even ben ik blij dat mijn mengsel geen gekke chemische reacties heeft veroorzaakt, maar dan besef ik weer wat ik ga doen.
Mijn trillende handen zijn niet te verbergen als ik de magnetron open. Zwijgend geef ik Nick zijn kop aan.
‘Is dat Mickey Mouse?’ zegt hij.
‘Ja.’ Ik pak mijn eigen mok en zet hem op het aanrecht.
Nicks ogen dwalen naar de afbeelding van de telefoon. ‘Waarom ruilen we niet? Jij bent hier de softie, het Disney-meisje. Hier, alsjeblieft.’
Voor ik kan tegensputteren heeft hij zijn mok in mijn handen geduwd.

#15

Ben benieuwd. x]

#16

wauw, je schrijft mooooi.
en origineel onderwerp ook.
gaaf!
<3

#17

Haha, je schrijft echt goed :grin:
Maar eu, door meteen in het verhaal te springen, gaat er dan nog een hoogtepunt komen? Want dit is al echt spannend, dus kan het eigenlijk alleen maar afnemen. Of zal je ook nog het begin van alles vertellen? :slightly_smiling_face:

#18

Thanks voor het compliment!
Dit is nog maar het begin van het verhaal, zeker niet de climax. :slightly_smiling_face:

#19

``

#20

Je schrijft leuk, ik ga het volgen!