Om mee te beginnen… Dit is mijn eerste verhaal dus verwacht niet veel 
En tips zijn zeker welkom! En laat me gerust weten wat je er van vind 
Het verhaal gaat over een meisje/vrouw die niet zo’n leuke jeugd heeft gehad en later haar grote liefde ontmoet. Je zal veel van haar leven zien en het is gebaseerd op een waargebeurd verhaal!
Het verhaal word geschreven vanuit het perspectief van Destiny. Ik heb de naam wel aangepast van de echte naam die alles dus echt mee heeft gemaakt. Hier komt het eerste hoofdstuk. Enjoy!
Hoofdstuk 1
Ik was nog maar een klein meisje toen mijn moeder stierf aan borstkanker. Ik bleef achter met mijn 5 broers, 2 zussen en vader. Maar daar bleef ook niet veel van over. Toen ik een tiener was overleden 3 van mijn broers. 2 ervan zijn neergeschoten omdat ze het slechte pad op waren gegaan en de 3e heeft zelfmoord gepleegd. Ik heb nooit echt begrepen waarom het mijn broers moesten zijn. Ik weet dat het slecht is om in te breken of drugs te dealen maar ze hadden nog een hele toekomst voor zich… Ik dacht altijd dat God aan 2e kansen deed maar helaas waren mijn broers uitzonderingen.
Het leven in Jamaica was niet bepaald wat je noemt makkelijk. Ik ben nooit echt naar school geweest omdat ik moest helpen om voor het gezin te zorgen. Dag in dag uit moest ik een half uur lopen om water te halen of om de was te doen. Toch was ik dankbaar voor mijn leven. Ik ben altijd vrolijk en positief geweest. Die glimlach was niet van mijn gezicht te krijgen! Ik werd op een strenge manier opgevoed, mijn familie was namelijk erg gelovig. Iedere zondag moest ik naar de kerk en kwam je te laat thuis? Geen smoesjes, gewoon een pak slaag. Altijd als ik verdrietig was ging ik naar een vriend, Jungo. Hij woonde al op zichzelf en had zijn eigen winkel. Hij was 10 jaar ouder dan ik maar dat maakte mij niet uit. Altijd als ik advies nodig had of gek werd thuis kon ik altijd bij hem terecht. Hij was mijn beste vriend. Op een dag toen ik voor de zoveelste keer werd geslagen en er een knallende ruzie was, was ik het helemaal zat. Ik pakte mijn spullen en ging naar Jungo. De tranen stroomde over mijn gezicht toen ik bij hem binnen kwam en na ik hem alles had vertelt zei die dat ik wel in zijn winkel mocht werken om in plaats van geld te krijgen, een kamer en eten kreeg. Ik was dolgelukkig, eindelijk kon ik zelf dingen bepalen. Eindelijk verlost van thuis. Na een paar weken met hem gewoond te hebben werd ik verliefd op hem en voor ik het wist deelde ik het bed met hem. Ik was pas 17 maar het feit dat hij al 27 was maakt mij echt niet uit. Mijn geluk kon niet meer stuk en ik had totaal geen heimwee. Ik was vaak alleen in de winkel omdat hij een 2e winkel had geopend in Kingston, de grote stad. Op een dag besloot ik om hem eens op te zoeken in zijn nieuwe winkel, gewoon als een leuke verassing. Ik sloot de winkel en liep naar de stad. Het was zo’n mooie dag en mijn humeur was niet kapot te maken. Eenmaal aangekomen in de winkel zag ik een oude man achter de kassa. Hij was pikzwart, had grijs kort haar en een mond die volgens mij nog nooit had gelachen. Hij gaf me een beetje de rillingen.
‘Werkt u voor Jungo?’ Vroeg ik.
‘Jungo? Wie is Jungo.’ Vroeg de man op een manier alsof hij een joint had gerookt.
‘Hoe bedoelt u? Dit is toch zijn winkel?’
‘Dit is al jaren mijn winkel jonge dame, het spijt me maar ik zal je niet verder kunnen helpen.’
Ik verliet de winkel, mijn gedachtes vol met vragen. ‘Heeft Jungo nou tegen me gelogen?’ ‘Zou die iets voor me verzwijgen?’ ‘Zou er iets aan de hand zijn?’ Ik besloot maar om terug naar de winkel te gaan in de hoop dat Jungo al thuis was en me wat antwoorden kon geven. Het zal wel niks ergs zijn. Toch?