Verhaal--> Hold on pain ends..

Schrijfsels
#1

Ik ga beginnen met een verhaal, kritiek is welkom.

Het laatste wat ik hoor is het dichtslaan van de deur gevolgd door geschreeuw. Daarna hoor ik alleen nog maar het gesuis van de wind in mijn oren. De regen valt in dikke druppels op mijn huid en trekt door mijn kleren heen. De rugtas drukt bij elke stap tegen de wonden op mijn rug. Maar dat stopt mij niet van het rennen. Mijn voeten blijven doorgaan, mijn ademhaling is zwaar. Mijn handen zijn verkrampt in vuisten en mijn haar plakt in slierten aan elkaar. Ik hoor auto’s toeteren en mensen praten. Maar ik blijf rennen, bang dat hij achter me is. Ik voel een golf van opluchting als ik een bekende straat in ren en bel bij het juiste huis aan. Als er wordt open gedaan wordt het me teveel en zak ik door mijn benen. Voor het eerst in tijden voel ik helemaal geen pijn. En het voelt rustgevend. Ik voel hoe ik wordt opgetild en dan zak ik helemaal weg.

…
Verder?

#2

Het eerste stuk was een soort inleiding

Ik zit op mijn knieën voor een grafsteen en strijk wat bladeren van het graf. Ik sluit mijn ogen en voel de bekende warmte over me heen vallen. Ik zie mijn vaders gezicht voor me en hoor zijn stem. Ik open mijn ogen en druk een kus op mijn hand die ik daarna tegen de steen druk. Ik sta op en slinger mijn tas over een schouder en loop de begraafplaats af. Het is net 4 jaar geleden dat mijn vader is overleden. Een ongeluk heeft hem zijn leven gekost. Ik woon nu samen met mijn moeder in een klein appartement. Het is niet heel groot maar precies goed. Ik open de deur en loop de kamer binnen. “Mam, ik heb thuis!” Roep ik door het huis. Geen reactie. Zoals bijna altijd de laatste tijd. Ik loop door naar mijn kamer en open de deur waar met sierlijk letters Hope op staat. Hope, de naam die ik kreeg omdat ik hard heb moeten vechten voor mijn leven als baby. Daarom noemde mijn vader me ook altijd zijn vechtertje. Ik leg mijn tas in de hoek van de kamer en zet de waterkoker aan. Ik loop naar mijn venster bank en zet de kussens recht. Ik pak een grote mok een schenk het water met een theezakje erin en ga in de vensterbank zitten. Ik kijk uit mijn raam, mijn uitzicht over een bos met daar achter de zee. Ik neem voorzichtig een slokje van mijn thee en sluit mijn ogen. Eindelijk, het is vakantie. Ik zet mijn mok neer en pak mijn I phone van het bed. Ik ga weer zitten waar ik zat en typ mijn code in. Ik open mijn whatsapp en kijk door mijn berichtjes. Ik glimlach als ik een berichtje van Mason heb. Ik open hem en lees het. –Ga je vnv mee uit? Gewoon wij twee.- Ik stuur een berichtje terug. –Ja, leuk!- Meteen reageert hij. –Top, haal je om 19.00 op, doe wat leuks aan en zorg dat je honger hebt.-

#3

Ik loop naar mijn kast en pak een setje ondergoed. Ik kijk tussen mijn kleren en kies voor een zwart jurkje met een strak lijfje tot mijn middel en wat dan overloopt in losse stof wat soepel om mijn lichaam valt to boven mijn knie. Ik loop naar mijn badkamer en zet de radio aan. Ik kijk naar mezelf in die spiegel en zie 2 knal blauwe ogen terug kijken. Mijn, nu, zuurstok roze haar zit in een losse vlecht. Ik verf mijn haar graag steeds een andere kleur, iets wat bij mij hoort. Ik haal mijn make-up eraf en doe mijn haar los wat tot mijn onderrug komt. Ik doe de douche aan en kleed me uit. Ik douche rustig en langzaam en stap er dan uit. Wikkel een handdoek om mijn haar en wikkel er een om mijn lichaam. Ik loop naar de spiegel en begin me op te maken. Niet te veel, een lichte foundation en een zwart lijntje rond mijn ogen. Ik haal mijn haar los en droog het helemaal af, begin het dan te föhnen tot het droog is. Ik trek mijn jurkje aan en doe een ketting om. Ik pak mijn stijltang en stijl mijn haar. Ik doe als laatste een ring om die ik van mijn vader kreeg om en loop naar mijn kamer. Ik stap in mijn zuurstokroze, dezelfde kleur als mijn haar, hakken en pak een tasje waar ik mijn portemonnee en mobiel in stop. Ik poets nog snel even mijn tanden en loop naar beneden. Ik schrijf snel een briefje voor mijn moeder in sierlijke letters. Dan gaat de bel. Ik loop naar de deur en open die.

#4

Ik glimlach als ik Mason zie en wordt al snel in een knuffel getrokken. “Je ziet er prachtig uit.” Fluister hij zacht. Ik voel dat ik begin te blozen en glimlach. Ik sluit de deur en loop mee naar zijn auto, hij is een jaar ouder en mag dus auto rijden. Hij houdt de deur voor me open en ik stap in. Hij sluit de deur en loopt om, waarna hij ook instapt. “Ben je er klaar voor?”Grijnst hij. Ik knik lachend en hij start de auto. “Waar gaan we heen?” Vraag ik. Als antwoord krijg in een geheimzinnige blik toegeworpen. Na een halfuurtje komen we aan bij een verlaten parkeerplaats. Hij stopt de auto en stapt uit. Rent als een gek naar mijn deur om die te openen.

…
Sorry, moet even wat inspiratie doen, kan even duren tot het volgende stuk

#5

Okey, bedankt! Ik doe mijn best. Ik heb het erg druk de laatste tijd, ook al is het vakantie, maar ik probeer zo snel mogelijk weer te schrijven

#6

Als hij hem opent maakt hij een kleine buiging. “Gek kind,” zeg ik lachend en stap uit. Hij sluit de deur en doet zijn handen voor mijn ogen. “Ogen dicht.” Ik sluit mijn ogen en hij tilt me in een beweging op. Ik sla mijn armen om zijn nek en hij begint te lopen. Na een tijdje zet hij me neer en ik voel hoe mijn hakken wegzakken in het zand. Hij blijft me vast houden zodat ik niet omval. “Open je ogen maar.” Hij laat me los en ik open mijn ogen. Er ligt in het zand een kleed met een grote picknick mand. Om het kleed heen staan allemaal kleine kaarsjes. Ik draai me verbaasd om en zie hoe Mason verlegen glimlacht.

#7

Upje! :slightly_smiling_face:

#8

Omdat het vaker dan 200x gelezen is wordt het volgende stuk extra lang :wink: Doe mijn best morgen een plekje te vinden tussen de fisio, bezorgen, bios kaartjes halen en naar de film gaan(The fault in our stars:D) :upside_down_face:

#9

Hey! Ik vind het ook wel een leuk verhaal, maar ik erger me er een beetje aan dat bijna elke zin begint met ik… Misschien een tip? Verder echt leuk!

#10

Ik glimlach breed en hij glimlacht terug. Hij pakte mijn hand en trekt me zachtjes mee naar het kleed, ik ga zitten en schop mijn hakken uit. Hij opent de mand en haalt er twee glazen uit en een fles wijn. Hij opent de fles en schenkt het voor me in. Ik pak en glas vast en neem een klein slokje. Hij schenkt ook voor zichzelf in en pakt dan een doosje uit de mand en opent het. “Aardbei?” Hij houdt me een aardbei met chocola voor. Ik pak het aan en neem een hap. “Wauw, dankje Mason. Dit is geweldig!” Hij glimlacht trots en kijkt me aan. Ik kijk blozend weg naar de zee, waar de zon langzaam in verdwijnt. Ik stap op en loop naar het water, het water loopt langs mijn voeten. Al snel voel ik twee armen om me heen en ik leun naar achter tegen het lichaam van Mason aan. Ik sluit kort mijn ogen. “Hope?” Ik kijk om, recht in zijn prachtige groene ogen. Hij draait me om in zijn armen en trekt me tegen zich aan. Kijkt diep in mijn ogen en buigt voorover en kust me zacht. Ik sluit mijn ogen en sla mijn armen om zijn nek. Duizenden vlinders vliegen in mijn buik. Zijn handen glijden af naar mijn heupen en drukt me nog dichter tegen zich aan. Hij laat mijn lippen los en kijkt me aan. Ik voel hoe ik moet blozen en verstop mijn hoofd tegen zijn borst. Zo staan we nog een tijdje, zijn armen stevig om me heen. “Hope, dit klinkt misschien heel cliché, maar wil je mijn meisje zijn?” Zijn stem klinkt onzeker. Ik kijk hem aan en druk een kus op zijn lippen. “Ja.” En ik glimlach naar hem.

…
Jullie krijgen nog een langer stuk te goed!

#11

Ik loop met een brede glimlach het huis binnen en sluit de deur. En leun met mijn rug tegen de deur. Best day ever! Ik schop mijn schoenen uit en kijk op als ik gelach hoor, een zware mannelijke lach. Langzaam loop ik richting de woonkamer en open de deur. “Hope! Lieverd waar was jij dan?” Roept mijn moeder. “Ik had een briefje voor je geschreven mam…” Ik kijk van haar naar de man op de bank. Hij staat op en loopt naar me toe. “Niet zo bijdehand jongedame, je kan je moeder gewoon antwoordt geven.” Hij kijkt me met een woedende blik aan. “Jack, je bent mijn vader niet!” “Nee, die is dood.” Tranen springen in mijn ogen en ik ren naar boven en laat me huilend op mijn bed vallen. Waarom moest mijn moeder juist met deze man verloofd zijn? Hij dacht dat hij zich kon gedragen als mijn vader. Niemand kan hem vervangen. Ik rol op mijn rug en staar naar het plafond. Ik hoor iemand de trap op komen en sta snel op, maar ben te laat bij de deur en die vliegt open. “Heeft iemand gezegd dat jij weg mocht vandaag?” Jacks ogen spuwen vuur. “Nee. Er was niemand thuis.” “Je was zeker met een of andere jongen weg he? Vieze hoer. Denk je dat hij het leuk vindt om met een suikerspin rond te lopen? Hij wil maar één ding, seks. Niemand zou jouw anders willen, waardeloos schepsel.” Ik draai mijn hoofd weg terwijl de tranen over mijn wangen lopen. “Ja, huil maar, en dan? Ga je weer naar je moeder? Wie zal ze geloven?” Hij lacht gemeen. Ik bal mijn handen tot vuisten. “Ga.” “Wat zei je?” “GA!” Schreeuw ik. Niet mijn slimste actie, een paar seconden later knalt zijn hand tegen mijn wang. Door de klap val ik op de grond. “Zorg dat niemand het ziet.” Sist hij me toe en slaat de deur dicht. Ik rol me huilend op en hou mijn hand tegen mijn wang gedrukt.

#12

Langzaam sta ik op en veeg ik de mascara van mijn wangen. Ik doe mijn jurkje uit en trek een hemdje en een joggingbroek aan en kruip in bed. Ik pak mijn telefoon nog even en kijk of ik nog een berichtje heb. Als dat niet zo is pak ik mijn oortjes en zet muziek op en sluit mijn ogen. En luister naar de muziek tot een onrustige slaap me overvalt.
…
kort stuk, sorry. Ga nu beginnen aan een nieuw hoofdstuk en misschien een nieuw verhaal erbij:)

#13

Best benieuwd. :slightly_smiling_face:

#14

Oeps sorry!!! Heb zoveel aan mijn hoofd, ik vergeet het steeds :cold_sweat: Ik ga mijn best doen om vnv of morgen een stuk te schrijven, maar maandag begint school weer voor mij en ze zeggen het moeilijkste jaar dus veel zal ik niet schrijven

#15

Gelukt, was even een klein afleiding:)
Sorry als er fouten in zitten! Ik heb wss dyslexie en nederlands is niet mijn best vak
…
Als ik wakker wordt zie ik dat mijn oortjes netjes om mijn mobiel zijn gerold en op mijn nachtkastje liggen. Vast mijn moeder geweest. Ik gooi het dekbed van me af en zwaai mijn benen over de rand. Acht uur, dat betekend dat iedereen weg is. In de badkamer kijk ik naar mijn spiegel beeld en zucht. Dikke rode ogen en een blauwe plek op mijn wang en slaap. Snel was ik mijn gezicht en bedek de blauwheid. Mijn haar doe ik in een hoge staart en kijk er bedenkelijk naar. Zou ik het weer verven? Ik schud mijn hoofd en loop naar de kast, ik trek mijn pyjama uit en verwissel die voor een kort sportbroekje, een sportbeha en een los hemdje. Voor dat ik de trap af loop gris ik mijn telefoon mee. Beneden pak ik een appel en eet die op, stap in mijn gympen en pak mijn huissleutel. Ik open de deur en draai die op slot, mijn sleutel verstop ik onder de deurmat. Mijn muziek gaat op zijn harst en ik begin te rennen richting het bos, 2 kilometer verder zie ik de eerste duinen al en ren die in. Ik ren door tot mijn vaste punt en loop dan de trap op in een snel tempo, boven aan gun ik mezelf niet veel rust en ga meteen weer door richting huis. Eenmaal daar open ik de deur en pak een flesje water, waar ik een paar grote slokken uit neem. Mijn telefoon begint te trillen en ik neem op zonder te kijken. “Hope Anderson.” Zeg ik automatisch. “Hé babe, met mij,” klinkt de zachte stem van Mason. “Ben je thuis?” Ik glimlach meteen. “Ja, geef me een halfuurtje.” En ik hang op. Ren de trap op en spring onder de douche, was mijn haar en mijn lichaam. Droog me snel af en prop mijn haar in een handdoek en wikkel een andere om mijn lichaam. Snel haal ik een kroptop en een high waisted broekje uit mijn kast en stap in mijn all stars. Terug naar de douche lopen droog ik mijn haar en in de douche borstel ik het snel door, schut het heen en weer en werk mijn make-up bij. Zodat het blauwe niet te zien is. Als de bel gaat ren ik de trap af en kijk kort om me heen. Wat een puinhoop. Ik stop wat geld achter mijn bh en pak mijn mobiel en open de deur en sluit die meteen achter me. “Mag ik niet naar binnen?” Lacht Mason. Ik schud ondeugend mijn hoofd en sla mijn armen om zijn nek. Ik voel zijn lippen op mijn wang. “Waar wil je heen?” Ik denk even na en zeg dan. “Het park? Ijsje eten?” “Een perfect idee van een perfect meisje.” Ik voel hoe ik begin te blozen en pak zijn hand.