-Verhaal, 'dit is het einde' by Telephonic

Hallo :grinning: Ik ben dus begonnen met een verhaal, gisteren begonnen. Ik heb nog niet veel, maar hier is het eerste stukje alvast:

Daar lag ik, in zijn armen. Ik wist het zeker: dit was niet zomaar een dag, nee, dit was de dag waarop alles zou veranderen. Voorgoed. Alles was nu voorbij. Hij streelde door mijn haar. ‘Het komt wel goed.’ Ik keek omhoog, recht in zijn donkerbruine ogen. ‘Het komt niet goed, nooit meer!’ schreeuwde ik. Een paar uur lagen we daar, elkaar omhelzend. Dit was het einde.

Ik ben benieuwd, maar tot nu toe vind ik het nog niet zo spetterend.
Ik vind het zo… oppervlakkig. Maar omdat dit de intro is, denk ik, kan dit natuurlijk ook expres gedaan zijn.

Oke, toch bedankt :grinning:

Ik zuchtte diep. Mijn tas had ik al ingepakt en toch had ik het idee dat ik iets miste. Ik plofte neer op mijn bed en keek om me heen. Dit was het dan. Ik stond op en net op het moment dat ik de deur dicht wilde doen, viel mijn blik op een foto van Sem en mij. Dat was het dus! Hoe kon ik dat nou vergeten! Ik blijf hem voor altijd houden, waar ik ook heen zal gaan. Zachtjes aaide ik over de foto en gaf er een kusje op.

Ik weet wat ik mis; beschrijvingen van de omgeving. Dat zou het veel ‘echter’ maken naar mijn idee. Nu heb ik geen idee in wat voor kamer ze zit, groot / klein, licht / donker?

Dankje, goede tip :grinning: Zal ik zeker wat mee doen :slightly_smiling_face: