[Verhaal] De perfecte tien

Schrijfsels
#1

Hello!

Sommigen kennen mij misschien wel van mijn andere verhaal Daniël, wat ik gisteren eindelijk na maanden zwoegen af heb gemaakt! Ik ben in november ook met een nieuw verhaal begonnen. Die maand deed ik mee aan een schrijfwedstrijd, genaamd de National Novel Writing Month (ook wel: NaNoWriMo) en daar is dus een nieuw idee ontstaan. Mijn NaNoverhaal heeft nu al behoorlijk wat bladzijdes en ik was er zo enthousiast over dat ik besloten had het hier te gaan plaatsen als ik klaar was met mijn vorige verhaal. Dat is nu dus af en daarom begin ik nu met mijn nieuwe verhaal!

http://i1177.photobucket.com/albums/x358/NikkiCornelisse/DePerfecteTien-voorkant2.jpg

Inleiding:
Het verhaal gaat over drie vriendinnen: Emily, Isle en Natasha. De drie leiden een redelijk normaal leven. Emily werkt als journaliste voor de krant, Isle is een evenementenmanager en Natasha heeft een baan in het grootste modewarenhuis in de stad. Soms komen er jongens in beeld die meestal even snel weer verdwijnen. De vriendinnen zijn het er overeens dat hun vriendschap veel belangrijker is dan de liefde.
Maar wat als opeens een man in hun leven verschijnt die de perfecte tien plus lijkt te zijn? En wat als ze daar dan alledrie als een blok voor vallen? De regel dat vriendschap altijd boven liefde moet worden gesteld, lijkt volledig uit het zicht verdwenen. De meiden doen er alle drie alles aan om deze man voor zich te winnen, ten koste van hun vriendschap.

Het klinkt misschien een beetje als een standaard chicklit verhaal en misschien zal dat het in sommige opzichten ook wel zijn, maar ik wil het toch met jullie delen. Hopelijk valt het in de smaak.
Dus, lijkt het wat en zal ik het eerste stukje posten?

#2

Whiehoeee!!! Een nieuw verhaal!!!
Post dat stukje maar!

#3

Lijkt me een leuk idee!
Kleine opmerking: “Natasha heeft een baan in het grootste modenwarenhuis in de stad.” Ik denk dat je modewarenhuis bedoeld. ^^
Maar een klein dingetje.
Snel beginnen!!

#4

Oeps! Dank je voor het verbeteren, totaal over heen gekeken. (:

#5

Ik ben er de rest van de dag niet meer, dus ik post alvast wel een stukje van het proloog. Hopelijk bevalt het. (:

Proloog.

De belangrijkste regel van vriendschap is: Nóóit, maar dan ook nóóit een jongen boven je vriendinnen verkiezen. Ik herhaal: Nooit. Iedere vrouw heeft deze regel eens in haar leven wel voorbij horen komen. De meesten houden zich ook wel aan deze regel. Zo zegt men ook wel: Jongens komen en gaan, maar vriendschap blijft voor altijd bestaan. Of zoiets dergelijks. Dat was het toch? Nou, goed, hoe dan ook. Jullie begrijpen me wel. Jongens boven je vriendinnen verkiezen is een no-go. Dat liefde je tijdelijk blind maakt en je daardoor je vriendinnen voor een korte tijd uit het zicht verliest is normaal. Iedereen maakt het wel mee. Je wilt graag bij je nieuwe vlam zijn en al je tijd aan hem besteden. Daarbij kan het nog wel eens voorkomen dat je je vriendinnen verwaarloost. Maar nooit teveel. Nee, je blijft altijd contact met ze houden omdat het maar zo voor kan komen dat die nieuwe vlam opeens niet meer is dan een opgebrande homp kaarsvet. Wat zeg ik dat toch weer leuk. Goed, we dwalen af. Mijn creatief vermogen tot leuke vergelijkingen bedenken of het spontaan verzinnen van nieuwe spreekwoorden is een ander verhaal. We hadden het over vriendinnen. Vriendinnen, dus. Die staan altijd voor je klaar als die nieuwe vlam opeens niet meer zo leuk is. Als je dan als een verzopen katje voor de deur staat omdat je vijftien straten door de regen moest rennen om zo bij je steun en toeverlaat terecht te komen en spontaan in huilen uitbarst als je dan omhelsd wordt door die vertrouwde armen van je vriendinnen, dan weet je dat zij er altijd voor je zijn. Zij zullen je nooit in de steek laten. Nou ja, nóóit is ook overdreven. Er zitten genoeg tussen die maar van tijdelijke duur zijn. Die blijkbaar alleen uit puur eigenbelang denken. Máár er zijn een paar vriendinnen die voor altijd blijven. Zij die voor je klaar staan, al is het maar om een kleine tegenslag. Zij die met je lachen als je weer terugkijkt op de tijden dat je lachwekkende fouten had gemaakt omdat liefde je blind maakte. Zij die met je meehuilen als het weer eens niet meezit. Zij die om je geven.

#6

Oh, dit had ik toen ook al gelezen op nanowrimo.com, leuk plot!
Hoe spreek je ‘Isle’ eigenlijk uit? (:

#7

klinkt leuk !
verder :grinning:

#8

Ik volg weer haha! verderr!

#9

Leuk begin!!
Snel verder! ^^

#10

Jep, ik ga deze meteen vanaf het begin volgen (:

#11

Jeuj je NaNoWriMo verhaal!!

#12

klinkt als een geweldig verhaal! ga maar verder :grinning:

#13

ik ook

#14

Ik volg ook weer!!!

#15

Aaah Nikki, vet leuk dat je deze erop zet!!! Moet ik nu net zoals iedereen elke keer wachten op de hoofdstukken :frowning_face: :frowning_face: :frowning_face: ?

#16

WOW. Serieus, wow. Al die reacties!
Ik had never nooit verwacht dat er nu al zoveel reacties op zouden zijn. Ik zit hier nu stom te grijnzen. Goed, morgen (vandaag dus) zal ik het andere stukje van het proloog posten. (:

@cookiedevil: Isle spreek je uit als ‘ajl’ of eh ‘ajul.’ Iets in die richting. Dus een beetje als ‘island’ dus, maar zonder de ‘land’.

En jep Xar. Je moet nu net als iedereen gewoon wachten. xd

#17

haha vind het echt leuk voor je dat iedereen je verhaal zo tof vind! mag ook wel met zon toffe schrijfstijl!

#18

Hier is het tweede stukje van het proloog! (:
Wel iets kleiner, maar goed. Hopelijk is het wel leuk.

Jullie snappen nu dus wel dat vriendinnen het belangrijkste zijn in je hele leven. Niet die talloze hompen kaarsvet die eens in de zoveel tijd verschijnen en ook weer verdwijnen, niet je ouders die constant aan je hoofd zeuren, maar je vriendinnen. Het klinkt misschien ongelofelijk overdreven. Misschien denk je wel: ‘Hoezo mijn vriendinnen? Ik zie mijn vriendinnen niet met een gezicht als een zonnestraaltje de deur open doen als het drie uur ’s nachts is en ik jankend voor de deur sta omdat het weer eens fout is gegaan in de liefde.’ Daar kan ik je misschien wel gelijk in geven. Misschien zijn niet alle vriendinnen zo. Maar ik weet honderd procent zeker dat mijn vriendinnen wel zo zijn. Of… waren. Ik heb namelijk de regel gebroken. Dé regel. Je denkt nu misschien: ‘Maar waarom praat je dan zo positief over die regel en doe je alsof dat het geniaalste is wat men heeft bedacht naast het tosti-ijzer?’ Goede vraag. Ik vraag het mezelf namelijk ook af. Nu kan ik er wel weer clichés in gaan gooien als ‘liefde maakt blind!’ en ‘je ziet het slechte niet in een jongen als je verliefd bent!’. Wacht. Dat is ongeveer hetzelfde. Maar het was werkelijk zo. Liefde maakte mij blind. Helaas, helaas. Liefde maakte niet alleen mij blind. Ik denk dat dit verhaal wat ik je zonet heb verteld van toepassing is op zowel mij als mijn vriendinnen. Juist, je raadt het waarschijnlijk al. We hebben allemaal de regel verbroken. Zal ik het nog leuker maken? We hebben allemaal de regel verbroken met dezelfde jongen.
Nu heb ik je aandacht, hè? Ik kan nu bijna wel raden wat je denkt: ‘Hoe is het mogelijk dat jullie allemaal de regel verbreken met dezelfde jongen? Hoe heeft dat ooit zo ver kunnen komen?’ Dat zal ik je allemaal gaan uitleggen, maar laten we vanaf het begin beginnen. Zo beginnen verhalen namelijk. Meestal.

#19

oeeeh beginnen beginnen beginnen!!

#20

yeee dit klinkt echt helemaal super!!
ook dit verhaal ga ik zeker volgen! :slightly_smiling_face: