[Verhaal] Beauty and the brains

Hoi!
Ik heb hier vroeger veel verhalen gelezen en ben een tijd geleden begonnen aan een eigen verhaal. Ik ben wel benieuwd wat mensen ervan vinden, dus tips/verbeterpunten/reacties zijn welkom! Werkt ook motiverend, als ik weet dat mensen het leuk vinden/het lezen.

Er komt later nog een “omslag”, maar daar ben ik nu nog mee bezig. Het zal in het begin misschien een beetje een standaard verhaal zijn, maar dat wordt wel steeds minder (vind ik zelf). Hier in ieder geval de inleiding.


Beauty and the brains

[b]Milan, een knappe jongen van 18 jaar. Omdat hij nog niet precies weet wat hij wil, besluit hij na het behalen van zijn VWO-diploma een jaar te gaan werken in een kroeg. Zijn ouders zijn het er niet mee eens, maar waarom zal hij zich wat van hun mening aantrekken?
Ze zijn tenslotte altijd alleen maar met hun werk bezig. Hij is al van kinds af aan vaak alleen thuis en heeft vanaf jonge leeftijd grotendeels het huishouden moeten doen.

Hij heeft al ruim twee jaar een relatie met de beeldschone Charlotte. De twee lijken voor elkaar gemaakt. Een eigen huis, kinderen… Charlotte ziet het al helemaal voor zich. Ze is zeker van een toekomst met Milan.
Voor buitenstaanders klinkt het misschien als een sprookje. Welk meisje wil dat nou niet? Een jongen die van haar houdt en er ook nog eens goed uit ziet! Maar wat als er iets gebeurt wat alles kan verpesten? Charlotte probeert te redden wat er te redden valt, maar heeft niet het idee dat het helpt. Ze besluit over te gaan op een andere aanpak…[/b]

Het begin is wel een beetje standaard, maar het lijkt me wel leuk. :wink:

Ben benieuwd !

Klein stukje om mee te beginnen!
Milan

Hand in hand liep ik met Charlotte over straat. Ik genoot ervan. Verschillende jongens op straat keken haar bewonderend na. Logisch, ze was bloedmooi. Met haar lange, blonde haar en haar flinke voorgevel was ze het nakijken wel waard. Nu al helemaal, met haar zwarte pumps en haar rode jurkje. Helaas voor hun had ik al ruim twee jaar een relatie met haar. Ik kneep even zachtjes in haar hand. We waren op weg naar mijn huis, waar ik een romantisch avondje voor ons had georganiseerd. Mijn ouders waren een weekendje naar Parijs, dus we hadden het huis voor ons alleen. Ik had er nu al zin in.
“Ben je benieuwd naar de verrassing?” vroeg ik om haar een beetje te treiteren. Ze kon absoluut niet tegen verrassingen, dat wist ik. Daarom vond ik dit zo leuk. Ze had al een paar keer gesmeekt of ik het haar niet gewoon kon vertellen, maar dat deed ik niet. We antwoordde niet op mijn vraag en liep koppig verder. Toen we bij mijn huis aankwamen probeerde ze door het raam te gluren, maar daar was niets te zien. In plaats van de voordeur namen we de poort naar de tuin.
“Is het buiten?” vroeg ze nieuwsgierig. Ik haalde lachend mijn schouders op. Ze trok haar hand los en versnelde haar pas.

Charlotte

Ik sloeg mijn hand voor mijn mond. De hele tuin was versiert met rode en witte slingers. Op het terras stond een tafel, versierd met rozenblaadjes. Milan had de boxen van zijn ouders buitengezet. De rustige muziek maakte het een romantisch geheel. Ik draaide me om, sloeg mijn armen om hem heen en kuste hem op zijn mond. Hij hield me stevig vast. Dat vond ik altijd zo fijn. Het was bijna raar hoe een simpele omhelzing je zo gelukkig kon laten voelen.
“Dit is geweldig!” riep ik uit. Dat was het echt. Hij lachte een beetje verlegen en maakte zich voorzichtig van mij los. Hij pakte me bij mijn schouders en leidde me naar de tafel, waarna hij naar binnen verdween. Ik haalde een hand door mijn lange, blonde haar en nam een slok witte wijn uit één van de glazen die op tafel stond. Even later kwam hij weer naar buiten met twee borden in zijn handen. Ik kon zien dat hij zijn uiterste best had gedaan om het er allemaal mooi uit te laten zien, wat ook was gelukt.

Heel leuk! Ik volg.