Heyhoi, Ik weet niet of hiet al een topic voor is dus als het wel zo is zeg het evenn danverplaats ik het! ik weet dat het best lang ismaar ikhoop dat jullie het toch willen lezen!!
Nou ik zal maar vanaf het begin vertellen aangezien het best wel ingewikkeld ligt.
Toen ik in de eerste zat en hij is de 2e begon het eigenlijk al. Hij was me al eenpaar keer opgevallen en ik vond het een leuke jongen om te zien gewoon leuk verder niets. Maar toen ik een keer tegen hem op botste in een overvolle gang en we allebei onze excuses aan boden zijn we een beetje met elkaar in contact gekomen. Maar na een tijdje merkte ik dat ik hem niet meer alleen leuk vond maar dat ik hem echt leuk leuk begon te vinden en vrienden van ons allebei zeiden dat het wederzeits was dat hij ook iets voelde voor mij. iets waar ik super blij mee was! maar toen ik er een paar dagen laten achter kwam dat een vriendin van me hem ook leuk vond ging het niet meer zo gemakkelijk. ze praatte veel over hem en zei dat ze hem echt geweldig vond. omdat ik in de 1e een best wel gevoelig en onzeker meisje was en ik zelf vond dat die vriendin die hemook leuk vond veel knapper was dan ik. heb ik voor haar mijn contact met die jongen laten verwateren, we spraken elkaar minder en minder tot we bijna geen contact meer hadden en alleen nog een moeilijke hoi tegen elkaar zeiden. Na een tijdje ongeveer een half jaar zei die vriendin vanmij opeens dat ze bijna iets hadden. Iets wat me echt brak van binnen ik had hem laten gaan voor haar. Nu moeten jullie trouwens denken aan begin de tweede klas. Ik vond het leuk voor haar nouja ik deed meer alsof… maar hoevaker hij ook bij ons aan tafel kwam zitten hoe meer ik het mezelf kwalijk nam. en ja toen was er voor mij nog maar een ding mogelijk om hem te vergeten zorgen dat ikandere jongens leuk ging vinden. iets wat ik probeerde maar wat niet lukte. maar toen begin van dit jaar de 3e nu. er een nieuwe jongen bij ons in de klas kwam waar ik goed mee op kon schieten en waarbei ik 100% mezelf kan zijn!ik dacht dat ik hem leuk vond en die andere jongen nu eindelijk achter me kon laten, en ja ik vind hem leuk maar niet zoals ik voor die andere jongen voel hij ismijn beste vriend meer niet. En dus vergat ik hem nog niet…Toen een andere vriendin van me laatst zei dat het niet zo goed ging tussen hun (ja dat meisje is geen vriendin meer van me) niet omdat zemet hemheeft maar om andere redenen. maar toen een vriendin vanme dat dus zei zag ik een klein beetje hoop omdat ik heb nog steeds niet vergeten ben en we best wel vaak oogcontact hebben. iets wat ik eigenlijk best wel erg vind aangezien het niet uit is en ik weet gewoon dat het toch wel weer goed komt. maar van het weekend besefte ik dat ik hem deze bijna drie jaar nog steeds niet vrgeten ben en dat ik hem laten gaan heb… iets waar ik heel erg mee zit. iemand die ook zoiets gehad heeft of een oplossing voorme heeft? want ikzelf weet echt niet meer wat ik er aan kan doen om hem te vergeten ofwat dan ook.
alvast bedankt girls! xx