vergeten te genieten

Lifestyle
#1

Ik heb een beetje een probleem met mezelf.
Het is namelijk zo, vandaag had ik met een groep mensen die ik niet heel goed kende een etentje en ik verwachtte dat ik vroeg thuis zou zijn want ik verheugde me al helemaal op een lekkere avond alleen thuis. Toen duurde alles alleen heel erg lang en ik raakte zeer ongeduldig, het gevolg was dat ik de hele avond in een slecht zin was. Ik raakte opgefokt had geen zin meer en deed niet meer echt mee in het gesprek. Ik glimlachte alleen nog een beetje. Toen iedereen het eindelijk op had ben ik ook gelijk weg gegaan en heb betaald en ben voor de rest uit weggegaan. Ik was zo moe en had het helemaal gehad.

Het komt er dus eigenlijk op neer dat als ik ergens me op verheugd heb en hier komt onverwacht verandering in, dat ik moeilijk een knop om kan zetten om me nog op de onverwachte verandering te concentreren en daaraan deel te nemen.
Ik kan niet meer genieten van de dingen om me heen en wil dat het zo snel mogelijk voorbij is, en ben dan ook niet meer echt de meest gezelligste persoon.

Hebben jullie hier wel eens last van en hebben jullie tips om toch die knop om te kunnen zetten?

#2

Dit is voor mij zeer herkenbaar. Ik was laatst ook uiteten en had precies dezelfde situatie. Ik heb dan ook echt moeite met veranderingen in dingen waar ik me op verheug. Ik ben zelf heel flexibel maar als er is iets verandert in iets waarop ik me verheugd had, kan ik dat to-taal niet.

Tips, nouja. Mijn vriend heeft me erop gewezen, dus probeer ik er aan te werken. En dan vooral te denken, ach joh! Haha.

Hoop dat je er wat aan heb, je bent iig niet de enige!

#3

dankje :slightly_smiling_face:

ik had laatst ook, dat mijn ouders op mij wachtten maar er moesten nog allemaal dingen gebeuren (ik had een voorstelling gehad en er moesten nog foto’s genomen worden blabla) en dan wordt ik heel ongeduldig en chagarijnig omdat ik dan weet dat mijn ouders op me wachtten en dan vergeet ik te genieten van het moment van de foto… nou ja zulk soort dingen.

ik vind dit echt gewoon heel vervelend, vooral na de tijd.

#4

ik heb dit echt precies zo, ik kan er absoluut niet tegen als iets niet gaat zoals ik het gepland heb en dat is echt heeel irritant want ik wil het gewoon leuk hebben maar dan heb ik er dus gewoon teveel moeite mee.
een tijdje terug zou ik met een groep mensen uit eten gaan, maar ik had me verslapen en de les gemist, en na die les zouden we dus gaan eten, maar ik flipte zo uit toen ik zag dat ik me had verslapen, dat mijn stemming compleet omsloeg en ik ook geen zin meer had om te gaan eten, terwijl ik er juist zo’n zin in had…
dus ik begrijp je! en ik wil ook wel tips, haha (:

#5

jeej ik ben niet de enige haha :stuck_out_tongue:

het ergste vind ik nog wel dat ik anderen met mijn humeur op zo’n moment lastig val en dat ik achteraf denk: wat moeten die mensen wel niet van me denken! zo ben ik toch helemaal niet!

#6

Ik heb het vooral met mijn ouders, zelfs met de meest banale dingen soms. Ik betrapte me er deze week weer een paar keer op, heel lastig inderdaad (ik voel me dan ook echt een klein en belachelijk kind).
Bij zo’n change of plans probeer ik dan gewoon te focussen op andere dingen, of dat ik daarna wel kan doen wat ik wil ofzo. Ik heb al gemerkt dat ik me gewoon over die frustratie heen moet zetten en dat het dan wel weer gaat. Want uiteindelijk is het zo’n zonde.

#7

Ik had dit vroeger echt heel erg, maar tegenwoordig iets minder, vooral omdat er vaak dingen onverwachts gebeuren. Ben er een beetje aan gewend geraakt denk ik.

#8

Oops >.< Dubbelpost.

#9

up

#10

same here.

#11

Heel herkenbaar ja.