Via een internetforum ben ik een paar weken geleden in contact gekomen met een man. We hebben leuke gesprekken gehad, een beetje geflirt… Ik wist al dat hij minstens eind 20 was (tenslotte had hij al zijn master afgemaakt & werkte hij al een tijd etc) & dat hij dus sowieso al te oud voor me was voor een serieuze relatie (ik ben 19).
Toch heb ik besloten hem te meeten op een openbare plek, omdat we zo’n enorme klik met elkaar hadden. Hij zei ja, hoewel hij niet eens m’n nummer had of wist hoe ik eruitzag & voor de meet ver moest reizen.
De meet was een groot succes. We hebben echt zes uur lang superleuke gesprekken gehad, geen awkwarde stiltes enzo & als ik niet weg moest had het misschien nog zes uur geduurd haha. Hoewel we natuurlijk in een totaal andere levensfase zitten, zitten we qua “filosofie van het leven” wel op één lijn en waren we hierin waardige discussiepartners. Hiernaast hadden we ook veel gemeen (maar ook lekker veel niet ;p) & waren we heel nieuwsgierig naar elkaar. De man flirtte met me, maar echt heel weinig & hij gaf aan dat hij hoe het verder gaat in mijn handen laat.
Het ding is dus alleen dat hij 45 blijkt te zijn (al is wel positief dat hij dit aan het begin van de meet vertelde, terwijl ik hem midden 30 schatte).
Nu praat ik nog steeds met hem en wil ik sowieso als vrienden blijven afspreken. Ik twijfel alleen of ik hieruit meer kan halen… Een serieuze relatie is uiteraard niks, maar een Friends with Benefits is misschien wel wat. Ik vind hem namelijk wel ontzettend leuk & aantrekkelijk en zou het zonde vinden om niks met de chemie tussen te doen, terwijl ik nu iig wel graag weer een fiks wil.
Wat denken jullie hiervan?
Btw, ik heb ervaring met daten & scharrelen, maar ben maagd en heb nog nooit een echt vriendje gehad.