verboden relatie #help

heb al eerder een topic geopend : geheime relatie, maar daar kreeg ik niet zo veel reacties op.
ik heb echt advies nodig of gwn even een zetje in de rug. lees dit verhaal please

ik heb nu een jaar met mijn vriendje. mijn ouders zijn christelijk en accepteren hem niet omdat hij ten eerste niet van onze kerk is en ik ben 16, te jong dus.
we hebben onze relatie 2 maanden geheim kunnen houden voor mijn ouders.
maar mijn vader heeft mijn dagboek gelezen en dus gezien dat ik met hem verkering heb.
mijn mobiel is 2 maanden afgepakt geweest en 4 maanden huisarrest.
ik moest naar de pastor van de kerk en daar zeggen wat ik had gedaan en mocht geen contact meer met die jongen. tuurlijk had ik die nog wel en na een tijdje is het uitgegaan door alle druk die er op ons gelegd werd. het is 2 weken uitgeweest en ging toch weer aan. mijn zusje heeft mijn ouders gewaarschuwd en ik kreeg een super grote preek en mijn vader schreeuwde tegen mij. ik ben gevlucht naar mijn werk waar ik kon praten met mijn baas en die mij vrij gaf op voorwaarde dat ik niet zou weglopen van huis.

er zijn nog veel meer dingen voorgevallen. het is te lang om allemaal hier opteschrijven.
mijn vader heeft zoveel dingen gezegd die me pijn doen. dat ik beter dood had kunnen zijn, ik een hoer ben dat soort dingen.
wat moet ik doen?! het negeren, of mijn relatie verbreken

Aangezien er zo te horen niet met je ouders te praten is en je pas 16 bent zeg ik; laat die relatie nu zitten en zorg er voor dat je thuissituatie weer goed wordt. Wanneer je ouders was, had je nog eventueel op jezelf kunnen gaan wonen en ervoor kunnen gaan. Dan hebben je ouders er minder mee te maken vind ik. Nu staan ze er nog zo dicht op dat ik zoiets heb van; tja weetje. Als jullie voor elkaar gemaakt zijn, kunnen het ook weer over een paar jaar proberen wanneer je écht je eigen keuzes kunt maken.

Voor de rest vind ik 16 niet te jong voor een vriendje en zou je die in mijn ogen ook gewoon moeten kunnen hebben, ik denk alleen in deze situatie dat je dan voor enorm veel problemen gaat zorgen, het zal ook geen positieve invloed op je relatie hebben en denk dus ook niet dat het je gelukkig zult maken.

Heb je al eens geprobeerd met je ouders te praten? Uit je verhaal lijkt het mij dat je daar namelijk niet echt de kans voor hebt gekregen. Misschien kan je ze uitleggen hoeveel je van hem houdt en kunnen jullie compromissen sluiten. Bijvoorbeeld dat hij maar één keer per week langskomt wanneer je ouders erbij zijn, zodat hij hem ook kunnen leren kennen.

ja oke je hebt wel gelijk @Falathiel, maar ik hou echt van deze jongen. we hebben door dit al zo veel meegemaakt. maar liefdesverdriet gaat natuurlijk altijd wel over. maar zo heb ik mijn ouders toch hun zin gegeven :dry:

Hij is van een andere kerk? Mijn vriend is niet gelovig en ze zouden een gat in de lucht springen als hij überhaupt naar een kerk ging haha. Naar wat voor kerk ga je?
Heel veel sterkte!

nee, ik mag niet eens met hem praten. mijn vader controleert of ik met hem praat.
ik heb het zo vaak geprobeerd om met ze te praten. alleen met mijn vader, of alleen met mijn moeder. of ook samen. mijn moeder snapt dat ik verliefd ben. maar de laatste tijd controleert zij ook :hammer: @JustAgirl

nee hij is van geen kerk. hij wil alles voor me doen dus als hij mee mag naar de kerk. wil hij dat wel voor me doen. maar daar willen ze ook niks mee te maken hebben.
en thanks :flushed:

Wat lief dat hij dat zegt en wat flauw van je ouders allemaal. Mijn vriend beloofde dat ook en ging een paar keer trouw mee, maar op een gegeven moment besloot hij het dat hij het onzin vond en nu wil hij voorlopig niet mee. :cold_sweat: denk dus goed na want achteraf had ik nooit met een ongelovige jongen moeten beginnen… Mijn ouders hadden gelijk, maar ze hebben het NOOIT afgekeurd. Ik hou superveel van hem en kan hem echt niet kwijt, maar de verschillen worden later echt te groot en je zult alleen maar oneens met elkaar zijn. Maar misschien is hij wel heel anders, je weet maar nooit! :slightly_smiling_face:

ja hij is echt een super lief vriendje, die verdiend het echt niet deze drama.
klopt, ik heb er ook al veel over nagedacht. maar zelf geloof ik een beetje en weet dus niet of ik wel verder wil met het geloof zeg maar. @CrawlingBackToYou

Daar ben ik blij om!Dat snap ik heel goed! Vooral omdat je ouders zo doen tegen je en dat je naar de pastor moet, WTF waarom moet je naar je pastor? Als mijn ouders zo zouden reageren zou ik zelf ook twijfelen aan mijn persoonlijke geloof… en tuurlijk dat doe ik nog steeds wel. Als ik jou was zou ik het er niet zoveel meer over hebben met je ouders en gewoon lekker je vriend blijven zien. Dat is mijn mening he… ik weet niet of dat een goede is :flushed:

Kun je niet bij hem logeren?

Je woont onder je ouders dak dus ik denk dat je je erbij neer moet leggen en wachten tot je ouder bent

Ben jij zelf ook erg gelovig dan? Mijn ouders zijn gelovig en m’n moeder heeft wel eens gevraagd of ik het niet jammer vind dat mijn vriendje niet gelovig is. Als dat wel het geval is namelijk, kan dat wel eens voor onenigheden in de toekomst zorgen. Verder kun je wel eens proberen om er op een rustige manier met je ouders over te praten.

nooo way :cold_sweat: haha
kan ook niet zeggen dat ik naar een vriendin gaan want dat mag en geloven ze niet. :hammer:

Naja ik zou allang weg gegaan zijn.

het is wel lastig om je er zomaar bij neer te leggen.
verliefd zijn en houden van iemand gaat niet over.
je relatie misschien wel. maar wat schiet je er dan eigenlijk mee op.
de gevoelens zijn niet weg. maar snap het wel hoor

Ik bedoel weg bij je ouders he. Ben je zelf ook gelovig of niet?

als ik weg ga, kom ik alleen maar meer in de problemen. huisarrest en mobiel inleveren. weer naar de pastor gaan. mijn ouders hebben er vaak over nagedacht om mij uit huis te plaatsen @garapoes en nee niet echt.
door dit alles ga je twijfelen

Probeer het probleem thuis eerst op te lossen? Klinkt lullig maar op die leeftijd komen en gaan de relaties meestal.
OF wat eigenlijk ook beetje lullig is tegenover je vriend (want het zou eigenlijk niet zo hoeven); is dat hij zichzelf misschien gaat lopen bewijzen tegenover je ouders b.v. Dat hij zelf naar jouw kerk komt, rond helpen in de kerk? en gewoon laat zien dat hij een respectvolle goeie jongen is