Veranderen

Lifestyle
#1

Hee,

Wat informatie vooraf
Op zich ben ik een best sociale meid, alleen dat hangt af van de situatie waarin ik zit. Als ik met op z’n minst al 1 vriend(in) ben, dan durf ik vrijwel alles. Dan durf ik ook op mensen af te stappen, wetende dat ik altijd terug kan gaan naar die vriend(in). Ik praat ook best veel en houd nogal van kletsen, maar op sommige momenten klap ik echt helemaal dicht. Als ik in een onbekende groep kom met mensen die elkaar allemaal kennen word ik zenuwachtig en durf ik vrij weinig uit mezelf te praten.
Nu heb ik ook niet bepaald de meest spontane vriendengroep op school, en dat vind ik echt jammer. Soms verveel ik me bij hen en zou ik willen dat ik vrienden had die wat meer ‘outgoing’ en spontaner zijn. Toen we op schoolreis gingen naar Berlijn vorige week ben ik gewoon bij een andere groep gaan lopen die ik totaal niet kende toen mijn vrienden zich helemaal afzonderden en apart wilden lopen, en ik heb daar een aantal nieuwe vrienden aan overgehouden waar ik echt blij mee ben. Dit liet me alleen wel meer beseffen dat ik het jammer vind dat m’n vrienden zelf niet zo sociaal zijn(tenzij het uit de lucht komt vallen) en dat mij in het dagelijks leven ook tegenhoudt.

Nu zijn er al een aantal dingen die me bezighouden.
Volgend jaar ga ik naar een ander niveau waar ik niemand ken en moet ik nieuwe vrienden maken. Hier ben ik echt super zenuwachtig voor, vooral omdat ik bang ben dat iedereen al bevriend is met elkaar en niet zit te wachten op mij.
Ook wil ik graag een bijbaantje in de supermarkt nemen, maar er zijn een aantal dingen die me hierin tegenhouden: Ik ben bang dat ik straks bekenden tegen kom als ik daar werk, of dat ik er niks van bak(dat ik niet eens normaal vakken kan vullen) of dat niemand mij daar mag en ik heel stuntelig doe of zo. Ik vind het best eng om daar nieuwe mensen te ontmoeten.
Daarnaast vind ik het jammer dat mijn vrienden(behalve 1 vriendin dan, maar dat is heeel weinig) niet van het feesten zijn. Ik vind het hartstikke leuk om naar feesten te gaan(denk aan carnaval, koningsdag, dancetour etc etc) maar een groot deel van mijn vriendengroep heeft daar niks mee en zit liever op de bank. Zo kom ik natuurlijk nooit verder, en ik wil toch echt graag nieuwe mensen ontmoeten. Maar het stomme is dat ik altijd iemand nodig heb die me aanspoort. En dit klinkt misschien heel dom: maar zo kom je wel in contact met de leukste jongens(als je meer mensen kent).

Dus mijn vraag is
Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik ondanks mijn vrienden over mijn angst heen stap en toch gewoon op mensen kan afstappen/een bijbaantje durf te nemen etc? Want ik zou ook gwn vrienden willen hebben die het ook leuk vinden om te feesten etc en ik vind echt dat ik te lang in m’n comfortzone ben blijven hangen en daar wil ik echt uitstappen.
Dus iemand tips?

#2

Gewoon doen! Waarom heb je vrienden nodig om op terug te kunnen vallen? Overtuig jezelf dat je een leuk meisje bent die het recht heeft om eens op iemand af te stappen. Veel mensen vinden zulke spontaniteit juist leuk!

#3

Je erkent je angst en het beste is om gewoon te doen

#4

Ik herken mezelf hier zo hard in! Heb ook altijd in nieuwe/onbekende situaties een soort ‘houvast’ nodig in de vorm van een persoon die ik al ken :confused: Dit topic ga ik volgen!

#5

Ik denk dat volgend jaar naar een nieuwe klas gaan heel goed voor je zal zijn. En weet je zeker dat zij elkaar al goed kennen? Of neem je dat aan? Of het nou wel of niet zo is maakt niet zo uit. Jij zal (een van de ) nieuweling(en) zijn en dat maakt je gelijk interessant. Je zegt dat je heel graag wilt gaan feesten, dan kun je vast wel vrienden vinden die dat ook willen. Ik denk dat ze je al te graag mee nemen als je vraagt waar zij zoal heen gaan.
En wat betreft dat bijbaantje: er werken vast meer van jouw leeftijd. Dat maakt het gezellig en je kan er vrienden aan over houden. En als je bekenden tegenkomt, kun je gelijk een babbeltje maken. En daarnaast ben jij aan het werk voor je centen die je straks aan uitgaan of kleding uit kan geven en zij niet. Bedenk of je angsten reeel zijn. Iedereen moet een keer leren vakkenvullen en je zult de eerste dagen fouten maken. Maar dat doet iedereen. (ik liet bij mijn bijbaantje snackbar de softijs in de spikkels vallen ipv andersom, vond de klant niet erg, die kreeg er nog een:). Een dosis zelfspot is op die momenten altijd handig. Als je een hele doos cornflakes over de grond smijt, maak er zelf dan maar de grap van de dag van.
Het is altijd spannend om nieuwe mensen te ontmoeten maar als je er gewoon in duikt zul je merken dat het het zeker waard is.

#6

Thanks voor de reacties iedereen. :slightly_smiling_face: Vooral Jumpstreet!

Er is trouwens ook een grote kans dat ik blijf zitten, en aangezien ik al een keertje ben blijven kleuteren maak ik me daar heel erg zorgen over. Als ik niet was blijven zitten was ik alsnog een relatief late leerling geweest(ben net voor de zomervakantie jarig :cold_sweat: ), maar als ik blijf zitten is het leeftijdsverschil natuurlijk wel erg groot.
Gaat het dan nog wel lukken om nieuwe vrienden van mijn eigen leeftijd te maken? Want die zitten dan allemaal 1 a 2 klassen hoger…

#7

1 à 2 jaar verschil maakt echt niet uit hoor :slightly_smiling_face: Er zijn zat mensen in mijn klas die een jaartje zijn blijven zitten, en van de mavo naar havo zijn gegaan, en toch in die vierde zijn blijven zitten- en die hebben ook vrienden gelakt. Maak je daar maar geen zorgen over :slightly_smiling_face:
(Mag ik vragen hoe oud je bent?) Ik heb zelf bijvoorbeeld ook zen vriendin die 1 jonger is, maakt bij ons helemaal niks uit!

#8

^Thanks voor je reactie :slightly_smiling_face:

Ik ben bijna 16 jaar en zit in de 3e :cold_sweat:

#9

Dan kan ik het wel redelijk begrijpen, ik ben ook over een paar maanden 16 en zit in de 3e. Mijn vriendinnen hebben ook allemaal niet zo´n behoefte aan uitgaan. Ik heb verder niet echt tips, behalve dat je misschien op een sport kunt gaan ofzo? Dan leer je ook nieuwe mensen kennen. En dat bijbaantje, gewoon doen!

#10

^Bedankt voor reageren :slightly_smiling_face:

#11

Upje

#12

Graag gedaan! :upside_down_face:
Ik snap dat je je daar druk om maakt. Maar het is nog niet zeker dat je blijft zitten. Misschien kun je er nog hard voor werken als je er bang voor bent. Ik denk dat je deze angst het beste nog even voor je uit kunt schuiven, omdat je misschien helemaal niet bang ervoor hoeft te zijn omdat je gewoon door gaat naar volgend jaar! :slightly_smiling_face: Blijf positief denken!
En vrienden worden kun je met meiden/jongens van alle leeftijden. Jij bent dan gewoon de vriendin met meer ervaring.

#13

-

#14

Ik ken dat gevoel. Ik ben verlegen, heb zelfs sociale angst, en ik was dan ook blij om vriendinnen gevonden te hebben die net zoals ik daar moeite mee hadden, zodat we elkaar begrepen, we altijd elkaar hadden etc. en je voelt niet zoveel druk om spontaan te zijn. Maar alsnog vinden zij het niet erg om een beetje stiller en afgezonderd te zijn, mijn vriendinnen zijn daar oké mee - mijn vriendinnen houden ook niet van uitgaan en dergelijke.
Ik ben toch iemand die ondanks mijn angst toch wel de behoefte heeft om spontaan en sociaal te zijn, om veel met mensen om te gaan… ik zou willen dat ik dat makkelijker kon.
Ik denk dat het gewoon een beetje trial and error is. Telkens stapjes buiten je comfort zone zetten en soms zal het beter gaan dan andere keren, maar uiteindelijk verbreedt je je comfort zone ermee.
Ik denk ook dat je gewoon jezelf voor moet houden dat het niet erg is als iedereen al bevriend is met elkaar. Jij hebt ook vrienden, maar staat ook open voor andere vrienden en veel meer mensen zijn zo. Ik denk dat er maar weinig zijn die niet zitten te wachten op nieuwe vrienden. Het is ook niet erg als niet iedereen waarbij je toenadering zoekt er op in gaat, niet iedereen hoeft je vriend te zijn, niet iedereen hoeft je aardig te vinden, dat kán ook niet. Toch zullen er genoeg mensen zijn die jouw initiatieven wel waarderen.