Hee!
Misschien vinden sommige dit topic wat onnodig, maar ik zit er zelf wel heel erg mee en hoop dat ik hiermee mensen trek die hiermee ervaringen hebben oid.
Vorig jaar ben ik gezakt voor de havo en het zit er dik in dat dat dit jaar weer gaat gebeuren. Vorig jaar kwam dit door priveproblemen. Ik was depressief en zag het vaak niet meer zitten. Vijf maand terug leerde ik mijn huidige vriendje vinden en had ik eindelijk echt vriendinnen. Dit heeft me uit mijn depressie geholpen, maar het was erg worstelen. Doordat dit jaar schooljaar vooral in het teken heeft gestaan van weer gelukkig worden en aan mezelf werken, heeft school hier weer onder geleden. Zelf wil ik al een tijdje graag gewoon naar het mbo omdat ik ten eerste niet genoeg motivatie zal hebben voor hbo als ik al slaag, plus ik nu ik eindelijk een sociaal leven heb, het moeilijk is om alles nog te combineren. Voor mijn depressie ging school goed, maar dat kwam omdat ik gewoon niks anders deed dan aan school werken. Ik ben er vooral achter gekomen dat een sociaal leven mijn veel gelukkiger maakt en het belangrijkste voor mezelf vind ik nog gelukkig zijn en van alle momenten in het leven genieten.
Alleen nu komt het: ik zie er enorm tegenop dat mijn omgeving ( familie, kennisen etc) erachter komen dat dit jaar weer niet gaat lukken en ik dus naar het mbo ga. Mij zegt niveau niks. Het gaat er ten slotte om dat je gelukkig bent. Helaas heeft mijn hele leven mijn omgeving eraan bijgedragen dat je niveau en je baan álles voor je zou zijn.Ze hebben het altijd over school en erin slagen etc. Mezelf op de been houden zou me nog wel lukken, maar alleen door de reacties van anderen ben ik bang weer terug te vallen en misschien zelf weer depressief te gaan worden…
Hoe zorg ik ervoor dat ik hier niet aan onderdoor ga, aan de meningen van anderen en ik mezelf ervan kan blijven geloven dat met mbo ook alles goed komt en het niet erg is?
Veel liefs!