Na een lange dag was het eindelijk weekend! Vrijdagavond is mijn relax-avondje, een masker, een kopje thee, tienduizend tijdschriften en die heerlijke muziek mag natuurlijk ook niet ontbreken. Opeens werd er op mijn deur geklopt.
‘Jaaa, kom binnen’ zei ik op een geïrriteerde toon.
Mijn zusje kwam binnen lopen en zette de muziek uit.
‘Mag ik alsjeblieft jou nieuwe shirtje lenen?’
'Nee Kim, die heb ik zelf pas één keer aangehad, en straks maak je ‘um kapot’
'Aaawh, please? Ik beloof je dat 'ie helemaal heel blijft, en zondag ligt ‘ie gewassen en-al terug bij jou in de kast’
Ik knikte en stond op om het shirtje te pakken.
Ik reikte het voor me uit en Kim gaf me een knuffel, pakte snel het shirtje uit me hand en liep ermee mijn kamer uit.
Wat een irritant kind kan dat soms zijn… Als zij wat nieuws heeft mag je er nog nét naar kijken, en moet je niet eens durven vragen of je het mag lenen.
Durf je dat wel… zoals ik eerst deed, dan krijg je een arrogante blik toegeworpen.
‘Ach Laura, wees de volwassene en laat haar maar, jij krijgt ook zat nieuwe kleren’ moet je dan van je moeder aanhoren.
Ik ging maar weer terug op bed zitten en keek even of er iemand online was. Jelle, Mariska, Tamara, Tom… aha daar.
Laura (L) zegt: Hee lieffie! Hoe gaat het met je?
Lisa (L) Roy zegt: Poepsie (L) Gaat goed hoor, en met jou? Ik verveel me trouwens wel een beetje. Zin om wat te gaan doen?
Laura (L) zegt: Ja met mij ook, same story hier… Mijn zusje heeft me uit mijn relax-mood gehaald, dus die is toch al verpest. Over 30 minuten bij café ‘De boulevard’?
Lisa (L) Roy zegt: Ja, klinkt goed. Tot zo meteen!
Snel sloot ik mijn laptop af en sprong ik in de badkamer. Ik sprong onder de douche en na 5 minuten sprong ik er ook weer uit. Ik droogde me af, bond mijn handdoek om en begon met mijn make-up en haar.
‘Laura, wij gaan nog even een boodschap doen’
‘Oke ma, ik ga zo meteen naar ‘de boulevard’ met Lisa. Ik zal alles op slot doen en ik ben rond 12 uur weer thuis’
‘Is goed liefje, wees voorzichtig en kleed je goed aan want het sneeuwt buiten. En doe Lisa de groetjes’
‘Zal ik doen, tot straks’
Ondertussen had ik me al aangekleed en pakte ik even mijn sjaal en handschoenen van zolder. Het is zo snel koud geworden, ik zie de zomer voor me alsof het gisteren was. En nu sneeuwt het en kan ik binnenkort weer afscheid nemen van mijn zomerkleren.
Uiteindelijk was ik helemaal ingepakt en fietste ik richting de boulevard. Volgens mij heb ik nog nooit zo sloom gefietst. Maar vorig jaar ben ik tientallen keren gevallen en dit gaat me niet wéér gebeuren, helemaal niet nu ik mijn allernieuwste jeans aan heb. Ik keek goed om me heen of er iemand aan kwam zodat ik nog op tijd kon stoppen. Dit ging vaak goed maar toen herhaalde vorig jaar zich. Ik schreeuwde naar de jongen voor me dat hij moest uitkijken, maar het was te laat… daar lag ik met een onbekende jongen in de sneeuw.
De jongen stond op en keek me aan.
‘Gaat het wel’ vroeg hij terwijl hij me omhoog hielp.
‘Ehmm…’ Snel draaide ik een rondje om mezelf heen om te kijken of mijn jeans nog heel was. Ik zuchtte.
‘Ja, het gaat goed!’ zei ik opgewekt.
De jongen moest lachen en stak zijn hand nogmaals uit. Deze keer om zich voor te stellen.
‘Daan’
‘Aangenaam, ik ben Laura’
‘Je bent helemaal doorweekt van de sneeuw, ga je mee naar de boulevard? Even opdrogen en wat drinken?’ vroeg hij me. Het drong nu pas tot me door dat hij eigenlijk heel knap was…