Uitmaken?

Liefde & Boys
#1

Sorry voor het lange verhaal, het staat al in een amder topic maar daar had niemand meer gereageerd en ik wilde graag mn verhaal kwijt en mss tips

  • We zijn al 2 jaar bij elkaar, maar ik begin steeds meer te twijfelen lijkt het wel…
    Ik was nog veertien toen we iets kregen, heel jong dus nog. Nu ben ik zeventien, en ik heb het gevoel dat ik toch die vrijheid begin te missen. Ik kan niet zomaar alles doen waar ik zin in heb, zoals meerdere keren per week op stap en naar feestjes en dat soort dingen. Meestal als een van ons op stap gaat of zo krijgen we uiteindelijk ruzie. Hij gaat ook al heel lang niet meer op stap, hij zegt dat hij die periode gehad heeft en het niet zo leuk meer vindt. Ik denk echt dat ik dat alleen maar mis omdat ik het nooit heb gehad, want zo’n wild feestbeest ben ik helemaal niet. Voor ik iets met hem kreeg heb ik ook al een paar (niet serieuze) vriendjes gehad, dus eigenlijk kan ik me niet echt voorstellen hoe het is om vrijgezel te zijn en helemaal onafhankelijk en zo… ik heb het gevoel dat ik me dan misschien beter zou kunnen ontwikkelen.

Ook heb ik de laatste tijd het gevoel dat we een beetje uit elkaar groeien. We hebben niet heel vaak ruzie, maar als we ruzie hebben is het ook echt erge ruzie. Dan schreeuwen we helemaal tegen elkaar en zegt hij soms dat hij het uit wil maken. Eerst deed me dat heel veel, maar nu weet ik ten eerste dat hij er toch niks van meent en ten tweede doet het me veel minder… We zijn ook heel anders. Hij werkt al vier dagen in de week en ik zit in het examenjaar van het vwo en volgend jaar ga ik studeren.

Als ik dat allemaal zo opschrijf lijkt het een duidelijke keuze, maar we hebben samen zoveel meegemaakt en ik hou echt nog van hem, ik wil het niet zomaar uitmaken en een relatie van twee jaar weggooien. hij is de eerste jongen van wie ik echt hou en we zijn zo vertrouwd bij elkaar. We hebben samen ook echt mooie momenten. Ik ben bang dat ik er spijt van krijg. Alleen die twijfel lijkt maar niet meer weg te gaan, ik blijf maar denken: wat als ik nu vrijgezel was, hoe zou het dan zijn, zou alles dan niet veel makkelijker zijn?

Hebben jullie wel eens in zo’n situatie gezeten? Wat moet ik doen?

#2

Ja, dit heb ik ook gehad. Maar dan denk ik ook aan mijn single bestaan waarin ik constant verlangde naar een goede relatie. Beschouw dit als een up, want ik kan er niet veel over zeggen. Het is altijd een moeilijke keuze.

#3

Ik zit ook een beetje in zo’n situatie. Ik ben echt gek van mijn vriendje en houd heel erg veel van hem, maar soms mis ik die vrijheid van doen wat je wilt zonder met iemand rekening te houden…

#4

Ik heb dit gehad. 15 jaar; 2,5 jaar relatie. maar ik was gewoon niet meer verliefd helaas. Ik snap dat het een moeilijke keuze is, maar je zult het uiteindelijk zelf moeten gaan beslissen, dat kunnen wij niet.

#5

Jaa precies ik wil soms gewoon lekker doen wat ik wil, ik ben echt benieuwd hoe dat is. Ehm omdat ik soms dus ook niet zeker ben of we bij elkaar passen is het ook moeilijk.

Ik ben idd ook bang dat als ik het uitmaak ik spijt en weer een relatie wil.

#6

Volgens mij zit iedereen wel is in zo’n situatie…
Je bent nog jong en je hebt nu de kans om lekker los te gaan en te gaan feesten, praat met hem en vertel dat je er heel erg mee zit. Misschien moet hij je ook iets meer vrijheid geven, maar hij is gewoon bang om je kwijt te raken.
Als ik in deze situatie zou zitten zou ik het denk ik uitmaken…

#7
#8

Pfoe supermoeilijk. Ken het gevoel wel, maar zou je eigenlijk niet kunnen helpen! In ieder geval is het belangrijk dat je elkaar genoeg vrijheid geeft. Mijn vriend en ik gaan ook iedere week minimaal 1x op stap, no problem :wink:

#9

Hetzelfde.
Het ergste vind ik dat ik me bij alles wat ik doe moet verantwoorden naar m’n vriend toe. Echt doodvermoeiend. Ook als ik me dan wel probeer te ontwikkelen door nieuwe dingen te proberen, doet hij er meteen negatief over: hij wil niet dat ik verander omdat hij dan bang is dat hij me kwijtraakt. Heel lief allemaal, maar hiermee bereikt ie juist het omgekeerde…

#10

Ik snap dat je die twee jaar niet gewoon weg wilt gooien, maar je moet volgens mij alleen kijken naar t heden in deze beslissing. Ben je op dit moment gelukkig of wil je gewoon vrij zijn?
Ik heb ook hele goeie herinneringen aan een ex, ik heb serieus hele fijne, romantische momenten met hem gedeeld. Maar nu zouden we echt niet meer bij elkaar passen, en dat accepteer ik.

#11

Ik zat vlak voor ik het uitmaakte met m’n eerste vriendje in een soortgelijke situatie. We hadden vaker ruzie dan dat we elkaar lieten blijken dat de relatie nog iets waard was. Toen ie daarna ook nog zonder mij het even te laten weten ging logeren bij 2 meisjes die ik alleen van naam en een paar foto’s kon was het voor mij klaar en heb ik het uitgemaakt, ondanks dat ik al 2½ jaar met hem had gehad. Achteraf gezien had ik het eerder uit moeten maken, al voor hij naar die 2 meisjes ging, dan waren we misschien nog vrienden geweest.

Mijn tip is daarom ook om voor jezelf goed na te gaan waarom je nog bij hem zou willen blijven.

#12

Je hebt je keuze nog niet gemaakt als ik het zo lees. Je houdt van hem en wilt het nog een kans geven, maar je mist je vrijheid.

Vanuit mijn perspectief kan ik je het volgende adviseren.
Praat met hem over je benauwde gevoel. Dat je het mist om met vriendinnen te stappen en dat vaker zou willen doen.
In mijn eigen relatie hebben mijn vriendje en ik nog best ons eigen ding. Hij met de jongens, ik met de meisjes of lekker op ons zelf.
Dat MOET ook kunnen kan ik je vertellen.

Dus vertel het hem.
Dat je twijfelt als je geen vrijheid krijgt. Hij moet je vertrouwen dat je geen rare dingen doet. Hij kan er klaar mee zijn, met stappen, maar dat hoeft geen rede te zijn voor jou om niet te gaan.

Wantrouwt hij het? Gaat hij niet akkoord? Dan kan je er altijd nog voor kiezen om het uit te maken.

#13

Dit is trouwens heel goed advies.
Toen ik me verstikt voelde, heb ik het ook gewoon verteld aan m’n vriend en toen heeft hij me losser gelaten en ging ik meer stappen met vriendinnen of zelfs alleen winkelen. Het is bij mij ook de regel dat hij m’n beste vriend is, maar dat ik een eigen vriendengroep heb die ik graag voor mezelf wil houden en dat ik soms tijd alleen nodig heb . Je kan ook vrijheid hebben in een relatie, weet je. Ik doe alle dingen die een single meisje doet, alleen zoen ik niet met anderen en kruip ik 's avonds gewoon weer bij m’n vriend in bed. Best of both worlds.

#14

Ik heb in een soort gelijke situatie gezeten. Ik heb het toen uit gemaakt, en ik heb er later geen moment spijt van gehad. Maargoed, dat is voor iedereen anders. Ik kan dat niet voor jou beslissen.:slightly_smiling_face:
Maar het is zeker belangrijk om te genieten van je jeugd en lekker te stappen met je vriendinnen! Ik zou het er met hem over hebben. Hij moet jou gewoon die vrijheden gunnen en geven!

#15

Je moet maar zo denken: Nu kan het nog.
Je bent nu nog jong. En ik snap dat je toch wel bang bent de verkeerde keuze te maken. Maar weet je. Ik heb vanaf mijn 15e een super relatie. Maar na zes jaar vraag ik me toch soms wel eens af:
‘Hoe anders zou mijn leven zijn geweest als ik hem niet in mijn leven had?’
Volgens mijn vriend zouden mijn jongere jaren heel wat levendiger zijn geweest, terwijl zijn leven een stuk minder levendig zou zijn geweest zonder mij. Ik denk wel dat ik hem daar gelijk in moet geven.

OT: Je bent nog maar 17. Na wat wilde jaren kun je altijd weer op zoek naar een andere leuke jongen. Hij is echt niet de enige voor je.

#16

Wat jullie hebben, heb ik dus ook! En ik weet ook gewoon niet meer wat goed is om te doen. Uitmaken, en de kans dat hij heeeel boos op me is enzo? Heel veel spullen liggen van hem bij mij thuis, en mijn ouders vinden hem ook gewoon heel erg leuk alleen ik weet het gewoon allemaal niet meer. Ik heb dit weekend ook nog eens een etentje met z’n familie…

#17

Hmm, ook mee gemaakt. In mijn geval heb ik het toen uitgemaakt met hem, ook omdat ik steeds flirteriger/aanhankelijker werd naar andere jongens en dat niet eerlijk voor hem vond. Dit was ook na een relatie van 2jaar, was toen 17. Het is toen een paar maanden uitgeweest en in die tijd ben ik lichtelijk ‘los geslagen’, ook om totaal niet trots op te zijn… Na die paar maanden is het contact met mijn ex veel beter geworden, we werden na veel wikken en wegen (ik was bang dat ik weer het gevoel zou krijgen)weer een stelletje. Uiteindelijk is het na een paar maanden alsnog uit gegaan omdat hij met zijn lamme kop niet van andere meisjes kon afblijven voor mijn gezicht.
En nu ben ik heel gelukkig met mijn vriend die ik afgelopen zomer heb ontmoet! Ik heb ook totaal niet meer het idee dat ik mijn vrijheid mis etc. Want die tijd heb ik nou gehad en met hem wil ik graag verder! Ik heb zo mijn ‘ervaringen’ opgedaan!
Achteraf gezien heb ik nergens spijt van, maar zijn altijd lastig zulke situaties!! Denk er goed overna wat je doet, ik hield ook veel van die jongen, het was mijn eerste etc. Maar ik vond het tegen overhem ook niet eerlijk dat ik steeds met flirte/aanhankelijker werd met anderen. Heb een goed gesprek met je vriend, misschien als je verteld dat jeje ‘opgesloten’ voelt hij je meer ruimte geeft en lucht dat misschien al een boel op voor je!

#18

Mijn vriend geeft me weinig ruimte, omdat ik een aantal keer wat dingen heb gedaan waardoor hij zijn vertrouwen in mij kwijt is, en daar geef ik hem groot gelijk in. Hij gaf me telkens kansen en opnieuw verwierp ik die kansen… ik heb het liefste dat hij het uit maakt als het zo ver komt… dan zit ik niet met een schuldgevoel, maar hij houdt zoveel van me dat hij dat niet doet… ARGH :frowning_face: ik weet het allemaal niet meer

#19

Ik denk er ook wel over hoe hij zou reageren, maar hoe moeilijk het ook is, dat zou niet mee mogen wegen bij je beslissing.

Ik heb er met hem over gepraat, niet lang, een daarna(de afgelopen paar dagen) ging het goed en vond hij het niet erg dat ik naar een feest ging. Maar vanaf zou hij bij mij slapen en vele hij me p dat hij thuis sliep omdat hij anders morgenochtend verder zou moeten fietsen naar zijn werk. Terwijl het vanuit mijn huis nog steeds maar een kwartier fietsen is. Ik reageerde dat niet zo goed op, omdat het klonk als een smoes of zo.maar aan de andere kant had ik ook gezegd dat ik er ook geen probleem van zou maken als hij een keer niet kon, dus voel ik me aan de andere kant schuldig.

#20

Ik heb bijna 4 jaar een relatie en ik heb soms echt het idee van ‘ik mis wat’. Ik was 13 toen ik wat met mijn vriend kreeg, dus heb niet echt een ‘wilde jeugd’ gehad. (ben nu pas 17 dus heb nog genoeg kans, maar je snapt vast wel wat ik bedoel). Ik hou echt super veel van mijn vriend en zijn familie en moet er niet aan denken dat ik hem kwijt zou zijn, maar ik heb toch het idee dat ik ook wel eens wat anders zou willen ‘proberen’. Als je er meer over wil praten ofzo, kun je me best een berichtje sturen ofzo want vind het zelf ook heel lastig haha!