Hey vrouwen,
Wat zouden jullie hebben gedaan vraag ik me af.
Ik maak er een globaal verhaal van om het niet te verwarrend te maken. Het is een redelijk lang verhaaltje, maar alle dank als je het leest (en reageert)
Het begint met een vriendin die nu niet mijn vriendin meer is.
De vriendin;
Ik had een vriendin, elke dag waren we samen. Heel intensief. Op een dag nam ik haar mee naar een feestje waar ze een jongen ontmoette.(Mijn nu dus ‘ex’)
Na twee jaar vriendschap werd maar al te duidelijk dat dit meisje een serieuze persoonlijkheidsstoornis had. Loog alles bij elkaar, manipuleerde iedereen (ook mij) en onderhield wel tien relaties met jongens tegelijk. En die jongens wisten niks van de andere jongens waarmee ze iets had. Mijn ex was hier één van. Ik kende hem toen nog niet goed.
The ‘ex’
Een half jaar na het einde van mijn vriendschap met haar kwam ik in contact met de jongen van dat feestje, en we spraken af. We kregen uiteindelijk een relatie, welke ook heel intensief was, vooral na een half jaar. We waren elke dag, dag en nach bij elkaar door de week en kenden elkaar heel goed. Hij was niet alleen mijn vriendje, maar ook mijn beste vriend.
Na 1 jaar relatie met hem merkte ik dat er iets niet klopte. Ik sloeg stiekem zijn gespreksgeschiedenis op en zag dat hij weer contact had met die vriendin. Flirten, webcam alles.
Ik vroeg haar hoe het zzat en zij vertelde dat ze zelfs hebben afgesproken.
Omdat ik een heel ingewikkelde geschiedenis had met deze vriendin, en dit wist mijn vriend ook, was het heel moeilijk voor mij. Ik heb zo vaak gevraagd of hij nog weleens contact met haar had, en hij zei nee. Hij loog nadat ik de gesprekken had ontdekt zelf nog over het afspreken maar gaf uiteindelijk toe.
Daarna loog hij nog een keer over hun sms contact, hij zei dat ze 5 x hadden gesmst, maar dat was niet zo, vermenigvuldig dat maar eens met 5 en dat was ongeveer het aantal.
Nadat hij zoveel tegen me had gelogen kon ik hem niet meer echt vertrouwen. Ik heb het uitgemaakt. Alleen al omdat ik nooit zoiets zou doen wat hij had gedaan, omdat ik weet dat het de ander kwetst en onzeker maakt.
Toch besloot ik het nog een kans te geven, maar na een half jaar voelde ik dat ik hem niet meer kon vertrouwen. Alhoewel ik wel weet dat hij het meent, en echt van me houdt, en ik geloof zelfs wel dat hij nooit meer zoiets zou doen…
Voor mij lijkt dit een duidelijke zaak, maar mijn ‘ex’ vindt het maar al te raar en onbegrijpelijk dat ik het heb uitgemaakt. Dat ik zo iets moois heb weggegooit…
Ik dacht ook, misschien is het tijd om eens echt te ontdekken wie ik ben, en wat ik wil in mijn leven, voordat ik mijn leven met iemand deel.
Na deze info te weten, wat had jij dan denk je gedaan?
maarja, wat dan ?