-verwijderd-
Misschien toch eens even een gesprekje aangaan met je ouders? Gewoon uitleggen dat je met vrienden bent en dat je je anders buitengesloten voelt.
Zelf snap ik het aan de ene kant wel de bezorgdheid. Vaak is het ook opbouwen. Ik ging al uit voor m’n zestiende dus m’n ouders waren wel wat gewend.
Je bent 16, dus ik vind het niet meer dan normaal dat jouw moeder er regels voor zet.
Daarbij vind ik het behoorlijk respectloos dat je haar uitlacht?
Scheelt dat vanaf 1 januari 2014 alles 18+ wordt dus dan mogen je vriendinnen ook niet meer!
Ja dat is wel zo!
Dit dus.
Haha oke iedereen vindt dus dat ik me aanstel, bedankt vrienden!
Op één of andere manier moest ik echt lachen om je verhaal, haha.
Maar ja, ik snap je wel ja en is klote dat je minder vaak mag dan je vriendinnen. Had ik ook ooit last van maar eerlijk gezegd had ik er meestal schijt aan en ging ik toch :") Niet dat ik hiermee wil zeggen dat dit een goede manier is of iets, mja, ik weet dat ik redelijk veel bij m’n ouders kan maken. Maar iig, als dit bij jou niet zo is, kan je vrij weinig doen dan nog een keer (rustig!) een gesprek aangaan. En als dat niet helpt: wat niall zegt.
Tsja, aan de ene kant snap ik dat je het heel vervelend vindt, maar aan de andere kant is het niet vreemd dat je ouders regels voor je hebben.
Als je wilt dat hier iets aan verandert dan zul je toch moeten praten. Probeer redelijk te blijven, met boos worden bereik je niets en vraag om een reden. Waarom hebben ze deze regel zo? Willen ze gewoon controle hebben? Vraag dan of je misschien 2x per maand uit mag, maar dat je belooft dat je ze elke 2 uur een smsje stuurt ofzo als je weg bent. Misschien is de reden dat ze niet willen dat je teveel drinkt? Dan kun je vragen of je 2x per maand uit mag, maar dat je die ene keer helemaal geen druppel alcohol zult drinken bvb (je kan bij de Action voor minder dan een euro eenmalige alcoholtestjes kopen als ze eventueel bewijs zouden willen). Als ze hier helemaal niks van willen weten, vraag ze dan of jullie het er over 3 maanden nog eens over kunnen hebben. Als het dan 6 maanden lang goed is gegaan met uitgaan of je dan iets langer mag en/of vaker.
Wow ik zou het echt gestoord vinden als ik dat zou moeten doen voor m’n ouders :") Maar dat ligt misschien aan mij haha.
Ik vind totaal niet dat je je aanstelt!! Het lijkt me vreselijk als je thuis zit en je vriendinnen lekker aan het uitgaan zijn… Helaas heb ik niet echt een oplossing voor je 
Je bent echt niet de enige hoor die op 16-jarige leeftijd maar 1 keer per maand uit mag.
Toen ik 16 was mocht ik ook maar een keer per maand uit en moest ik 12 uur thuis zijn. Ik zou er niet teveel over doorzeuren tegen je ouders, straks gaan ze nog zeggen dat je helemaal niet meer uit mag omdat ze jou gezeur zat worden.
En worden je ouders denk je boos als je toch uitgaat? Ik dacht altijd dat mijne boos werden als ik tot laat (3/4 uur) uit ging, maar ben per ongeluk twee keer zo laat thuis geweest en zo boos waren ze niet. Gister zeiden ze ook dat ze liever wilden dat ik thuis bleef, maar ben toch gewoon uit geweest en ik hoor ze er verder niet meer over. Ik ben trouwens 17 nu.
Heeft niks met aanstellen te maken, ik snap best dat het heel vervelend kan zijn, maar op een gegeven moment zul je je er toch bij neer moeten leggen.
Misschien zijn ze dat gezeur over uitgaan straks wel zó zat, dat je een tijdje helemaal niet meer mag. Accepteren en de lieve vrede bewaren heeft ook z’n voordelen.
Misschien moet ik dat maar gewoon doen. Even een paar maanden afwachten
Ik lachte haar niet uit, ik dacht dat ze een grapje maakte! Uitlachen is idd respectloos, dat zou ik niet doen hoor
Je weet dat je nu ongeveer 2 jaar moet afwachten he? Aangezien je na januari toch nergens meer binnenkomt. En daarna ben je 18 en heb je dat probleem waarschijnlijk niet meer
Ik snap het heel goed! Mijn ouders doen er ook aardig moeilijk over. Ik woon vrij ver van de stad vandaan (waar ik wel op school zit en waar al mijn vrienden wonen), dus ik leg het mijn ouders vaak zo voor:
Ik blijf bij iemand logeren. Want. Dan hoeven zij niet laat meer te rijden, ben ik altijd samen met iemand (wat veiliger is!), heb ik gewoon een plek, dichterbij dan thuis, om naartoe te gaan als er iets gebeurd.
En dan zeg ik dat diegene het vast niet zo laat maakt en dat we rond 2 uur (in jouw geval dan 1 uur) wel weer klaar zijn.
Wat in werkelijkheid at later is, maar, wat niet weet, wat niet deert, toch? Ik heb nooit problemen, ik ken mijn grenzen wat drank betreft, doe geen rare dingen, ben voorzichtig, en met mijn vrienden is het altijd samen uit, samen thuis. Maar zo kan ik gewoon net die paar uurtjes langer blijven. En logeren is ook nog eens gezelliger 
Goed advies om te zeggen dat ze moet liegen tegen dr ouders :")? Uiteindelijk komt dat toch altijd uit.
Dan heb ik niets gezegd :"D Maar dat lijkt me sterk, haha.