Ik heb 4 jaar terug een jongen ontmoet die uiteindelijk me beste vriend is geworden en met wie ik uiteindelijk ook een relatie heb gehad, na half jaar ging die relatie/verkering (we waren nog best wel jong) uit. Maar na een tijdje kregen we weer wat. Ondertussen hebben we al langer dan een jaar een relatie. Maar we hebben de laasten maanden erg veel ruzie… meestal over dat hij iets heeft gedaan met vrienden waar ik nie blij mee ben of dat hij er niet eerlijk over is. Hij heeft er altijd sorry voor gezegd uiteindelijk en hebben het goed gepraat, maar ik zat er nog wel mee steeds al die ruzies en ben bang dat er weer een ruzie zal komen. Die is nu dus gekomen. Omdat ik steeds bang ben voor ruzie en de dingen die zijn gebeurd niet ben vergeten hebben we nu ruzie want hij wilt niet steeds dat ik aan die ruzies blijf denken.
We zouden eigg een break houden maar ik hield het niet vol en apte hem,
Hij was daar niet blij mee want hij wilde graag zn tijd om na te dneken over ons en we hadden afgesproken een week geen contact.
Toen ben ik boos geworden, en dat liep niet goed we werden allebei weer boos. Toen heb ik hem die avond gebeld of hij kon komen om te praten.
Dat hebben we gedaan, het komt erop neer dat we elkaar liever niet kwijt willen maar deze ruzies ook niet meer willen. En ik weet niet goed wat ik moet doen. Moeten we elkaar accepteren en doorgaan met de kans dat er meer ruzies kunnen komen en dat we niks meer over voorgaande ruzies zeggen omdat we anders zelfde als nu krijgen, maar dat je dan in je achterhoofd t altijd blijft onthouden. of uitelkaar gaan waar we allebei kapot aan gaan, maar geen gezeik meer.
Het zit me ook dwars dat ik die avond moest bellen om te praten, wrm kwam het niet uit hem zelf. Net als dat hij tijd wil om na te denken of hij nog verder wil. Terwijl ik hem altijd nieuwe kansen heb gegeven, waar hij dankbaar mee mag zijn, had allang uit kunnen uit. Maar nog gaat hij twijfelen of Hij verder wilt.
Hij heeft die avond wel gezegd dat hij wel echt van houd en me niet kwijt wil maar hij heeft ook geen zij meer in gezeik.
Ik weet niet goed wat ik moet doen morgen praten we weer verder want hij wilt weten of ik nog door wilt gaan of niet maar ik twijfel zo erg. Aan ene kant denk ik je had allang uit moeten maken, aan andere kant denk ik miss moet ik hem gwn accepteren hoe hij is en niet verbieden wat hij wel en niet kan doen.