Uit met eerste liefde na 3,5 jaar

Liefde & Boys
#1

Hallo allemaal,

Ik moet even iets kwijt,
Het is nu ongeveer 2 weken uit met mijn vriend. ik ben 18 en hij 19 en we waren van af ons 15de samen. We waren super hecht. Echt we deden alles samen. We hebben heel veel samen mee gemaakt. Hij verwende me ongelooflijk veel met kadootjes. Dat had hij van zijn vader zij hij. Hij heeft zelfs een pony voor me gekocht. Hij had een super goede band met mijn gezin. Had zelfs me huissleutels. Me ouders zagen hem echt als 2 de zoon en voor me zusje was het net een broer. Hij hoorde gewoon echt bij het gezin. We hadden toekomstplannen, zouden gaan samenwonen. Nooit gedacht dat we uit elkaar zouden gaan!

Met zijn ouders heb ik het nooit zo kunnen vinden. Ze waren niet echt mijn type mensen en hadden vreemde verwachtingen van me. Me vriend had een aantal keer gelogen. Nooit vreemdgegaan maar wel dingen achter gehouden en stiekem gedaan. Daardoor was mijn vertrouwen weg. Elke keer als ik opgaf omdat hij loog heeft hij me ervan overtuigd dat we door moeten gaan. Hij stond midden in de nacht voor me deur om het goed te praten. Hij had echt alles voor me over.

Hij heeft tot zijn 16 ofzo op dansen gezeten. Toen stopte de dansschool ermee en is het er niet meer van gekomen. Maar het was wel iets wat hij heel graag deed. Hij zij telkens dat hij er geen tijd meer voor had.

Sinds kerst heb ik last van chronische hyperventilatie. Ik heb daardoor elke dag wel pijn. Hij steunde me daar ontzettend in. Ging met me mee naar ziekenhuizen, als ik pijn had sliep hij bij me en bleef wakker tot ik sliep enz. Ook ging hij een verpleegkundige opleiding doen. Hierbij moest hij fulltime werken. Ik vond het soms wel moeilijk omdat hij vaak te moe was om nog iets te doen en in het weekend moest werken. Maar ik maakte er verder niet zo’n probleem van.

Ongeveer een maand geleden kregen we ruzie. Ik weet niet meer waarover maar hij reageerde heel raar. Hij blokkeerde me overal. Ook me zusje die contact met hem opzocht. De volgende dag had hij er spijt van. Ik ging die week op kamp dus we gingen kijken hoe het daarna ging. Na kamp ging het een tijdje goed. Totdat we elke dag ruzie hadden. Elke dag maakte hij me wel aan het janken om weet ik veel wat voor reden. Ik was druk bezig me vertrouwen in hem terug te krijgen. Had een boek gekocht en besprak alles met hem wat daarin stond. Maar hij stond er totaal niet open voor. Vond alles te veel. Toen begon het met dat hij zij dat hij me alleen maar pijn deed en hij zich terug trok. Ik zij dat het me juist pijn doet als hij het uit maakt en dat we er over moeten praten. Dat hebben we gedaan maar hij bleef negatief. Er kwam een hele waslijst met dingen waarmee hij zat. Dat ik hem niet vertrouwde, hij wilde dansen, hij wilde meer vrijheid , meer waardering. We hebben daar uren over gepraat. Ik zij dat als het goed zou gaan en we er aan gingen werken me vertrouwen echt wel goed komt. Want daar ben ik ook van overtuigd. Hij zei dat hij me daar dan een kans voor wou geven. En ik zou hem meer gaan waarderen. Dat deed ik al maar liet het niet genoeg merken.

2 dagen later, hij deed heel raar. Hij deed alsof het nooit meer aan ging en hij er bang voor was. Hij zij dat hij emotioneel vlak was en anders over dingen is gaan nadenken. Hij hield van me en ze gevoel was niet verandert maar aan hebben wou hij het niet. Hij maakte me compleet in de war. Het ene moment gingen we ervoor en het andere moment niet. Ik wou duidelijkheid dus ging naar hem toe. Ik vroeg of hij zonder me kon. Hij moest lachen, uit zenuwen zij hij, en zei dat hij het niet wist. Ik compleet gek geworden. Hij houd van me maar kan misschien wel zonder me. Toen werd hij naar binnen geroepen door familie. Ik stond daar te janken en hij liep gewoon weg! Ik apte hem nog wil je er zo nog even over praten? Hij stuurde wil je weggaan zo is het genoeg. En toen blokkeerde hij me overal.

Me zusje had nog contact met hem en hij had tegen haar gezegd dat hij klaar met me was omdat ik hem stalkte ! , manipuleerde, de macht over hem wou hebben en hem van zijn vrijheid ontnam! Ik was helemaal in shock. We waren er aan aan het werken om die dingen goed te krijgen, hij had me een kans daarvoor gegeven ! En nu gewoon weg. Ik ben er helemaal kapot van! Hij was alles voor me. Hij begreep me als geen ander. Ik mis hem ongelooflijk erg en wou zo graag dat het anders was gegaan! Het had niet zo uit hoeven gaan vind ik. We hadden erover moeten praten! Ik weet niet wat ik nu moet doen. Iemand enig idee? Ik word gek :frowning_face:

#2

Ik zou hem even met rust laten. Laat hem dingen voor zichzelf op een rijtje zetten en kijk daarna of hij nog verder wil. Maar laat hem naar jou toe komen, gun hem even vrijheid en rust om na te denken.

#3

Maar hij zegt dat hij er al een punt achter heeft gezet. Hoe kan dat nou? 3,5 jaar een relatie en dan gelijk een punt erachter ? Dan klopt er toch iets niet ?

#4

Apart dat jullie ruzies hadden en jij niet eens duidelijk weet waar die over gingen? Misschien komt het doordat jullie al vanaf zo jong samen zijn? Sorry heb hier niet echt ervaring mee. Hoop dat het nog goed komt met jullie, en denk dat je hem voor nu maar even met rust moet laten…

#5

Ja hij was zo onduidelijk. Hij had me een ap gestuurd anderhalve week geleden met ja ik heb nagedacht en het word niks meer tussen ons. Dus ik opgebeld en zeggen dat hij me uitleg verschuldigd is. Wij gingen praten. Toen in aan kwam gaf hij me jankend een knuffel en zij dat hij dat helemaal niet wou zeggen. Toen zij hij dus van ja ik heb je die kans nog niet gegeven. En het zou oneerlijk zijn als ik je die niet zou geven. We hadden fet goed gepraat en we zouden ervoor gaan en toen 2 dagen later dit. Ik snap er niks van. En maar blijven zeggen dat z’n gevoelens niet zijn verandert. Pff

#6

Waarschijnlijk is hij zelf ook even helemaal in de war met zn gevoelens en kan hij het daarom ook niet goed aan jou uitleggen. Laat m maar even met rust. Aan zijn reactie te zien (hij vind dat jij hem stalkt?) heeft hij daar wel behoefte aan denk ik.

#7

Zij=zei even ter info

OT: ik zou niet weten wat je moet doen

#8

Ja hij zei ook dat hij rust wil , maar ik ben zo bang dat hij ineens met een ander gaat ofzo. Zijn ouders die mogen mij echt niet. Ze hadden gelijk toen het uit was het nummer van me vriend aan allemaal meisjes gegeven. En als hij zo in de war is en vraagt advies bij z’n ouders word hij alleen maar negatief beïnvloed. Ik denk dat dat er heel erg mee te maken heeft. Die overgang van als hij bij me was en toen hij thuis was was zo groot!

#9

Ik had hetzelfde, maar dan na 2 jaar… Opeens wilde hij niks meer, en maakte hij het letterlijk zonder reden uit. Nu blijkt het dus dat hij een ander leuk vond, maar het (nogsteeds) verborgen hield. Dus waarschijnlijk is het iets waar hij het nu niet over wil hebben, anders had hij het wel verteld. Ik zou hem met rust laten, en als jullie allebei weer helder denken en daarna een gesprek voeren over wat er nou echt aan de hand was. Succes ermee!

#10

Oké klinkt misschien heel raar, maar zou t kunnen zijn dat ie toevallig gay is? En dat ie daarom zo in de war is?

#11

Bedankt voor de reacties. Dat over gay zijn heb ik het aan het begin van de relatie met hem over gehad. Hij was er erg mee gepest vanwege dansen maar ik had ook echt mijn twijfels. Toen hij stopte met dansen werd dat minder en werd hij mannelijker zal maar zeggen. Als ik er met hem over praatte werd hij heel boos en onzeker. Hij zij dat hij er zelf aan getwijfeld had omdat het hem constant verteld werd maar hij had verder wel aardig wat vriendinnen in de tussentijd.

#12

Wow hoe dan je maakt dat uit dat verhaal op. Daar had ik dus nooit over nagedacht :’)

#13

Hoe moeilijk het ook is, ik denk ook dat je hem even met rust moet laten. Zoek wat afleiding in school, werk, vriendinnen, etc. Als hij bijgedraaid is kunnen jullie het dan misschien helemaal uitpraten en goed uit elkaar gaan

#14

Dit zegt echt helemaal niks, of misschien juist wel alles. Het kan een soort bevestigend zoeken naar zijn hetero-zijn zijn, zoveel mogelijk vriendinnetjes om te laten zien aan de buitenwereld dat hij ‘normaal’ is (en hiermee bedoel ik niet dat gay zijn niet oke is, maar dat dat meer in zijn hoofd zo is).

Ik hoop dat jullie het rustig uit kunnen praten en dat hij voor zichzelf en ook voor jou zo snel mogelijk meer duidelijkheid vindt!

#15
#16

Zoals andere ookal zeggen, laat hem met rust. Je komt alleen maar wanhopig over als je nu tegen hem blijft praten. Laat hem nadenken over wat hij nog van je wil, en misschien kan je dat dan zelf ook doen.

#17

Hij staat hoor ik van vriendinnen met meisjes op de foto op FB. Met hand om de heup. Ook heeft hij iets gepost met ja ik ben single en je moet geweldig zijn om daar wat aan te veranderen. Betekend dat dat hij nou echt gewoon op zoek is naar n ander ? Nu al?

#18

Iemand ?

#19

Ik denk dat je 'm best met rust laat en even jezelf verwent. Ik denk dat jullie sowieso allebei nood hebben aan afstand van elkaar en wie weet hoe hij zich voelt nadat je hem die afstand gegund hebt. Wat je nu vooral niet moet doen is hem verstikken met vragen.

#20

Nee ik heb zowiezo geen contact meer met hem. Maar die foto’s vind ik zo raar. Hoe kan je nou nu al de behoefte hebben aan een ander ?