Twee weken terug kwam ik een jongen tegen, die ik echt al jaren ken. We raakten aan de praat en hebben inmiddels deze week drie keer afgesproken. Eerste twee keer hebben we samen mijn hond uitgelaten. Ik kon heel gezellig en heel goed met hem praten. Gisteren bij hem thuis afgesproken, was wederom heel leuk en heb met hem gezoend. We hebben veel raakvlakken en raakten eigenlijk niet echt uitgepraat. Gisteren vroeg hij of ik binnenkort met hem naar de bioscoop wil.
Twee van mijn beste vriendinnen hebben een hekel aan hem omdat hij een verleden heeft, laat ik zeggen dat hij hier in het dorp nogal berucht is om het aantal meisjes wat hij heeft gehad. Iedereen kent hier elkaar, dus vandaar. Mijn vriendinnen zijn boos op me omdat ik met hem heb gezoend. Mijn broer heeft ook een hekel aan hem, maar die weet niet dat ik met hem af spreek.
Het is wel al 3 à 4 jaar geleden dat die jongen al die dingen deed. Hij zegt zelf dat hij vroeger heel erg respectloos met meisjes om ging, maar dat hij inmiddels 20 jaar is en meisjes liever goed behandelt. Goed, ik ben liever iemand die zelf oordeelt, dan te luisteren naar de menigte. Ik sluit niet uit dat hij slechte bedoelingen heeft, maar ook niet dat hij goede bedoelingen heeft. Hij heeft tenslotte echt nog niets fout gedaan bij mij. Ik kan trouwens heel goed voor mezelf opkomen, heb meerdere malen jongens meegemaakt die mij maar voor één reden wilde, maar daar kom ik gauw genoeg achter en ben ik heel snel klaar mee.
Maar m’n vriendinnen en m’n broer zijn belangrijk voor me. En ik luister wel naar wat zij te zeggen hebben. Daarnaast vind ik het niet zo’n fijn idee dat heel het dorp weet dat ik met hem af spreek, dat gaat echt als een lopend vuurtje hier. En een aantal mensen weten het dus al. Hoe zou dat worden als het echt wat serieuzer word? Ik trek me vrij weinig aan van wat mensen van mij denken, maar ik weet wel dat mensen mij over het algemeen zien als een leuk, gezellig meisje en ik wil niet dat mensen denken: ‘goh, is zij ook al één van de zoveel meisjes van hem?’
Ik erger me aan mijn vriendinnen die doen alsof ik een dom, naïef meisje ben. Ik ben 18 jaar, ik kan heus wel voor mezelf opkomen wanneer dat nodig is. Ik heb op het gebied van jongens nog nooit domme dingen gedaan. Maar ik begin wel een beetje te twijfelen. Ik weet dat ik heel erg op de feiten vooruit loop, maar misschien moet ik inderdaad maar zeggen dat ik niet meer met hem af wil spreken, ook al kan ik het super goed met hem vinden. Het punt waar ik het meest mee zit is: verdient een jongen die heel veel meisjes heeft gehad nog een leuke vriendin ondanks het feit dat hij veranderd is?
Het is niet dat ik mezelf te goed voel voor hem, maar ik heb mijn eigenwaarde. En wat enigszins meespeelt is dat ik nooit echt een serieuze relatie heb gehad, ik ben nog maagd (misschien overbodige informatie) en hoop gewoon op iemand die echt goede bedoelingen met mij heeft. Verdient hij mij? Ik weet niet precies met hoeveel meisjes hij seks heeft gehad, maar ik schat het aantal toch wel rond de 20 à 30 verschillende meisjes. (Ik kan er helemaal naast zitten, misschien zijn het er 10, misschien 50)
Ik heb dit overigens ook tegen hem gezegd. Hij zei dat hij kan begrijpen dat ik zo over hem denk en dat hij wilt bewijzen dat hij verandert is.
Wat vinden jullie? Alvast bedankt! 