Wauw wat veel lieve/leuke reacties 
Had ik niet verwacht! Dankjullie!!
@xladydeluxe; ik ben bang dat ik het verhaal een beetje verklap als ik ga vertellen waar het ongeveer over ga 
Dus ik zou zeggen, blijf het volgen dan wordt het vanzelf duidelijk haha
Hoofdstuk 1. Boekjes
Half 10. Toch maar uit bed? Met een elastiekje die ik van mijn nachtkastje pakte maakte ik een knot van mijn haren. Een plukje hing los, maar daar ergerde ik me niet aan. Het stond best leuk. Mijn voeten gleden in mijn sloffen en ik stond op. Toen ik de gordijnen open deed en naar buiten keek kreeg ik weer een heel fijn gevoel. Het raam was ijskoud, mijn warme hand liet een afdruk achter. De 2 bomen die in onze tuin stonden waren bladloos. Het was winter. Er was geen seizoen waar ik een hekel aan had, alles had zijn eigen sfeer. Lente was heerlijk omdat alles warmer werd, alles werd weer levendig, de zon scheen warmer. Zomer is fijn door het heerlijke weer, de fijne zomerkleren die je aan kan en niet te vergeten lange vakantie. Herfst was mooi door haar prachtige kleuren. En de winter, dat was mijn ding. Lekker op de bank hangen met een veel te groot shirt aan, kop thee in je hand, kachel aan, films kijken.
Ik pakte mijn mobiel. Geen Iphone, blackberry of iets moderns, mijn mobiel was oud. Een klapmobiel die me 20 euro gekost heeft. Ik kreeg er wel 30 euro beltegoed bij, daarom had ik hem gekocht. Maar hij deed waar hij voor gemaakt was, bellen en sms’en (en gamen, sudoku en snake). Had hij nog iets terug gestuurd? Ik kapte mijn mobiel open, in de hoop dat er een ongelezen bericht was. Maar dat viel tegen. Een deel van mijn goede humeur werd hierdoor verpest. Hij had op z’n minst kunnen reageren! Ik voelde aan alles dat hij mij niet leuk vond. In ieder geval niet zoals ik hem leuk vond. Maar aan dit gevoel was ik langzamerhand gaan wennen, elke keer gebeurde het weer. Wat was er mis met mij?
Ik keek in de spiegel en gooide wat water in mijn gezicht, ‘Niet aan denken, Valerie’ zei ik tegen mezelf, ‘Niet aan denken.’. Toen ik mezelf op de bank had neergezet pakte ik mijn boekje uit de lade voor mij. Een van de vele notitieboekjes die ik vol schreef met dingen. Zo had ik een boekje voor kleine verhaaltjes, een voor gedichten, een voor tekeningen en deze was voor dromen. Ooit had ik ergens iets gelezen over ‘lucide dromen’, dromen waarin je je bewust bent van het feit dat je droomt. Blijkbaar kon je in zulke dromen alles besturen, doen wat je zelf wilt. Dat wilde ik ook. Het leek me geweldig! In dat artikel stond dat je meer kans had op lucide dromen als je je eigen dromen beter kon onthouden. En dromen onthouden werd makkelijker als je ze elke dag opschreef.
Zal ik verder gaan ?
