Ten eerste wil ik even zeggen dat ik dit puur post omdat ik hier graag hulp mee wil, over hoe ik dit kan aanpakken en wat ik ermee kan doen. Ik zoek hier geen aandacht mee.
Ik zit hier al een tijdje mee en ik weet gewoon niet wat ik ermee moet doen. Ik heb een paar troubles met mijn ouders, voornamelijk mijn moeder. Mijn vader zie ik niet zovaak omdat hij eigenlijk altijd werkt. Mijn moeder daarentegen zie ik dagelijks. Alleen nou is het het probleem, dat ik geen goede band heb met beiden van mijn ouders.
Ik heb nooit echt ruzie met mijn moeder gehad, maar ze behandeld mij anders dan mijn zus, zusje en broertje. Tegen hen is ze heel aardig, behulpzaam, en ze behandeld hen naar hun leeftijd. Tegen mij doet ze anders. Ze behandeld me alsof ik een 10-jarige ben, alsof ik zelf geen keuzes kan maken. Ze doet alsof ik overal (en dan ook echt overal) hulp mee nodig heb. Ik ben van mezelf al een beetje een gesloten persoon, maar mijn moeder toont qua gevoelens totaal geen interesse in me. Bij mijn zusje en broertje vraagt ze best vaak hoe het met hun gaat, of ze nog ergens mee zitten etc. Zulke dingen vraagt ze niet aan mij, en als ik dan een keer met een probleem naar haar toe kom, doet ze ontzettend onverschillig. ‘Je komt er wel weer overheen’ of ‘Ik heb daar nu even geen tijd voor’ zijn meestal haar antwoorden. Daarom houd ik mijn problemen nu liever voor mezelf omdat mijn moeder er in mijn ogen niks om geeft.
Ook sluit ze mij een beetje buiten voor mijn gevoel. Als ik bijvoorbeeld een klein foutje maak, vertelt ze dit tegen werkelijk iedereen; moeders van mijn broertje’s vrienden, familie, mijn zusje, mijn zus en mijn broertje (en hij is nota bene 10). Ook vertelt ze alles tegen mijn zusje over wat ik doe; als ik een slecht punt haal, als ik een keer chaggerijnig ben. Ze inspecteert mijn kamer, mijn spullen, mijn kleren. Alles wat ze niet goed vind wordt doorverteld aan iedereen en alles. Ook als ik haar iets in vertrouwen vertel, wat ik in het verleden wel eens deed, kwam mijn zusje de volgende dat naar mij toe met de vraag of het echt waar was wat mijn moeder tegen haar had gezegd; oftewel, hetgeen wat ik tegen mijn moeder in vertrouwen had gezegd. Maar tegen mij zegt mijn moeder helemaal niks. Alleen als ik een fout(je) maak wordt ze ontzettend boos. Als ik een slecht punt haal wordt ze ook boos, terwijl ze tegen mijn zusje zegt ‘Ach, dat komt vast wel weer goed,’ als zij een 4 haalt.
Daarbij heeft ze laatst iets gedaan waar ik ontzettend boos over ben. In mijn dorp en omgeving is het de traditie om de eerste week van je vakantie (de week waarin je je boeken moet inleveren etc.) gaat kamperen met je vriendinnen. Ook ik deed dat dit jaar. Mijn moeder zei dat ze mijn beddengoed zou verschonen, en ik stemde daarin mee aangezien ik er toch een paar dagen niet was. Maar toen ik thuiskwam hoorde ik iets heel anders van mijn zusje (zoals ik al eerder zei, mijn moeder deelt alles over mij met mijn zusje). Mijn moeder had mijn dagboek gelezen. Ik en mijn zusje liegen nooit tegen elkaar, en daarbij wist niemand dat ik een dagboek had, dus het is serieus waar. Ik ben hier zo ontzettend boos over, want ten eerste; betekent dit dat ze niet alleen mijn beddengoed heeft verschoond maar dat ze ook in mijn laatjes heeft zitten te speuren (mijn dagboek lag in een doosje dat in een tasje zat, die in mijn laatje lag), en ten tweede; in mijn dagboek staan dingen die niemand weet. Er staan echt ontzettend gênante dingen in, maar ook dingen die te maken hebben met liefde en depressiviteit (hier ga ik verder even niks over zeggen xd). Mijn moeder weet alleen niet dat ik weet dat ze mijn dagboek heeft gelezen. Hier is onze band al helemaal niet beter op geworden. Eerst wilde ik nog onze band proberen te verbeteren, maar nu heb ik daar niet zo de behoefte tot. In huis is het dus soms wel een beetje awkward.
Moet ik nu gewoon doorgaan en normaal doen tegen m’n moeder? Of zal ik er iets van zeggen dat ze mijn dagboek heeft gelezen? Ik ben bang dat als ik erover begin dat ze dan helemaal flipt, aangezien ze dat wel eens eerder heeft gedaan. 
( btw, sorry voor het lange verhaal, en bedankt als je het helemaal hebt gelezen. c: )
