Heyhey,
Ik herken het probleem, heb er zelf ook last van. Weet gewoon niet waar het aan ligt, heb ook niks ergs meegemaakt. Dokter zelf dat ik te gevoelig ben en dat ik er maar moest leren leven. Ik heb er ook best wel vaak last van op school. Super vervelend. En dan vraagt iedereen: ‘Waarom huil je?’. Leraar had het dus blijkbaar een keertje gezien en ja hoor 3 keer raden wie op gesprek moest , Yup ik. Tja veel hulp heb ik er niet van over gehouden. Nu als ik zulke huilbuien krijg in het openbaar, ga ik meestal even naar toilet en dan even tranen wegvegen. Heb ook vriendin die precies hetzelfde had, alleen bij haar was de oorzaak bekend. Ze heeft me wat tips gegeven, en bij mij werken ze redelijk goed.
- Probeer te denken waarom je eigenlijk huilt.
- Blijf rustig, kalm en zorg ervoor dat je weer ontspant
- Als je dan toch een huilbui krijgt, probeer dan met je hoofd boven te kijken, dat zorgt ervoor dat je niet meer traanvocht aanmaakt. (I know het klinkt raar)
Hopelijk heb je hier wat aan!, Als je vroeger iets mee hebt gemaakt, zelfs een klein dingetje, kan dat misschien de oorzaak zijn hiervan. Als je erover wilt praten, dan raad ik je aan om naar een psycholoog te gaan, want die kunnen je echt helpen!
Liefs!