Ik ben volgens mijn omgeving ‘te enthousiast’. Ik praat, als ik me op mijn gemak voel, heel veel en ook over dingen die ik heb meegemaakt ofzo. Daardoor kom ik volgens mij heel vaak egocentrisch en overheersend over, terwijl ik dat eigenlijk niet ben. In tegendeel, ik was vroeger juist super verlegen, zelfs in de buurt van mijn familie en vrienden. Tegen onbekenden ben ik dat nog steeds. De laatste jaren heb ik veel geleerd om meer te praten en voor mezelf op te komen etc. Maar ik ben bang dat dat een beetje is doorgeslagen. Ik ben me de laatste tijd dus best wel bewust van dit en baal er ook wel van… Ik snap namelijk dat het voor mijn omgeving super irritant kan zijn als ik mijn verhalen opdring aan ze en vragen op hen afvuur.
Heeft iemand tips waardoor ik mijn enthousiasme misschien iets meer kan bedwingen?
Alvast bedankt… 