Stiefmoeder

Liefde & Boys
#1

Hallo,

Ik weet niet in welk topic dit hoort, maar ik dacht dat dit de beste plaats was, omdat hierbij de meeste problemen met vriendjes staan. Ik hoop dat jullie mijn goed advies kunnen geven, aangezien ik het niet meer weet.

Het zit namelijk zo; mijn ouders zijn gescheiden en mijn vader had een nieuwe vrouw, die uit Duitsland kwam al vlak na de scheiding van mijn ouders. Ik weet bijna zeker dat hij tijdens het huwelijk van mijn moeder al contact met haar had, ook al ontkent hij het. Hierdoor was het contact van mij en die nieuwe vrouw slecht, omdat ik op dat moment niet goed Duits kon dus van communicatie was er geen sprake. Ik ben toen dezelfde avond dat mijn vader dit aan mij vertelde naar haar toe gegaan om kennis te maken. Ze leek me een aardige vrouw, op dat moment. In 2011, ik wil liever niet de precieze datum hier neer zetten zijn ze getrouwd. Ik was het hier niet mee eens, en mijn vader negeerde dat. De reden was dat die Duitse vrouw nog nooit eerder getrouwd was geweest en ze graag wilde trouwen. Mijn vader gaf niks om mijn mening en vond dat het uiteindelijk wel goed kwam, tijdens hun ceremonie waarbij ze hun ja-woord gaven heb ik hard gehuild. Deze vakantie zijn mijn vader en zijn nieuwe vrouw samen gaan wonen, in Duitsland. Dit is vlak over de grens. Ik en mijn vader waren altijd twee handen op een buik en dit is nu totaal verandert.

Ik kom niet meer vaak bij mijn vader, eerst wel. Dit komt omdat hij ander werk heeft en hij niet meer langs de woonplaats rijdt waar mijn moeder woont. Het verliep niet zo soepel in huis, naar mijn gevoel. Mijn vader is veranderd, de nieuwe Duitse vrouw beslist alles en hij doet alles, wat ze ook zegt. Een keer hadden ze ruzie, was de nieuwe Duitse vrouw weggelopen en mijn vader was boos omdat het mijn schuld was. Dat was het begin. In haar ogen deed ik niks goed, en moest ik me streng aan de regels houden. Nu vanavond ben ik in Duitsland, en mijn vader en stiefmoeder zijn weg. Ik merkte dat er dingen missen van mij, ik heb van de week een onesie gekocht, ik kan hem nergens meer vinden. Dit is het geval met meerdere spullen. Ik trok de la open en daar lagen twee brieven, in het Duits. Ze zijn dus sowieso van mijn stiefmoeder. Daarin stond in:

  • hoe ik me moet gedragen in huis, in welke volgorde ik me moet houden als ik thuis kom. Denk hierbij aan (hond uitlaten, omkleden, altijd sloffen aan, altijd tafel dekken + opruimen). Als ik die dingen niet doe, moet ik mijn telefoon voor een half uur inleveren. Ik snap natuurlijk dat ik mijn eigen verantwoordelijkheden hier heb in huis, dus ik vind dat ook normaal. Maar ik moet volgens die brief alles doen, hoe zij het wilt.
  • Wat er mis met me is. Ik heb een angststoornis en ze vind dat ik mijn eigen ouders voor de gek hou, terwijl het door psycholoog en andere zorginstelling is geconstateerd.
  • In de brief staat ook in het Duits: dat ik geen liefde heb voor anderen, dat ik lui ben en dat ik dus iedereen voor de gek hou.
  • Ik moet alles eten hier in huis, wat ze kookt. Ik eet niet graag groenten en ik heb hier moeite mee, en als ik het eet ben ik verplicht om alles te eten, terwijl het voor mij al een stap is om een klein beetje te eten

De laatste zin is: Voor de gek houden kan ze bij jullie, maar bij mij niet en vanaf nu is het bij mij klaar.

Mijn vader doet hier niks aan, hij komt niet voor me op en accepteert alles.

Mijn vraag is dus, hebben jullie een goed advies wat ik nou kan doen in deze situatie? Er is nog veel meer aan de hand, maar dan zou het verhaal wel heel lang worden.

Alvast bedankt!

#2

18

#3

Hm, gezien je leeftijd vind ik dit toch een beetje overdreven. Misschien kan je proberen om een keer een goed gesprek aan te gaan met haar?

#4

Dat heb ik al zo vaak geprobeerd, maar dat gaat niet lukken, aangezien ze altijd overtuigd is van haar mening en ik aan haar regels moet houden en mijn vader vindt het allemaal maar oké. En het is niet zo, dat ze een slecht persoon is of dat ik haar niet aardig vindt, maar nu komt er ook een andere kant van haar naar boven.

Het ergste is nog dat mijn relatie met mijn vader hier onder lijdt, en dat ik altijd papa’s kindje ben geweest en ik altijd samen met mijn vader heb gewoond, en dat het niet hetzelfde is als toen en hij zo ook niet is tegen mij.

#5

Heb je goed contact met je moeder ? Misschien moet je met je moeder hierover praten en wellicht kan die met je vader gaan praten ? Aangezien je dus niet zo met je vader een normaal gesprek kan voeren.
Want ik vind het allemaal wel een beetje raar,en vooral die brief.
En misschien moet je morgen ofzo even hardop ( zodat je vader en die vrouw het horen ) vragen of ze misschien die spullen die je kwijt bent hebben gezien.
Succes ! En ik hoop dat het gaat lukken :slightly_smiling_face: .

#6

Klopt, dat wil ik morgen al vragen sowieso van mijn spullen. Mijn vader en moeder hebben niet heel goed contact, en ik denk eerlijk gezegd dat mijn moeder er niet met mijn vader over durft te praten. Ze weet wel een beetje wat er aan de hand is.

Ja het is ook raar inderdaad, ik heb die brief nog nooit gelezen terwijl ze hij duidelijk voor mij bedoeld is.

#7

Ik zou toch eens proberen om je moeder zo ver te krijgen,wellicht samen zodat je moeder tussen beide kan komen mocht het uit de hand lopen ? Want als er zelf spullen verdwijnen,vind ik het wel vreemd.EN mijn moeder heeft ook regels voor mij en mijn broertje maar dat schrijft ze niet op.
En ook vind ik het echt kut van haar dat ze dingen over je schrijft die je heel erg kunnen kwetsen,zoals dat je iedereen voor de gek houd.
Dat soort dingen zijn echt niet leuk !
Of misschien moet je sneaky die brief onder zijn aandacht zien te brengen ? Misschien niet de beste oplossing maar als je vader niet gewoon met je wil praten dan zit er weinig anders op denk ik.
De brief in zijn jaszak stoppen,onder zijn kussen leggen,in zijn stoppen,or whatever.

#8

Ik zou weggaan. Doei.

#9

Ik zou niet meer naar het huis van je vader gaan. Spreek gewoon ergens met hem af zonder z’n vrouw.

#10

Ja klopt, iedereen heeft regels in huis, maar ze moeten ook redelijk zijn. Mijn vader heeft het sowieso gelezen, het lag in de la waar de afstandbediening van de tv in ligt, die zie je niet zomaar over het hoofd. En mijn moeder is niet zo een type, jammer genoeg. Heb wel van de brief een kopie gemaakt, zodat ik het thuis kan lezen. Mijn vader heeft het sowieso gelezen, maar hij accepteert het gewoon en komt niet voor me op, omdat die dat denk ik niet durft tegenover mijn stiefmoeder.

#11

Niet meer erheen gaan, is de enige oplossing denk ik. Maar dit is niet zo makkelijk, omdat ik altijd een goede band met mijn vader had en met mijn moeder niet zo. Ik vind het eerlijk gezegd ook moeilijk om te zeggen dat ik hem alleen nog wil zien na zijn werk ofzo, zonder zijn vrouw erbij omdat ik niet weet hoe hij reageert.

#12

Dan zou ik eerst een tijdje niet meer naar hem toe gaan en al het contact afhouden,maar wel laten weten waarom je dat doet.Zodat hij ook even tijd heeft om erover na te denken.Ik snap dat het lastig kan zijn maar als dat wellicht helpt dan zou dat natuurlijk super zijn denk ik ?

#13

Ja klopt, dat is wel een goed plan. Het probleem is dus dat ik over paar weken me examens heb, en ik dit gezeik er dus absoluut niet bij kan hebben… :frowning_face:

bah zo lastig allemaal.

#14

Als ik jou was zou ik je vader vertellen dat je een tijdje bij je moeder gaat wonen, zodat je je kunt concentreren op de examens en je tot de examens voorbij zijn geen contact wil. En dat je na de examens eerst alleen contact wil met je vader, zonder je stiefmoeder. Vertel daarbij waarom je dat wil, ik hoop dat je vader dat begrijpt. Daarna kun je weer opnieuw de keuze maken of je weer bij je vader intrekt, of toch liever nog even bij je moeder zou willen blijven. Of misschien zou je iets voor jezelf kunnen vinden, gezien je leeftijd.

#15
#16

Ik heb al iets van haar gepakt, waarvan ik niet weet of ze weet dat hij weg is omdat ze hem volgens mij niet gebruikt. Het lastige is dat mijn vader vannacht plotseling weg moest voor zijn werk, en ik het niet meer tegen hem kon zeggen. Daarnaast bracht mijn stiefmoeder me terug, en toen deed ze heel aardig en ik kon niet zo goed aardig tegen haar doen door die brief…

Maar dankjewel voor jullie hulp. Ik ga voorlopig niet meer naar mijn vader toe (alleen als er echt een goede reden voor is) en blijf ik lekker thuis en hou ik wel contact met hem via Whatsapp.

#17

Ik zou inderdaad niet meer daar naar toe gaan. Als je vader je wil zien, dan maar zonder haar.
Heel veel succes! Lijkt me heel moeilijk dit.