'spijt' van samenwonen

Liefde & Boys
#1

Mijn vriend en ik zijn 7 maanden samen. Hij is 21 en ik ben 19. In de zomervakantie ging het steeds slechter tussen zijn ouders en hem, het was nooit goed genoeg. Hij was op al zijn examens van hogeschool geslaagd, maar alsnog was het nog niet goed genoeg: het was ‘nipt’ volgens hen (ik vind een 12/20 niet nipt, maar oke). Ze maken allerlei rotopmerkingen zoals dat hij lelijk is en lui enzovoorts. Verder wordt zijn zus heel erg voorgetrokken. Als hij hen ermee confronteerde zei zijn moeder droog ‘men plaagt wat hij lief heeft’. Yeah right.

Al met al was de situatie op een bepaald moment zo slecht dat ik hem hem aangeboden om bij mij in te trekken. Ik woon zelf op kot, maar het is groot genoeg voor met twee. Hij bleef gewoonlijk ook al wel 3 keer per week slapen, zo veel verschil zou het niet maken.
We wonen nu ongeveer een maand samen, en het heeft ons niet veel goed gedaan. De eerste weken waren zalig, maar na 2 weken begonnen de ruzie’s. Continu op elkaars lip zitten is zo veel zwaarder dan ik had verwacht. Ik heb nauwelijks nog tijd waarin ik echt alleen ben en daardoor raak ik sneller geprikkeld. Ik vind bijvoorbeeld dat hij meer zou moeten doen in het huishouden, terwijl hij vindt dat hij meer dan genoeg doet. Onze relatie is nu zo wisselvallig, terwijl we vroeger bijna nooit problemen hadden. Het probleem is dat ik een beetje het gevoel heb dat ik ‘vast’ zit in de situatie, ik kan m namelijk moeilijk terug naar z’n ouders sturen.

Zijn er meiden die hier ervaring mee hebben? Is het gewoon een kwestie van wennen of moeten we echt iets gaan veranderen?
Hij betaalt trouwens geen huur, maar betaalt wel bij voor boodschappen.

#2

Misschien kan je een lijstje maken over wat wie wat doet zegmaar. Dat je een lijstje maakt van maandag tot en met zaterdag (zondag rustdag) en dan dat je opschrijft wie wat doet. Hij bijvoorbeeld de vaatwas uit/inruimen en jij bijvoorbeeld even een stofzuiger erdoorheen haalt. Zo kan je alles beetje verdelen en kan hij er niet ‘soort van’ onderuit komen!

En verder zou ik hem ook niet terug sturen, maar ik zou wel ook afspreken dat jij een bepaalde avond/dag voor jezelf neemt en dat hij wat met z’n vrienden wat gaat doen? Zodat jij je eigen dingetjes kan doen en is hij ook weg. Zo zit je toch niet 24u op elkaars lip en geef je elkaar ook beetje de ruimte.

#3

Ja het is nu ook weer niet dat hij niets doet, soms doet hij bijvoorbeeld de afwas. Het probleem is ook dat ik universiteit doe en hele korte dagen heb dus 's middags vaak thuis ben en hij dan pas rond 6 uur klaar is ofzo. Dan doe ik vaak wel veel in het huishouden, maar als hij eens vrij is, gebeurt er niet zo veel.

#4

Moeilijk dit. Upje.

#5

Nee hij doet hogeschool. Hij betaalt niet mee omdat ik dat stukje ‘zelfstandigheid’ wilde houden. Dat ik m er uit kan kicken als het echt niet zou gaan, dat ik niet financieel afhankelijk ben van hem. En mijn huur wordt ook deels betaalt door mij oma en ik wil niet aan hem verdienen zeg maar.

#6

Misschien kunnen jullie op zoek naar een appartement of huis (zo’n huis die te koop staat en daarom te huur is voor studenten/ jonge stellen) Dat moeten jullie kunnen betalen als je beide huur betaald en huurtoeslag krijgt.
+ Dan heb je vaak een kamertje voor jezelf waar je je terug kan trekken en zo aan je alone-time toekomt. Grote kans dat hij ook graag weer wat alone-time wil.
Je moet het hier in elk geval over hebben en goed over praten. Of zeg hem dat hij mee moet betalen aan de huur wat mij echt niet meer dan logisch lijkt.

#7

Ja daar heb je echt wel gelijk in, mijn kot gewoon een grote ruimte waar de enige ‘alone time’ is als ik op de bank zit en hij in bed ligt. Maar ik zit hier sowieso nog tot september 2014 omdat ik een jaarcontract heb. Zijn vader wil misschien een appartement voor ons kopen, maar nu dit al niet zo goed loopt begin ik ook ernstig aan dat plan te twijfelen :wink:.

#8

Ik zie veel reacties over ergens anders samen wonen waar je samen betaald etc… maar ik denk dat het beter is om eerst je relatie op orde te krijgen want dat nieuwe/andere huisje zal het echt niet oppeens beter maken. Je kan dan beter zeggen van oke dit betaal jij ik betaal dit. Het is helemaal niet zo erg om zelfstandig te zijn, hier leer je alleen maar van. Ik denk ook echt dat als je ergens anders gaat wonen, samen waar je ook samen betaald dit echt niet beter is voor je relatie. Ik denk dat het beter is als je eerst samen gaat praten over wat er moet veranderen van jou kant wat jou irriteert en misschien zijn er ook aan zijn kant dingen wat hem irriteert. Inderdaad misschien toch betere afspraken over het huishouden en ook bespreken over het geld, want dat zal je later ook moeten doen.

Dit komt misschien als een bot berichtje over maar zo bedoel ik het echt niet hoor! Mijn vriend en ik zitten ook samen na te denken over samenwonen en ik denk ook dat je voor elkaar duidelijke afspraken moet maken hoe hard het ook is!

#9

Misschien zijn jullie wel wat te vroeg samen gaan wonen ja, jullie zijn ook nog niet zo lang samen he.

#10
#11
#12

Ik denk dat het beter voor jullie is als hij een eigen kot vindt, maar wel dicht bij je in de buurt. Dan kunnen jullie elkaar nog lekker vaak zien, maar heb je ook echt je eigen plek en ook moment dat je lekker alleen bent.

#13

Ja en zo hebben jullie allebei ook je eigen kosten etc.
Je kan dan natuurlijk lekker om de beurt bij elkaar gaan eten
En krijgt je vriend ook inzicht in zaken zoals het huishouden want dan moet hij wel en is er niemand die het even voor hem doet.

#14

Ja dat is de beste optie zijn, maar dat kan hij niet betalen. Z’n ouders weigeren een bijdrage te leveren omdat ze toch niet zo ver bij zijn school vandaan wonen en zelf kan hij het niet betalen. Hij werkt wel in de vakantie maar omdat hij nu zo veel school heeft en in het weekend moet voetballen heeft hij geen tijd voor een bijbaantje.

#15

ik zou nog ff kijken hoe het gaat.
als het echt niet gaat zou ik een tijdje je vriend eruit zetten (dat klinkt wel heel bot eigenlijk maar ik denk wel dat je weet wat ik bedoel) en ff rust houden. Ik denk dat dat je wel goed doet

#16

Maar zijn vader overweegt om een appartementje voor jullie te kopen? :flushed:
Anders kan hij proberen om ipv dat app’je toch een kot te financieren? Dat komt voor de vader goedkoper uit. En na jullie studies kunnen jullie ook nog beginnen met een huurwoning.
Ik vind het wel erg sneu voor je dat hij niet veel doet en er gewoon woont. Een huishouden dient uit samenwerking te bestaan.
En dat voetballen vind ik niet echt een excuus om geen bijbaantje te nemen. Het is het een of het ander. Als ik dit zo lees, mag hij wat meer initiatief nemen, want dit komt je studies ook niet ten goede als je je de hele dag moet ergeren.

Succes, meid!

#17

een huis is een investering, en een kot huren is weggegooid geld volgens hem.

#18

Eerst al vind ik het een lastige situatie voor jou, ik vind het wel dapper dat je het al na 7 maanden aandurfde, maar ik denk inderdaad dat het iets te snel is.
Ik zou proberen om er een goed gesprek over te hebben. Schrijf van te voren even op wat je allemaal dwarszit etc. Wanneer je dit serieus en rustig aan hem vertelt, denk en hoop ik dat hij jouw kant van het verhaal ook snapt. Vraag ook wat hij er van vindt, maar probeer er gewoon samen uit te komen. Ik denk zeker dat er iets moet veranderen, het kan niet echt goed zijn als je al na 2 weken veel ruzies hebt.
Ik hoop dat jullie tot een oplossing kunnen komen, succes!

#19

Ik heb niet echt veel tips voor je, maar lijden jullie ook een leven buiten elkaar om? Dat hij zijn vrienden ziet en jij de jouwe? Want bij samenwonen moet je elkaar ook de ruimte en tijd geven om je eigen ding te blijven doen.

#20