soms weet ik het zelf niet meer...

Lifestyle
#1

Hallo meiden,

Ik schrijf niet zo snel op een forum, maar ik zit met heel veel twijfels en kan er niet echt over praten binnen mijn omgeving.

Ik ben nog studente, ik studeer een masteropleiding in Maastricht. Ik heb ook een kleine job per week om wat bij te verdienen. Ik woon nog bij mijn ouders. Zij betalen ook mijn studies.

Ik heb thuis veel onzekerheden, en soms ben ik de weg kwijt: ik weet niet meer wat normaal is, dus zijn mijn klachten terecht, of stel ik mezelf gewoon aan. Daarom graag eerlijke reacties, als jullie vinden dat ik mij echt aanstel dan weet ik dat en dan wil ik mijn gedrag ook aanpassen.

Zo is er nooit veel eten bij ons thuis. De koelkast die een beetje gevuld is, met wat voeding, drank. Het gebeurt vaak dat ik 's morgens wakker wordt en er geen eten is, of enkel oud brood en geen beleg. Of 's avonds hebben mijn ouders geen zin om te koken en gaan dan op restaurant. Ik ga dan ook mee, omdat ik moet eten, maar vind het geen goede beslissing.

Mijn ouders hebben financieel niets tekort maar ze komen niet overeen met elkaar. Beide ouders roken veel en drinken ook graag alcohol. Met alcohol niets mis mee als dit beperkt is, met roken heb ik het er wel moeilijk mee, omdat er zeker 5000 euro per jaar enkel naar sigaretten gaat…

Onze keuken valt letterlijk uit elkaar wegens veel defecten maar dat wordt niet gemaakt… zo is de oven al 5 jaar een beetje kapot. Je kan de oven gebruiken maar de temperatuurregeling werkt niet goed dus mislukken veel gerechten. De damkap is ook al jaren kapot.

Nog nooit hebben mijn ouders zelf een salon gekocht. Altijd nemen zij de rommel over van andere mensen die hun living weg doen en iets nieuw kopen. Ik vind dit een beetje jammer, want het is niet zo dat mijn ouders geen kleine, beperkte, gezellige salon kunnen kopen.

2 maanden geleden heb ik zelf een eigen bed gekocht, omdat alles wat uit de hand liep. Ik sliep op een kei oud bed waardoor ik jaren slecht sliep. Dus gespaard en zelf een bed gekocht. Krijg ik commentaar van mijn ouders dat ik een bed koop en dat zoiets geld kost… Zo heb ik ook zelf mijn laptop en gsm gekocht en altijd commentaar…

Vorige week ben ik in pan gevallen met de auto. Dus bel ik de pechverhelping, blijkt dat mijn vader dit 2 jaar geleden al opgezegd heeft. Ik vermoed om te besparen. Dus stond ik daar schoon. Ik heb ze natuurlijk laten komen maar heb ontzettend veel moeten bijbetalen.

En zo zijn er nog veel zaken… maar dus, dit, is dit normaal of niet? Of moet ik zelf meer doen om het thuis wat aangenamer te maken? Natuurlijk, moesten mijn ouders veel minder verdienen zou het een andere situatie zijn. Maar nu? Graag reacties :slightly_smiling_face:

#2

Ik vind dit niet normaal nee. Misschien moet je er eens over praten met je ouders? Niet dat ze meteen moeten stoppen met roken maar wel hun prioriteiten moeten stellen. En boodschappen, tja dat zou je misschien wel zelf kunnen doen maar ik vind dat alsnog hun taak.

Betaal je huur trouwens aan je ouders omdat je nog thuis woont of niet?

#3

Ik herken mij een klein beetje in jouw verhaal, vooral het vaak op restaurant gaan omdat er niet veel eten is. Als ik er dan iets van zeg krijg ik te horen ‘dat ik ook zelf boodschappen kan gaan doen’ maar ik werk fulltime de hele dagen dus ik heb daar maar 2 dagen in de week tijd voor.
Ik vind niet dat je je aanstelt, ik ben het ook beu maar weet niet wat ik eraan kan veranderen, behalve alleen te gaan wonen wat op zich een optie.

#4

Ik vind dit niet normaal! Vooral met dat eten en dat bed is niet leuk. Wat een vervelende situatie.
Heb je het er al eens serieus over gehad met je ouders?

Misschien (als er niet goed met je ouders over te praten valt) kun je op kamers gaan. Ik denk dat dat wel fijn zal zijn.

#5

Ik vind het ook absoluut niet normaal. Maar goed, mijn ouders zijn dus tegenovergesteld aan jouw ouders. De koelkast en voorraadkasten zitten altijd overvol, alle apparaten worden per direct gemaakt of vervangen, zelfs een kapot gloeilampje blijft niet langer dan een halve dag op het plafond zitten.
Je kunt het proberen aan te kaarten bij je ouders in een serieus en volwassen gesprek. Maar ik vermoed dat ze niks zullen veranderen; dingen zijn al jaren zo bij je thuis waarschijnlijk, en gezien hun reactie op jou dat jij met je eigen geld bepaalde dingen vervangt, tja. Ik zie het pessimistisch in.

Ik zou dan toch gaan overwegen, als het enigszins mogelijk is, om op kamers te gaan. Dan kan alles zoals jij dat zelf bedenkt.

Verder, als dat niet mogelijk is, kan je wel kleine dingen voor jezelf regelen. Bijvoorbeeld boodschappen halen, zodat er in ieder geval wat te eten in huis is. Of zelf maaltijden koken, als je daar tijd voor hebt.

#6

Ja het is niet simpel. Ik zit niet op kamers omdat ik op 15km van de school woon en een fysieke beperking heb, waardoor ik niet goed kan lopen. Op kamers gaan zou mijn ouders ook meer geld kosten. Liefst zou ik onafhankelijk van mn ouders zijn maar dat gaat nog niet omdat ik studeer. Ik kan
wel zelf naar de winkel gaan, maar vind wel dat mijn ouders dit mogen betalen. Mijn bed ofzo vind ik nog geen ramp want ben er ook trots op dat ik het zelf betaald heb. Ik ga ook met de auto naar school maar dat hangt weer samen met mijn beperking. Dat snappen ze gelukkig wel. En studies betalen ze ook, wat niet iedereen kan zeggen. Maar vind het gewoon jammer dat we geen fatsoenlijk huis hebben en genoeg voeding en dat dus geld naar de verkeerde dingen gaat.

#7

Wow dit is niet normaal nee!
Kun je ze niet naar een therapeut krijgen ofzo, dit is volgensmij gewoon verwaarlozing :rage: .
Het probleem licht duidelijk ergens tussen je ouders.
Ik denk dat je op je zelf gaan wonen het beste idee is… Tenzij je daar echt geen geld voor hebt. Maar zo doorleven gaat ook al je geld opmaken!
Misschien is het beste om zelf altijd boodschappen te doen en te gaan koken elke avond voor hun, en dan opgegeven moment vragen of ze mee willen helpen omdat het euk is. en uiteindelijk het niet meer doen en dan gaan ze het uit zich zelf doen omdat ze er dan aan gewend zijn!

#8

Ik betaal ook geen huur aan mijn ouders. Maar anders zou ik ook wel gepluimd zijn. En ja ik vind ook wel dat ik een leven mag hebben en leuke dingen mag gaan doen, wat ik zelf betaal.

Soms koopt mijn moeder speciaal niet veel eten in huis. Ik moet zware medactie slikken waar ik veel van bijkom en ook veel eetneigingen krijg. Dus ik kom dubbel bij. Maar ja het is gewoon jammer dat ik niet gewoon kan eten eigenlijk

#9

Ah, ik snap het, dat maakt de situatie natuurlijk ook lastiger. Maar goed, nog steeds is het wel je ouders geld, ookal vind je dat het naar de verkeerde dingen gaat.

Ik zou het dan toch aankaarten. Bijvoorbeeld, de eerst volgende keer dat je geen eten vindt in huis, even met je ouders of met de meest toegankelijke ouder aan tafel zitten en uitleggen dat je het vervelend vindt dat er soms geen eten in huis is, en of er een manier is waarop jullie dit kunnen verbeteren. Bv, jij haalt het, maar zij betalen het. En dat je afspraken maakt over wat er komt ed. Misschien kun je een noteblokje op de aanrecht leggen met alle suggesties die er moeten komen en dat je ouders daar ook dingen op schrijven die ze tegenkomen. Zelf zullen ze toch ook moeten eten, lijkt me.

Verder, over het eten; draag je verder nog wat bij aan het huishouden? Anders kan ik me voorstellen dat je ouders wel verwachten dat jij ook iets van de boodschappen meebetaalt. Je kunt daar ook afspraken over maken met je ouders.

#10

Trouwens, ik vermoed dat je profielnaam nu je voornaam en achternaam is. Misschien wil je dat wel even veranderen ivm je anonimiteit.

#11

En als je boodschappengeld vraagt aan je moeder?

#12

Ik zou inderdaad vragen of jullie geen afspraken kunnen maken over de boodschappen. Dat jij bijvoorbeeld de boodschappen doet, maar zij het betalen (of in ieder geval een groot deel). Of dat jullie afspreken dat iedereen op een andere dag moet koken en zelf daarvoor de boodschappen moeten halen o.i.d.
En kan je ook niet voorstellen om iemand te bellen die de oven kan maken? Dat jij het regelt en zij het betalen.

#13

Ik vind het lastig om te zeggen of dit normaal is of niet.
Wat bedoel jij met een lege koelkast? Ligt er écht niks in, of liggen er geen dingen in die jij lekker vindt of zin in hebt? Ik hoor zo vaak mensen jammeren dat er niks te vreten is, terwijl er juist zoveel ligt dat ze afwijzen omdat het niet lekker is, of niet gezond is. Wat eten je ouders zelf dan als er niks te eten is?
Vaak uit eten gaan vind ik niks mis mee als ze geen tijd/zin hebben om te koken. Stel anders zelf voor een of meer dagen in de week te koken.
Dat ze roken vind ik niet iets waar jij je mee hoort te bemoeien als kind zijnde. Je ouders hebben het geld ervoor zeg je, dus daar kun je niks van zeggen vind ik.

Dat de oven kapot is terwijl je wel geld hebt om te maken vind ik wel raar. Maar hoe vaak gebruik je die oven? Als je eens in het half jaar een taart bakt snap ik dat je die niet gaat repareren of een nieuwe gaat kopen. Vraag eens waarom ze die niet repareren?
Hetzelfde geldt ook voor je bed, hoe kapot was je bed? Kraakt het, of ben je er doorheen gezakt? Dit vraag ik me af omdat je zegt dat je er commentaar op hebt gekregen. Als je bed echt kapot was lijkt het me sterk dat je commentaar krijgt van je ouders. Als hij echt niet slaapbaar meer was hadden je ouders wel een nieuwe moeten kopen vind ik, maar anders kan het toch prima? Mijn bed is al zeker 15 jaar oud, kraakt hier en daar, maar is nog steeds hartstikke prima. Wel heb ik een ander matras gekregen (de oude van m’n broertje) omdat ik met mijn rugafwijking een veel te hard matras had.

Telefoons, laptops en al de elektronische dingen betaal ik ook gewoon zelf. Je bent ook wel oud genoeg om zelf je eigen spullen te kunnen kopen.
Dat stuk over de salon en de living, geen idee wat dat zijn, maar ik ga uit van de woonkamer. Wat is er mis met tweedehands meubels? Ik ken wel meer mensen die nieuwe, dure spullen zouden kunnen kopen maar dat niet doen omdat ze het zonde vinden. Ze gebruiken liever een tweedehands product wat er ook nog mooi uit ziet. Van de auto vind ik wel raar. Maar was het je ouders auto, of die van jou zelf? Ligt er ook een beetje aan wat voor afspraken daarover zijn gemaakt.
Dit is in ieder geval mijn mening, het komt erop neer dat ik het lastig vind te beoordelen of je ouders redelijk zijn of niet.

#14

Van dat roken is idd hun zaak maar ik vind het zo jammer, dat daar veel naartoe gaat en besparen op allerlei zaken maar niet op roken.

Wat huishouden betreft heb ik geen vaste taken, maar ik doe wel alles wat ze vragen. Dat verschilt van tijd tot tijd. Wat eten betreft ben ik echt van mening dat zij dat moeten betalen, ik wil gerust helpen met boodschappen doen oid. Ook met koken enzo.

Laptop en gsm is inderdaad normaal dat ik dat zelf betaal, maar ik vind het niet leuk als er dan commentaar over gegeven wordt. Vrije tijd en hobby betaal ik ook zelf en vind dit normaal.

De oven wordt dagelijks gebruikt. Soms ik de koelkast echt wel leeg. Boter, mayonaise enzo van die zaken dat staat er natuurlijk wel in maar dat is natuurlijk geen maaltijd :slightly_smiling_face: beleg ontbreekt vaak.

Verder heb ik echt niets tegen 2de hands spullen. Maar ik vind het niet leuk dat ze steeds andere brol overnemen… In de ikea heb je leuke dingen voor een klein prijsje dus het is niet dat ik super kieskeurig ben. Maar het is het totaal plaatje: ik zou misschien wel akkoord gaan met de living, als je ziet dat andere zaken wel in orde zijn: een keuken waar alles werkt enzo :slightly_smiling_face: Maar het is én de living dat brol is én de keuken waar deffecten zijn enzoverder … dat is gewoon jammer :slightly_smiling_face:

Ik heb lang op een slaapzetel geslapen, iets wat we nog op zolder hadden staan, na mijn bed uit mijn kinder- en tienertijd kapot was. Maar als ik sliep voelde ik letterlijk de ijzeren staven onder het bed, en dat slaapt niet aangenaam.

Wel al bedankt voor de tips, ik ga zeker nog eens met mijn ouders aan tafel zitten.

#15
#16

Ik snap je, maar je leest ook dat ik mijn bed laatst zelf gekocht heb :slightly_smiling_face: ook mijn bureau en kast heb ik zelf gekocht maar das al eventjes geleden en das ook niet het punt nu. Ik wil als studente zeker niet profiteren van mijn ouders, maar had mijn twijfels bij sommige zaken. Daarom dat ik het hier eens wou bespreken :slightly_smiling_face: Vooral de commentaar van mijn ouders als ik zelf spullen koop vind ik zeer vervelend. Ik was eerst ook anoniem wat studie betreft, maar ik studeer aan het conservatorium. Heb ondertussen, met behulp van mijn muziekverenigingen, wel zelf mijn instrumenten gekocht (sib/la en es klarinet) Ik krijg dan een lening van die verenigingen. Ben dus van mening dat ik toch mijn best doe om zelf mijn steentje bij te dragen.

Ik betaal ook geen kostgeld thuis, maar dat zou ook niet gaan, veel van mijn geld gaat naar mijn instrumenten, dan vrije tijd en de rest sparen. Als ik ergens een extra aanbieding krijg om ergens bij een vereniging uit te helpen doe ik dat ook voor extra inkomsten.

en natuurlijk, wat de living betreft, het is inderdaad niet armoedig :slightly_smiling_face: Maar ik vind het spijtig dat ze niet eens iets fatsoenlijk en leuk kopen. Dat is echt nog nooit in mijn leven gebeurd. Bij mijn vriend thuis moeten ze met minder rondkomen maar dan stellen ze ook prioriteiten. Daar is alles beter georganiseerd en dan loopt het ook lekker. Geen ruzie over geld enzo, wat hier dagelijks gebeurd. Ik hoop dat je me snapt :slightly_smiling_face:

Verder dacht ik er vorig jaar over na om te stoppen met studeren om op mezelf te wonen… Maar mijn ouders vinden mijn diploma heel belangrijk en wilden graag dat ik verder doe. Ik studeer ook graag en hard naar mijn mening. Maar nu ben ik nog 2 jaar studente en daar moeten mijn ouders ook even rekening mee houden, vind ik zelf.

#17

Nee ik vind dit niet normaal.
Het is mooi dat ze jou studie betalen, en de koelkast hoeft niet elke dag super vol te zijn maar als je huis beetje bij beetje uitelkaar valt… en je ouders alleen geld hebben voor alcohol en sigaretten doen ze iets niet goed.

Heb je er wel eens aan gedacht om uit huis te gaan?

#18

Hm, na alles gelezen te hebben denk ik er toch iets anders over. Ik kan me voorstellen dat het van dat eten niet geweldig is. Toch jammer om weinig in huis te hebben. Je zou dit kunnen aankaarten bij je ouders, maar het is niet dat je honger lijdt als ik het goed begrijp. Natuurlijk is het lekker om lekkere dingen in huis te hebben. Maar je slikt blijkbaar wel zware medicatie waarvan je eetneigingen krijgt. Je moeder koopt zoals je aangeeft daarom speciaal minder. Ze denkt juist aan je. Als je dan toch meer eten in huis wilt, kun je zelf wat bij de supermarkt halen. Maar als het echt om dingen gaat als geen brood in huis hebben, zou ik hier wel wat van zeggen. Is het dat je helemaal geen beleg in huis hebt? Ik heb namelijk ook altijd maar pindakaas, hagelslag en kaas in huis.

Wat betreft de rest… Ja het meubilair, het roken etc dat zijn echt keuzes die ze zelf maken. Hier heb jij niets over te zeggen. Natuurlijk is het leuk om een mooie, gezellige woonkamer te hebben etc etc, maar het is jouw geld niet.
Je zou het er dus wel met je ouders over kunnen hebben, maar je kunt niet veel meer van ze vragen. Je kunt wel vragen waarom ze aan bepaalde zaken minder geld uitgeven en aan andere dingen meer. Ze kunnen het dan misschien beter uitleggen.

Het commentaar wat je ouders leveren op wat je zelf koopt is natuurlijk wat minder leuk. Hier zou ik het wel over hebben.

#19

@iedereen

Bedankt voor jullie eerlijk advies! :slightly_smiling_face:

Ik ga sowieso nog eens aan tafel zitten met mijn ouders voor die zaken die echt niet oké zijn.
Wat de living betreft, dat is iets wat ik spijtig vind. Maar inderdaad geen must.

En ik zal moeten doorbijten zolang ik nog studeer ofcourse :slightly_smiling_face: