Ik kan jullie denkwijze best begrijpen, en zonder mijn knieblessure had ik er zeker ook zo over gedacht, maar nu snap ik wel hoe vervelend het is. Ik ben wel eens in de efteling geweest en omdat ik het niet had vol kunnen houden had ik ook een rolstoel. We waren echt met een grote groep en het is heel jammer om steeds apart met 1 iemand te gaan omdat er een andere ingang is enzo. Ik ben daarom ook wel eens uit de rolstoel gestapt en gewoon in de rij gaan staan, maar het slentertempo van de rij doet op een of andere manier nog veel meer pijn dan gewoon lopen. Rolstoelen passen meestal niet door de smalle hekjes waarin de rijen gevormd worden en het is ook heel vervelend om zo laag tussen allemaal mensen te zitten die duwen en tegen je aanlopen. Je ziet niks en het is een heel claustrofobisch gevoel. Ik zou liever met krukken dan met een rolstoel gaan maar dit is echt niet vol te houden. Ik zou liever een uur in de wachtrij staan zonder pijn, maar een rij met pijn is echt niet te doen. De fastpass voor gehandicapten gaat er dan ook niet om om lekker snel in de attractie te mogen, maar gewoon deze vreselijke rij niet in te hoeven, wat voor (tijdelijk) gehandicapten echt ondoenlijk is!
En wat mij betreft valt het voorbeeld uit het stukje makkelijk te controleren door bij invalides die zich voordoen als familielid het paspoort te controleren?