Snel het gevoel dat ik 'eenzaam' ben

Lifestyle
#1

Hoi,

Ik heb - denk ik - een probleem. Sinds ik verhuisd ben, heb ik dikwijls het gevoel ‘eenzaam’ te zijn, terwijl ik op school gewoon vriendinnen heb en ook regelmatig afspreek buiten schooltijd om. Het is alleen, dat eerst mijn vriendinnen allemaal bij me in de buurt woonden en nu allemaal tussen 5 en 15 minuten fietsen bij me vandaan. Ik snap dat dit gevoel van eenzaamheid grotendeels onterecht is, maar toch bekruipt het me vaak ongemerkt of knaagt de gedachte dat ik ‘een loner’ ben of ‘geen leven heb’ als ik eens een avondje tv kijk ipv naar een vriendin of een andere sociale activiteit.

Wat kan ik hier in vredesnaam aan doen? Of hoort dit gewoon bij de puberteit (ik ben bijna 15)

Bedankt voor het lezen, in ieder geval!

xx

#2

Geen idee hoe dat komt? Maar voel je je er ook echt kut door of is het maar een gedachte?

#3

Ooh dat had ik ook… maar dat gaat vanzelf wel voorbij als je er niet aan denkt ^^

#4

Ik had dat ook op die leeftijd! Ik woon zelfs een halfuur van iedereen vandaan. :slightly_smiling_face: Ik zou me proberen er niet zo druk om te maken, je bent heus geen loner als je een keer een avondje lekker zelf tv kijkt.

#5

Soms laat ik het gewoon over mijn rug glijden, maar soms voel ik me er dus echt heel kut door - zelfs zo dat mijn zelfwaarde (tijdelijk) 0 is.

#6

Up

#7

rustig! xD je zegt zelf dat ze nu tussen de 5 en 15 minuten bij jou vandaan wonen. dat is bij mij ook zo hoor C= mijn hele vriendengroep woont vlak bij elkaar… ik woon echt afgelegen vind ik xD maar dat is al heel mijn leven zo… dus is denk ik gewoon wennen ^^

#8

Ik kijk elke avond tv, dus wat ben ik dan wel niet. :cold_sweat:
Maar ik heb dat gevoel ook soms, maar dan spreek ik iets af of ik kom de volgende dag weer op school en zit weer tussen de mensen.
Ik denk trouwens wel dat dat gevoel normaal is voor iemand van jou leeftijd is, als je het maar niet te vaak gaat denken.

#9

Dat heb ik ook wel eens hoor.
Maar dat gevoel gaat vanzelf weg, kun je meestal niks aan doen.
Wel kuuuhlote.

#10
#11

Je bent toch niet gelijk eenzaam als je af en toe 's avonds tv kijkt ipv ergens heen gaat?
Ik ga dus echt maar zelden 's avonds weg, behalve het sporten, dat doe ik 3 avonden maar de rest van de avonden ben ik ook gewoon alleen (zonder vrienden) thuis hoor haha

#12

^

Ik ga 's avonds meestal niet vaak weg (huiswerk, 's middags al ergens heen geweest, moe etc, douchen etc.), en doordeweeks spreek ik eigenlijk ook niet heel vaak af (in het weekend wel), maar ik voel me gelijk zo ‘triest’ als ik alleenig tv zit te kijken oid, ik vind het echt een kutgevoel :open_mouth:

#13

Ik heb ook dat gevoel! (bv. nu)
& het is echt wel onterecht…

#14

Het is wel klote, maar 5-15 minuten is niet echt lang.
zo lang fietste ik naar mijn vriendinnen van de basisschool (die dus bij me in het dorp wonen).
ik moet een uur fietsen om bij mijn vriendinnen van school te komen.

maar even ot;
ik herken het gevoel, maar probeer gewoon te genieten van de ‘ik zit op de bank met een zak chips tv te kijken’ momenten, feesten en leuke activiteiten komen er genoeg
alhoewel ik het raar vind dat je 5-15 minuten lang vindt?

#15

Ja, ik dus eigenlijk ook, en het is totaal onterecht als ik er over na denk…

Wat kan ik hier aan doen?!

#16

Je moet jezelf er denk ik gewoon overheen zetten! Of anders ga je msnen, bellen, met je moeder kletsen als je je alleen voelt…? Ik woon zelf ook een half uur van mijn vriendinnen vandaan en 40 min van mn vriendje. Maarja ik bel altijd iemand als ik me alleen voel xd

#17

Ik ben juist blij als ik eens een avondje alleen voor de tv kan zitten! :grinning:

#18

Puberteit.
Of misschien ben je het eigenlijk ook.
Misschien is iedereen het eigenlijk.
Want jij kent je nou echt door en door.

Maarja, daar biuiten. 5 tot 15 min is echt heel dichtbij.
Bij mij is het 40 min. tot 2 uur…

#19

Uppppp

#20