NIEUWE WENDING! ZE HEEFT ZELF GEBELD ZONDER TOESTEMMING VAN MIJ, DAT HEEFT ZE MIJ VANMIDDAG OVER DE TELEFOON VERTELD!
Hallo Hallo,
Ik ga het kort proberen te houden. Ik had een aantal weken geleden gesolliciteerd voor de bbl opleiding verzorgende ig, via een instelling dus dan heb je een baan, en je studie die betaald word. Naja ik mocht op gesprek komen, en ze wilde graag dat ik solliciteerde voor verpleegkundige niveau 4 en vond het wel een mooie kans dus ik nam de kans aan. Ik mocht vandaag op tweede gesprek…
Ik had twee referenties op mijn CV staan en ik doe vrijwilligerswerk bij die zelfde instelling bij dementerende ouderen. Al vanaf juni zit ik daar en ik heb nooit gehoord dit doe je verkeerd of wat. Wel soms van dit moet je anders aanpakken maar ik had ook geen ervaring in de zorg dus ja ik was blij met die tips want ik doe graag dingen goed.
Ze hadden dus de eerste referentie gebeld en mijn vrijwilligerswerk. Mijn oude stagebegeleider was gewoon positief maar ook toen ik daar stage liep kreeg ik ook gewoon opbouwende feedback en werd mij geleerd hoe ik iets anders moest doen. Dus toen ik daar klaar was, was er ook gewoon vrij weinig aan mij op te merken. Volgens hem dan, hij had mij geapt nadat ze hem gesproken hadden. Maar goed, toen vertelde de vrouw van het tweede gesprek dat mijn vrijwilligerswerk niet positief was over mij, vooral hoe ik zou praten over de cliënten en dat ik mij negatief uit. Ik was verbaasd want als ik zo slecht was en gemeen waarom zouden ze mij dan nog daar in dienst hebben als vrijwilligster. Dus ze zei dat ik zei ja ik ga nooit van mijn leven konten wassen. Het enige wat ik mij kan herinneren is dat toen ik er net kwam, ik totaal geen beeld er bij had en hun vroegen geregeld de eerste paar keren waarom ga je dit niet doen, en toen zei ik ik weet niet of het verzorgen of mensen wassen wel wat voor mij is.
Uiteindelijk ben ik een keer met een vriendin meegegaan. Zij werkt bij een andere instelling als verzorgende IG en ze zei ook hoe kan je zeggen dat dit niks voor je is als je het nooit gedaan hebt. Dus ik mee, en zag inderdaad oh het valt allemaal reuze mee. Maar goed, ik heb mij verder nooit negatief geuit over de cliënten. En ik vind de opmerking ik weet niet of verzorgen of mensen wassen wat voor mij is erg breed. Ik heb niet specifiek gezegd mevrouw die en die op deze woning ga ik nooit wassen.
Maar goed, ik heb afgelopen jaren in een depressie gezeten, vorig jaar huilend aan de dokter gevraagd of ik mocht opgenomen worden op de paaz en het laatste half jaar gaat het echt super goed met mij. Iedereen merkt het aan mij, ik merk het aan mij. En ik ben ook altijd wel op mijn hoede van oh jee het gaat al wel erg lang goed, wat gaat er straks fout.
Ik ben zo boos, ik weet ook niet wat ik met die woede aan moet. Ik heb huilend mijn vrijwilligerswerk opgebeld en gezegd dat ik voorlopig niet meer kom, want het voelt even erg slecht. En toen vroeg ze waarom dus heb ik ook huilend verteld dat iemand van hun een slechte referentie heeft opgegeven over mij. Ze steunde mij gelukkig en was begripvol, en ze zei ik ga dit voor je uit zoeken want dit snap ik niet. Ze zei dat ik gewoon een goeie vrijwilligster was. Dus toen ik rustig was had ik haar terug gebeld, en ik zei ja bedankt dat je zo lief reageerde maar ik ben gewoon zo verdrietig. En toen vertelde ze dat het de teamleidster was die dat zei. De mevrouw van het gesprek zei letterlijk dat ze mij daar niet goed genoeg vonden voor de zorg. En tegen de collega die het voor me ging uit zoeken heeft ze gezegd dat ze bedoelde dat ik misschien beter met niveau 3 kon beginnen en daarna niveau 4 kon doen, en ze had ook die mevrouw gebeld om het een en ander recht te breijen want ik denk ook dat ze geschrokken was dat ik zo overstuur was.
volgens mijn zus mag je ook niet eens een slechte referentie geven. Maar ik ben ook gewoon zo boos, het voelt zo oneerlijk. Dit gaat over mijn toekomst. NIet zomaar een baantje als orderpicker of een krantenwijk. Als ik deze baan krijg, dan kan ik de uitkering uit, want ontvang momenteel aanvullende bijstand. Dan kan ik gewoon sparen en voor mijn gevoel kom ik dan ook verder in mijn leven dan met mijn diploma detailhandel. Het voelt gewoon alsof mijn toekomst als een kaarthuis in elkaar dondert.
Weet ook gewoon niet wat ik anders moet doen als ik niet aangenomen ga worden. Dit voelt gewoon als het laatste wat ik kan doen om mijn leven beter te krijgen