ik ben anemoon en ik zit in de brugklas, ik heb hele slechte cijfers maar sta denk ik voor alles (behalve frans ) net een voldoende, ik heb hav niveau en heb t gevoel dat ik het nooit ga halen, en mijnouders denken nu dat ik niet meer zonder huiswerkbegeleiding kan 
en ik mocht er normaal vandaag af maar ze durven t niet aan… en ik weet niet hoe ik nog beter me best kan doen… en ik maak me zorgen want ik was met 2 vriendinnen en we gingen op de laptop en verongeluk stonden mijn cijfers open 
en ze zeiden omg anemoon en dat maakte me nog onzekerder! nu schaam ik me zelfs :bored: help
vraag aan je mentor, die wil je vast wel helpen en weet waar je zwakke punten zijn!
Maak je wel altijd je huiswerk en leer je wel op tijd? Vraag je ook om hulp aan de leraar als je het niet snapt? Want als je denkt dat je je echt niet beter kunt inzetten, dan zit je misschien wel gewoon op een te hoog niveau. Misschien moet je daarover even gaan praten met je mentor.
Waarom maak je je zo druk wat je vriendinnen vinden van je cijfers? 
Als ik het zo lees vallen je cijfers op dit moment best mee op 1 tekort na. Natuurlijk sta je het liefst zo hoog mogelijk maar het gaat er om dat je over gaat en later je diploma haalt of dit nu met tienen of met zessen is maakt niet uit. Je moet natuurlijk wel zorgen dat die voldoendes niet veranderen in onvoldoendes. Daarom zou ik voor jezelf nagaan waar het mis gaat met leren. Is de stof te moeilijk of vind je het vooral lastig om je huiswerk bij te houden en goed te leren voor toetsen? In het eerste geval moet je met je mentor gaan praten hoe je de moeilijke vakken het beste kunt aanpakken. In het laatste geval is de huiswerkbegeleiding toch een goede optie? Ik heb dat zelf ook een jaar verplicht gedaan, en je leert er wel echt met structuur leren. Natuurlijk weet je wel leukere dingen te bedenken in je vrije tijd dan huiswerkbegeleiding of bijles. Afhaken lijkt dan een makkelijke optie, maar geloof me jij gaat zoveel spijt krijgen als je nu niet doorzet. Als het ligt aan je motivatie word het op een lager niveau echt niet makkelijker, wees eerlijk naar jezelf of je echt uit jezelf haalt wat erin zit!
je zou eerst eens moeten kijken waar het probleem zit van je slechte cijfers.
ben je te zenuwachtig voor toetsen, vind je het moeilijk je te concentreren, vind je het moeilijk optijd te beginnen met je huiswerk/leerwerk, vind je het moeilijk om te stampen(denk aan woordjes/geschiedenis/aardrijkskunde) of snap je dingen gewoon minder snel(de exacte vakken)
als je dat weet kan je het aanpakken.
Verder moet je niet bang zijn voor je vriendinnen. Op jouw leeftijd doen anderen nou eenmaal zo lullig over zulke dingen (toen ik in de brugklas zat deed ook iedereen alsof ik dom was/niks deed vanwege mijn tegenvallende cijfers) uiteindelijk bleek ik ook niet op het juiste niveau te zitten.
Succes!
Zo te lezen ben je best wel onzeker. Kan het daar niet aan liggen? Als jij denkt dat je het niet kan komt het waarschijnlijk ook niet goed.
Het belangrijkste is om te onderzoeken waarom je net voldoendes haalt. Snap je bepaalde dingen niet? Leer je wel voldoende? Is het niveau wat je doet misschien te hoog gegrepen? Waar gaat het mis tijdens toetsen? Kijk hier goed na, dit is namelijk het begin van de oplossing…
Wat je vriendinnen van je cijfers vinden is totaal niet belangrijk, probeer je hun reactie dan ook niet aan te trekken. Ik had vroeger in mijn vriendinnengroepje over het algemeen ook de laagste cijfers, maar wel gewoon voldoendes dus het maakt eigenlijk niet uit. Wel zou je hulp kunnen vragen aan ze, misschien kunnen jullie samen huiswerk maken, samenvattingen maken en elkaar overhoren voor toetsen.
Zo heb ik 5 jaar de middelbare overleefd. Als het er niet in zit, komt het er ook niet uit. Je zult moeite moeten blijven doen, maar meet je niet aan anderen en maak keurig je huiswerk.
Je weet zelf denk ik het beste hoe het zit. Ik heb een tijd lang niets tot weinig voor school gedaan en dat wist ik zelf maar al te goed. Het probleem was alleen dat ik tegen alles en iedereen zei dat ik heel erg mijn best deed, terwijl ik eigenlijk mijn niveau makkelijk aan kon. Mocht dit het geval zijn, wees dan vooral eerlijk tegenover je ouders en zij zullen je steunen.
Mocht dit niet het geval zijn en je werkt je echt kapot, maar het lukt gewoon niet, dan zit het natuurlijk anders. Heb je toevallig al bijles voor de vakken die je maar net goed afgaan?
Het kan natuurlijk altijd zo zijn dat het niveau toch te hoog voor je blijkt te zijn. Maar als ik het zo lees, valt het eigenlijk reuze mee. 