He meiden, ik heb de ‘zoekfunctie’ gebruikt en ook google, maar ik kreeg alleen topics te zien die over een slechte band met de moeder gingen, nouja… sorry voor als ‘t een lang verhaal wordt :’)
Sinds ik 7/8 was gedroeg ik me ‘anders’ dan andere kinderen… Ik had nooit verlangen naar m’n ouders ofzo, maar m’n vriendinnetjes altijd wel. Sinds een jaar of 12/13 vertelde ik m’n ouders echt nooit wat. Ik had altijd genoeg aan vriendinnen en ik had gewoon geen liefde nodig van m’n ouders, ik verlangde er gewoon niet naar. Het werd eigenlijk steeds meer en ik heb 't gevoel dat ik m’n ouders gewoon niet nodig heb oid en ik ben ook het liefst zsm weg van huis. Al m’n vriendinnen hebben een goede band met hun mam en ik niet echt… ik heb er ook eigenlijk geen baat bij en sommige mensen vinden dit maar raar, maar ik kan me niks anders herinneren. Sinds ik klein was, was ik al zelfstandig (ben de oudste thuis) en ik had gewoon geen hulp nodig van m’n ouders. M’n zusje is het tegenovergestelde en is eigenlijk best afhankelijk van ons mam. Ik doe het liefst alles zelf en als ze vragen of ik even gezellig beneden kom zitten, dan heb ik zó weinig zin. Ik heb ook geen goede band met m’n zusje en vertel haar ook helemaal niks.
Ik weet niet, ben ik raar of wat? Sommige vriendinnen kunnen dit niet voorstellen terwijl ik hier eigenlijk wel ‘blij’ mee ben. Ik heb eigenlijk gewoon geen behoefte aan ouders… Iemand die dit ook heeft?