Hoihoi,
Sinds iets meer dan een half jaar heb ik een vriend, superleuk allemaal, maar ik heb een beetje problemen met zijn moeder. Of eigenlijk heeft zij problemen met mij. Ik kan heel verlegen zijn, in situaties met onbekende mensen, of waar ik zegmaar “druk” van ervaar (mensen die voor mijn gevoel boven mij staan, ook bij mijn bijbaantje heeft het 2 jaar geduurd voordat ik echt durfde te praten met leidinggevenden). En vooral dat laatste is bij mijn schoonmoeder het geval. Ze kan ontzettend klagen over het gedrag van mijn schoonzus (vriendin van haar andere zoon), en ik ben dus bang dat ze dat ook over mij doet tegen mijn vriend of de rest van de familie. Mijn vriend zei eerst steeds van niet, maar nou zei hij van de week toch dat zijn moeder er moeite mee heeft dat ik niet zoveel praat, en dat hij het gevoel heeft “ertussen in” te zitten, omdat zijn moeder het niet met mij bespreekt. Ik heb hem gevraagd me een beetje te helpen. Een gesprek te beginnen en mij erbij te betrekken als we beneden zitten bijvoorbeeld, maar dat doet hij ook niet. Dan zegt hij; ja ik heb na een hele dag ook niks meer te zeggen tegen mijn moeder.
Nou vroeg mijn oma van de week of we gister bij haar wilden eten, maar mijn schoonmoeder is vandaag jarig dus ik vroeg aan mijn vriend; wanneer vieren jullie die verjaardag?
Hij had het gevraagd aan zijn moeder, en die zei; sowieso niet zondag.
Toen kwam er een paar dagen later ineens een appje in hun groepsapp; zal ik het zondag of maandag vieren? Wanneer moet iedereen werken enzo?
De conclusie was om het maandag te doen, dus mijn vriend zegt; ja is goed dan kan ik.
En pas daarna vroeg hij aan mij; kun jij dan ook?
Maar ik zit de hele dag op school dus ik kan niet vanmiddag.
Misschien dat ik vanavond even ga, maar dan moet zijn moeder ook nog even weg, dus ik weet niet of zij er dan is. Ze wilden met alle kinderen zegmaar een cadeautje geven, maar daar heb ik niks meer van gehoord en dat geven ze dan waarschijnlijk vanmiddag. Zal ik vanavond nog wat meenemen? Met lege handen aankomen vind ik ook zowat. Aan de andere kant heeft ze mij ook niet echt uitgenodigd, en ze heeft niet eens gereageerd op mijn Gefeliciteerd berichtje.
Laatst ook. Haar dochter was jarig, ze werd 12, en ze wilden met zn allen iets leuks doen voor haar, dus dat moest ook op een datum dat iedereen kon. Toen was er een datum vastgesteld, ik vrijgeregeld van werk enzo, ging het toch niet door. En vervolgens moet ik er zelf achteraan gaan vragen om erachter te komen dat ze alsnog een verrassingsfeestje georganiseerd hebben op een andere dag, wanneer ik eigenlijk moet werken.
En nu vraag ik me dus af of ze dit soort dingen expres doet ofzo? Ik denk het niet, maar het spookt wel de hele tijd door mn hoofd. Ook omdat ik laatst de telefoon van mijn vriend had omdat ik even een appje wilde sturen naar mijn moeder. We doen nooit moeilijk over telefoons ofzo, dus ik kreeg zijn telefoon gewoon. En toen zag ik een appje van hem naar zijn broer; “nu is mijn vriendin aan de beurt bij mama, ik snap je man” oftewel; zijn moeder had weer over mij gepraat en geklaagd bij mijn vriend. Ik vind het echt naar om dat soort dingen te horen/lezen, en ik weet niet zo goed wat ik ermee moet. Mijn vriend snapt het ook niet, omdat ik bij hem totaal niet verlegen ben en hij me dus ook niet zo kent. Het komt vooral omdat ze allemaal veel ouder zijn. Mijn vriend heeft 2 broers, die 10 en 12 jaar ouder zijn dan ik ongeveer, dus hun partners zijn ook veel ouder, en mijn vriend is ook 3 jaar ouder dan ik. Ik voel me af en toe echt een broekie daar, en juist omdat ik zo stil ben krijgen zij ook het idee dat ik echt nog een “klein meisje” ben zegmaar.
Iemand tips om wat meer los te komen bij mijn schoonfamilie? En tips voor vanavond? Moet ik nog even langsgaan, en een kleinigheidje meenemen? Of kan ik het beter gewoon vermijden en niet komen? Zijn moeder is vanavond dus ook nog weg, dus ik zou eigenlijk voor mijn vriend gaan en als ik haar toevallig nog zie even feliciteren, maar dan vind ik het ook zo lullig als ik met lege handen sta.
