Na de middenbouw lopen we naar de onderbouw: Mijn afdeling. Er zijn 5 lokalen en na de eerste 4 gezien te hebben komen we aan bij mijn klas. Ik ga fulltime werken dus heb ik een lokaal voor mijzelf, waar ik kan en doen en laten wat ik wil. Het is een leeg lokaal, met enkel stoeltjes en tafeltjes voor de kinderen en een smart board aan de muur. Achter in het lokaal staat een grote kast waar spullen als verf, knutselbenodigdheden en potloden in staan. Meneer van Zwieten geeft me de sleutels van het lokaal en de kast en ineens voel ik me veel ouder, ik ben geen student meer maar een werknemer.
Na mijn lokaal te hebben afgesloten lopen we terug naar de gang waar het directiekamertje zit. ‘Als er iets is kun je altijd bij mij terecht, en anders kun je naar Esther toe.’ zegt meneer Van Zwieten. Hij wijst naar een deur naast zijn kantoor en we lopen naar binnen. Een vrouw van rond de 30 zit achter een laptop te typen en lijkt eerst niet in de gaten te hebben dat we binnen komen. Pas als meneer Van Zwieten kucht kijkt ze op. ‘Ah! Daar hebben we Lisa, toch?’ zegt ze glimlachend tegen me. Ik knik en als ze naar me toe komt lopen schud ik haar hand. ‘Zoals Frans je vast uitgelegd heeft zal ik je de komende tijd begeleiden zodat je rustig kunt wennen aan onze school. Ik werk hier nu 6 jaar en weet nog hoe moeilijk ik het had aan het begin. We zijn heel anders dan de meeste basisscholen maar in je sollicitatiebrief schreef je dat je daarom juist zo graag hier zou willen werken’. Ondanks dat ik een beetje geschokt ben dat een ássistente mijn sollicitatiebrief gelezen heeft, knik ik beleefd. ‘Oké, als het goed is weet je hoe ons computersysteem en het smartboard in elkaar zitten, toch?’ vraagt Esther zakelijk. ‘Ja, ik heb jullie curcus doorgelopen op mijn laptop en vorig jaar heb ik op de PABO les gehad met het smartboard.’ Esther knikt goedkeurend. ‘Goed, dan zullen we je nu even voorstellen aan je nieuwe collega’s en dan zullen we de kleuters van dit jaar gaan verwelkomen.’
Meneer van Zwieten houdt de deur voor me open en gaat Esther en mij voor naar de lerarenkamer. Als ik binnenstap kom ik in een sfeervolle ruimte die gevuld is met pratende leraren. Wat me meteen opvalt is het aantal jonge leraren, voor zover ik kan zien is de oudste persoon in de kamer een man van een jaar of 50, wat ik behoorlijk vind meevallen. Ik voel me meteen wat meer op mijn plaats.
‘Attentie!’ zegt meneer Van Zwieten met een volle stem. Het wordt meteen stiller en ik voel dat de aandacht op mij gericht wordt. ‘Vandaag verwelkomen we een nieuwe lerares op onze school. Dit is Lisa van der Vlugt en ze zal vanaf dit jaar een van onze kleuterklassen begeleiden.’ Ik wil spontaan overkomen dus loop ik naar een vrouw toe die dichtbij sta en stel me voor. Zo ga ik het hele rijtje af en maak ik wat korte gesprekken met leraren.
Als ik iedereen gehad heb en naast Marieke, een juf die al 12 jaar op de school werkt en met veel plezier groep zessers begeleid, ben gaan zitten gaat de deur open. Een man van een jaar of 25 stapt binnen en loopt naar de koffie automaat. ‘Dat is Alex, hij werkt hier sinds een jaar en is echt een onwijs lekker ding.’ zegt Marieke als ze me naar hem ziet kijken. Ik bloos en kijk gauw naar mijn koffie. ‘Maar hij is ontzettend aardig hoor, niet zo’n arrogante kwal die denkt dat hij iedereen kan krijgen. En daarnaast is hij veel te jong voor mij.’ grapt Marieke. Ik glimlach naar haar en neem een slok van mijn koffie. Als Marieke met de docent aan haar andere kant begint te praten voel ik ineens een klopje op mijn schouder. Ik kijk op en zie dat Alex achter me staat. Van dichtbij is hij nog knapper, hij heeft bruin, krullend haar en is licht gebruind. ‘Uuhm, hallo! Ik ben Alex, de ‘oude’ nieuweling.’ zegt hij met zijn vingers als aanhalingstekens in de lucht. ‘Jij bent nu de nieuweling, dus ik wens je veel sterkte.’ Blijkbaar kijk ik hem geschokt aan want hij zegt er gauw ‘grapje’ achter aan. Ik lach verlegen. ‘En jij bent?’ vraagt hij dan. ‘Lisa. Ik ga de kleuters begeleiden.’ zeg ik glimlachend.