Ik weet dat er jaarlijks héél veel meiden te maken hebben met een scheiding, en dus zullen er ook best meer toppics zijn als deze, maar ik weet zelf even niet wat ik er mee aan moet, en wil graag mijn verhaal kwijt.
3 weken gelden kwam ik onverwachts vroeg thuis, ging achter de computer; er stond een mail account open van mijn moeder, wat ik niet kende. Met laten we zeggen, liefdesverklaringen naar een man die niet mijn vader is. Ik heb haar hier mee geconfronteerd, de dag erna kreeg ik te horen dat mijn ouders uit elkaar zouden gaan. Het ging al enkele jaren niet zo lekker tussen hen, maar toch was het een schok voor me…
Nog geen week later is mijn moeder naar de HA gegaan voor klachten qua bloedverlies enzo, en gezien haar geschiedenis (BMHKanker) meteen uitstrijkje. Nu een week terug; kanker. Maandag naar de Gyn.
Mijn vader heeft sinds 3 jaar een ‘stilstaande’ hersentumor, maar zodra die gaat groeien, is het wel praktisch over zegmaar…
Als kers op deze huge ass slagroomtoet, zit ik in 6V en nu in de laatste Toetsweek. Mijn concentratie is gezonken tot ver, ver onder NAP. Ik slaap beroerd, en ik weet serieus niet wat ik hier mee aan moet.
Ik heb het al op school gemeld, ze vinden het vreselijk maar zeggen verder niks te kunnen doen voor me. Bij de counselor ben ik al geweest - destijds met m’n vader - die man en ik kunnen NIET samen door 1 deur; helaas.
Ik heb een hele lieve vriend, en hij steunt me nu al sinds een jaar door dik en dun, maar (net als mijn vriendinnen) weet hij - gelukkig!!! - niet hoe het is om een zieke ouder/scheidende ouders te hebben…
Ik hoop dat er hier iemand is die tips heeft… Maakt me niet uit wat… In ieder geval bedankt voor het lezen…