Hallo allemaal, ik zit met wat gedachten en hoop dat mensen mij kunnen helpen.
Ik heb nu anderhalve maand met mijn vriend officieel, maar we gaan al bijna een jaar en ik ken hem al 4,5 jaar nu. Sinds een halfjaar geleden hebben we het al over samenwonen als een grapje, maar we willen het nu serieus gaan doen… We hebben een lange afstandsrelatie sinds hij 150 km van me af woont, maar dit vind hij niks en hij wilt dichter bij me zijn.
Het probleem zal zijn mijn ouders, die zijn niet zo fan van mijn vriend en mij, maar accepteren het wel en dat vind ik al heel wat - mijn vriend was niet de liefste…
Het plan is om rond volgend jaar maart samen te wonen of er iig een heel eind mee te zijn qua financiën. Nu ben ik nog studente, maar na mijn diploma wil ik gewoon gaan werken en het liefste bij mijn werk van nu (ben op dit moment weekend- en donderdagavondhulp), wat een grote mogelijkheid zal zijn.
Hij zal dan hierheen verhuizen, maar hij zit nu met een uitkering wat ook niet veel is… Voor nu is er nog weinig duidelijkheid, aangezien ik me ook nog niet kan inschrijven - over een maand pas, dan ben ik eindelijk 18. Ik ga hiervoor met mijn oma een gesprek aan en hopelijk kan zij me er mee helpen.
Mijn ouders zijn niet de makkelijkste maar zijn al wat meegaander sinds ze zien hoe de relatie tussen mijn vriend en mij is ontwikkeld tot een serieus iets, terwijl het eerst een simpele vakantie liefde was. Het is ook al zo dat het tegenwoordig mogelijk is dat ik bij hem slaap en hij bij mij, wel op aparte kamers maar het is iets.
Ik zoek nu vooral tips met mijn ouders, en eventueel voor de mensen die er wat van weten, het financiële deel van uit huis gaan en gelijk samenwonen met partner.
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen hiermee