Samenwonen maar ongelukkig zijn

Hallo meiden,

Bijna twee jaar geleden had ik hier een topic geopend over dat mijn vriend het na zeven jaar had uitgemaakt. Jullie hebben me daarbij zo goed gesteund en ik heb daar destijds ontzettend veel aan gehad. :slightly_smiling_face:
Nu heb ik echter weer een probleem en dat heeft weer te maken met hem.

Hij heeft inderdaad een relatie gehad voor anderhalf jaar met dat meisje van 16 en na een tijdje was het over. Hij miste mij, had het nooit moeten doen en had behoefte om mij weer in zijn armen te sluiten en had er enorme spijt van. Ik heb in die tussentijd geen vriend gehad, enkel scharrels, omdat het me niet lukte over hem heen te komen.

Na lange gesprekken en ook weer een aantal dates was al snel duidelijk dat de verliefdheid er inderdaad nog was en sinds deze zomer wonen we samen. Ik ben ontzettend gelukkig en hij leek dit in het begin ook te zijn. Zijn ex had het er natuurlijk moeilijk mee en ook ik heb gesprekken met haar hierover gevoerd en uiteindelijk blijkt dat we elkaar zelfs mogen en zij best veel steun aan mij heeft (gehad). Zijn familie was er in het begin op tegen, maar deze kerst komen ze gezellig bij ons eten dus lijkt het alweer een stuk beter te gaan.

Toch lijkt hij niet zo gelukkig te zijn. Hij heeft soms stemmingswisselingen. Het ene moment is alles goed en lijkt het leven zelfs even een sprookje, het andere moment is hij kwaad dat ik een vaas heb gekocht terwijl we weinig geld hebben of mist hij zijn ex. Ik ken hem al jaren, ik weet precies waarom hij geĂŻrriteerd wordt van een vaas, om het feit dat ik rijker ben dan hij en ik geld makkelijker uitgeef. Dit is iets waar wij samen uit moeten komen en dat weet ik. Maar soms kan ik het niet aanzien dat hij zijn ex mist en weet ik gewoonweg niet hoe ik daarmee om moet gaan. Dat hij haar kan missen snap ik en ik ben blij dat hij hier eerlijk over is, maar af en toe zegt hij dingen tegen zijn vrienden waardoor het lijkt alsof hij helemaal niet wil samenwonen met mij, terwijl het toch echt zijn eigen idee was.

Ook maakt hij af en toe opmerkingen dat zijn ex wel snapte wat hij mooi vindt. Ik heb nu eenmaal deels een hele andere smaak dan hij en dat moet kunnen vind ik. Dat zij toevallig dezelfde dingen leuk vindt, wil niet zeggen dat zij meteen beter was. Hij heeft er zelf voor gekozen om terug te komen bij mij. Wanneer ik zeg dat hij me onzeker laat voelen en dat het lijkt alsof hij haar beter vindt, zegt hij dat dit niet het geval is. Hij houdt wel nog van haar en heeft gevoelens, maar hij wist dat dat niet hetzelfde is als wat wij hadden en dat hij dat nog altijd vindt. Hij weet waar hij aan is begonnen en wat hij heeft opgegeven.

Nu vermoed ik dat hij het er moeilijk mee heeft omdat hij haar wekelijks nog ziet, of op haar werk of in het café, waar ze beide komen omdat hun vriendengroepen daar nu eenmaal komen. Ik vertrouw hem volledig en ik ga zelf dan ook niet mee naar het café, maar ergens vind ik dat het nu na een half jaar toch wel over mag zijn met nog zo erg zijn ex missen. Ik kan dit niet van hem eisen of verlangen, ik heb het gevoel dat ik alle mogelijke manieren van praten heb geprobeerd, maar ik weet zelf nog niet wat de beste manier is om ermee om te gaan.
Het wordt wel steeds minder, dus er zit zeker vooruitgang in. Maar ik geloof dat zolang ze elkaar wekelijks blijven zien, dat het gevoel er altijd nog een beetje zal blijven. Iets dat ik begrijp, maar ondertussen haat.

Moeilijke situatie. Ik moet eerlijk zeggen dat ik helemaal niet zo snel zou samenwonen met zo iemand, maar goed.

Ik vind dat jij zeker wel dingen te eisen hebt, zeker na hoe hij je behandeld heeft. Het is zeker abnormaal om je ex te missen als je in een nieuwe relatie zit en zelfs al samen woont. Dat is voor mij een teken dat het te snel is gegaan. Persoonlijk zou ik erg boos worden van opmerkingen waar hij zijn ex bij betrekt. Dat heeft niets met jullie te maken en moet hij gewoon buiten jullie relatie houden.

Ik weet dus niet wat ik zou doen in die situatie aangezien ik het zou uitmaken met zo iemand, maar als je dat niet wilt zou ik in ieder geval zeggen dat hij het niet moet wagen om nog van die opmerkingen te maken. Ik zou ook eens een heel goed gesprek voeren over hoe hij het nu verder ziet en wat hij wilt dat er veranderd, en dat jij ook jouw standpunt duidelijk maakt. Persoonlijk zou ik ook niet willen dat hij haar nog ziet zolang hij niet over haar heen is en haar mist.

Voor ons gevoel ging het niet te snel juist omdat we 2 jaar geleden ook al naar huizen aan het kijken waren en hij juist aangaf er echt behoefte aan te hebben om samen te gaan wonen met mij. Tevens hebben we het huis gekocht, dus een stapje terugdoen zit er ook niet in. Ik wil het ook niet uitmaken, want ik hou echt van hem en er zijn ook echt momenten waarop het wel goed lijkt te gaan.

Ik weet dat de opmerkingen niet kunnen, maar volgens zijn vrienden nemen ze gelukkig wel af. Maar ik zal nog eens goed met hem daarover praten.

Tevens wil en ga ik hem ook niet verbieden om haar te zien, hij gaat al jaren naar dat cafĂ© met zijn vrienden en daar ga ik hem niet mee dwarszitten. Dat zij daar ook is mag en dat is iets waar hij niets aan kan doen. Zij werkt parttime in de supermarkt, dus ik kan hem ook niet echt gaan verbieden om boodschappen te gaan doen en ze heeft geen vast rooster, dus het is ook niet zo dat we weten wanneer hij kan gaan om haar te ontlopen. Tevens zou ik dat ook absurd vinden als dat ĂŒberhaupt nodig zou zijn.

Ik heb alleen het idee dat ik er soms zelf lastig mee om kan gaan dat hij zijn ex mist. Maar als ik van hem ga verlangen om haar niet meer te zien of zijn gevoelens weg te stoppen, ben ik bang dat dat alleen maar ten koste gaat van onze relatie.

Edit: Het is ook niet zo dat we bij elkaar kwamen en pats boem gingen samenwonen. Het is wel snel gegaan, maar niet in de zin van dat we er beide niet aan toe waren en niet meteen goed wilden beginnen omdat we gewoon merkten dat we er beide behoefte aan hadden en elkaar zodanig miste in die twee jaar.

Ik denk ondanks je laatste berichtje dat jullie beter hadden moeten nadenken over het samenwonen en al helemaal over het kopen. Jullie hadden beter kunnen huren, want nu zitten jullie in de shit op het moment dat hij weer zo’n moment heeft dat hij jou in de steek laat en er met een ander grietje vandoor gaat. Ondanks de nieuwe relatie had ik er nog niet op vertrouwd om te gaan kopen.

Want als ik reken, is het twee jaar geleden uitgegaan, heeft hij anderhalf jaar met dat meisje gehad dus zijn jullie nu max een half jaar weer samen. En ondanks dat je daarvoor al 7 jaar bent samengeweest, begin je wel weer overnieuw. Dus om dan meteen met een half jaar relatie een huis te gaan kopen vind ik ondoordacht. Zeker aangezien je weet waar hij dus toe in staat is.

Ik zou na een opmerking over zijn ex gewoon even een boze reactie teruggeven. Als hij er zo over nadenkt, gaat hij maar terug naar haar. Hij zegt voor jou gekozen te hebben, dan moet hij daar ook naar handelen.

Ik snap dat het voor jullie heel snel lijkt dat we zijn gaan samenwonen en ik kan nu wel gaan verdedigen dat wij er wel klaar voor waren, maar daar is op dit moment niets aan te veranderen. Hoewel het misschien klinkt alsof hij veel met haar bezig is, kan ik echt wel de moeite zien die hij doet en dat hij echt wilt dat het werkt.
Tevens hebben we in de anderhalfjaar dat hij samen was met haar, wel vriendschappelijk contact gehad.

Ik ga zo nog eens met hem een gesprek proberen te voeren, maar ik denk dat ik vooral degene ben die het moet gaan accepteren. Ik heb alleen geen enkel idee hoe ik dat moet doen.

Ik zou tegen hem zeggen dat hij nu met jou samenwoont en niet met zijn ex. Als hij het daar beter vindt moet hij snel teruggaan. Hij moet jou accepteren zoals je bent en niet gaan vergelijken. Hij kan niet verwachten dat jij je aan gaat passen.

Dit klopt inderdaad wel, dank je voor de tip. :slightly_smiling_face: Niet alleen jij, maar jullie allemaal. Ik ben benieuwd wat hij gaat zeggen


We hebben zojuist lang gepraat en ik heb aangegeven wat mij dwarszat. Hij zei dat hij mij niet wil confronteren met zijn ex en dat hij op de opmerkingen zal letten.

Ook gaf hij aan zijn ex niet echt te missen, maar af en toe nog aan haar te denken. Ze zijn op een vervelende manier uit elkaar gegaan en daar ben ik me van bewust en ergens heb ik ook liever dat ik dit weet, maar van de andere kant ook weer niet. Ik mag het van hem aangeven als ik er liever niets over hoor, maar hij wil ook niet doen alsof het er niet is. Dat zou hij oneerlijk vinden tegenover mij.

Verder heb ik ook aangekaart of het misschien toch niet te snel was gegaan voor hem, het samenwonen. Hij schrok er heel erg van dat ik dit dacht en vond het niet te snel, juist omdat hij haar heeft verlaten omdat hij de behoefte had om met mij samen te wonen. Hij geeft aan wel helemaal voor mij te gaan, maar dat dat niet wil zeggen dat hij van de een op andere dag helemaal over haar heen is.

Ik snap alles wat hij zegt en het was een goed gesprek, maar ik vraag me af of het op de lange termijn iets oplost. Het zal natuurlijk wel over gaan, maar of ik er nu makkelijker mee om kan gaan de komende twee maanden


Dit is wel een lastige situatie. Ik zie dat je niet van plan bent hem te verlaten, dus dat zal waarschijnlijk betekenen dat je geduldig moet zijn. Hij zal in de loop van de tijd steeds minder en minder aan haar denken en uiteindelijk zal het wel overgaan. Hij heeft voor jou gekozen en heeft naar wat ik zo lees geen intentie om naar haar terug te gaan.
Dit neemt natuurlijk niet weg dat het heel moeilijk voor jou is en dat het je heel onzeker maakt dat hij nog aan zijn ex denkt.
Ik heb dus niet echt supergoed advies voor je. Misschien moet je juist stoppen met erover praten (zijn ex) na het gesprek dat je gehad hebt en het langzaam over laten gaan. En hij moet het eigenlijk gewoon voor zich houden dat hij zijn ex mist, want jij hebt er niks aan om dit te weten aangezien hij voor jou gaat.
Het komt vast goed uiteindelijk! : )

Dat is misschien wel handig om het ook zelf proberen los te laten en er niet over te beginnen.

Toch weet ik soms liever wel dat hij zijn ex mist, omdat hij dan in een dipje zit voor een uurtje of twee vaker. Juist omdat ik me zorgen om hem maak, vertelt hij het me. Ik ben ook bang dat als hij het niet zegt, ik inderdaad valse hoop krijg.

Why the heck woon je samen met iemand die nog wat voor z’n ex voelt? Soms heb ik het idee dat mensen zichzelf gewoon geestelijke stress wíllen bezorgen.
Niet slim dus. Yea.

Sorry hoor, maar het komt over alsof jij niets van liefde weet. Misschien ben ik inderdaad te hoopvol geweest, maar ik probeer positief te denken en hopen dat het weer goedkomt. Dat heeft niets te maken met dat ik mijzelf geestelijke stress zou willen bezorgen of dat ik niet slim ben. Ik ken na 11 jaar mijn vriend echt wel door en door en ik weet hoe hij is en hoe hij tegen aankijkt. Ik merk aan hem dat hij echt voor ons wil gaan, dat ik nu dit huis heb gekocht samen met hem was misschien snel, maar dat heeft niets te maken met stress of dom zijn. Ik weet heus wel dat het uiteindelijk goed komt, enkel niet hoe ik op dit moment het vol moet houden.
Dus sorry, maar ik vind jou reactie een beetje asociaal en kort door de bocht, zeker voor iemand van 23.

Er zijn genoeg meningen gegeven over of het verstandig is om samen te wonen, daar ga ik niet over beginnen. Jullie wonen samen, jullie hebben een huis gekocht en het lijkt er op dat jullie beiden er volledig voor willen gaan om alles goed te hebben.
Goed dat je met hem hebt gepraat. Als ik jou was zou ik aan hem vragen of hij voorlopig het onderwerp ‘ex’ volledig wil laten rusten. Het is aan hem om over haar heen te komen, niet aan jou, en het is voor jou vervelend om over haar te horen. Verder zou hij misschien z’n ex wat minder vaak moeten zien. Ik ben het met je eens, op die manier kom je niet gemakkelijk over iemand heen. Toen ik samen kwam met mijn vriend had ik een geschiedenis met een jongen daarvoor gehad die mij nog wel wat deed. Ik heb daar in het begin van onze relatie meerdere keren over gepraat, vaker dan ik zelf doorhad. Hij liet een keer vallen dat ik het echt vaak over hem had en dat hij dat heel vervelend vond. Ik had het echt niet door! Ik heb het contact met die “ex” (het was niet een echte ex, maar oke) verbroken, wat voor mij persoonlijk de beste stap was, eentje die ik eigenlijk al een jaar eerder had moeten doen. Ik heb het ondertussen verwerkt en ik heb het er sindsdien niet meer over gehad met mijn vriend. Ik ga volledig voor hem en ik hoef die “ex” ook niet meer te zien. Soms heb ik nog eens een gedachte over die “ex”, terwijl het ondertussen jaren geleden is, maar ik weet dat mijn hoofd het mooier maakt dan dat het was. Ik mis hem niet meer.
Het is een lastige situatie en het zal tijd kosten voor je vriend om het volledig los te laten. Blijf goed met elkaar communiceren, wees eerlijk en dan komt het vast helemaal goed :slightly_smiling_face:

^
Dank je dat je je verhaal met mij wilt delen :slightly_smiling_face:
Ik heb een gesprek gehad met hem erover en ik zal, als hij weer iets zegt over zijn ex, hem het proberen te zeggen op de manier zoals jij het me nu zegt.
Ik heb vorige keer het er met hem over gehad dat ik denk dat hij niet over zijn ex heen komt als hij haar zo vaak ziet, en dat dat ergens mijn grootste angst is. Niet bewust, maar onbewust. Toen ben ik voor het eerst in al die jaren met hem mee gegaan naar het café en dat maakte mij in het begin niet echt gerust. Ze bleken zelfs bij elkaar te staan, maar later kwam zijn ex met mij erover praten en vertelde zij mij dat dat normaal niet het geval is. Zij blijkt een nieuwe vriend te hebben, stiekem ben ik daar heel blij mee. Verder heeft zij mij ook uitgenodigd om vaker mee te komen naar het café en zei ze dat het wel even moeilijk was om ons samen te zien, maar dat ze na twee uur er wel aan gewend was en blij is voor ons.
Dit geeft mij zo het idee dat alles toch sneller goed komt als verwacht, zeker als ik zelf ook mijn eigen plekje vind ik hun dorp, zodat het niet is dat ik continu met hem mee ben. Dat ik nu voor het eerst mee ben geweest naar het café voelt toch als een goede eerste stap.

Ik kan je geen advies geven, maar ik vind de manier waarop je over je relatie praat heel liefdevol. Heel volwassen, echt met elkaar meedenken en inleven in de ander. En dat je zelfs zijn ex hebt leren kennen, echt muchos respect haha. Ik denk dat als jullie altijd zo open naar elkaar blijven, het wel goed komt.

Precies dit. Ik heb er ook wel vertrouwen in. Ik denk dat je het nu alleen maar tijd kan geven en dan wel ziet wat er gebeurt


Dit, ik weet dat je sterk bent en dat jij je plek gaat vinden in het kleine dorpje. Hij houdt zo veel van je en je wordt steeds meer als echt een lid van de familie gezien, het gaat al de goede kant op. Je moet je niet zo druk maken, alles komt goed Mieke :slightly_smiling_face:

Wat fijn dat je mee bent geweest naar het café :slightly_smiling_face: Ik zou als ik jou was idd vaker meegaan. Dan went het voor jou ook des te sneller. Volgens mij gaat 't allemaal inderdaad wel goed komen!

Passionated, JALEX en Smother
Dankjewel voor jullie reacties! Ik vind het echt heel lief, jullie geven me echt hoop om het nu even af te wachten en dat het inderdaad goed gaat komen :slightly_smiling_face:

Lief van je schat, ook leuk om dit van een insider te horen :slightly_smiling_face: