Ik heb ontzettende ruzie met mijn ouders, en ze hebben mijn spiegelreflexcamera kapot gegooid. Nu ben ik echt ontzettend boos op ze, en het liefst kijk ik ze nooit meer aan en vertrek ik op dit moment. Nu vraag ik me af of jullie weten wat ik beter kan doen?
Je kunt beter niet voor je problemen weglopen zo maak je ze alleen maar erger. Ga praten met je ouders of als je dat niet wilt met vriendinnen o.i.d. maar iig niet weglopen dus.
@ Bommelding
Ik weet dat de meeste mensen zullen zeggen dat ik moet gaan praten, maar het enige wat er op het moment uit zal komen is dat ik ze dood wil hebben. En dat meen ik ook echt.
helemaal gelijk:’)
Gewoon ze de komende tijd een beetje gehoorzamen en als je denkt dat ze weer een beetje zijn afgekoeld kan je heel voorzichtig beginnen over je spiegelreflexcamera, dat je het heel erg jammer vind dat hij stuk is…
@ Snitchh
Dat is het nou, die ruzie ging eigenlijk om niks. Dat ik te weinig zou doen thuis en lui ben, terwijl ik bij een psychiater loop omdat ik zwaar depressief ben en daarnaast iedere nacht droom dat iemand me vermoord. Dus ik ben zo ontzettend moe van alles, en dan doen ze zoiets.
Blijf gewoon thuis, maar laat het een paar dagjes bekoelen. Je mag duidelijk laten blijken dat je boos bent, bv. door niets meer te zeggen. Maar begin niet te schreeuwen e.d., want dat werkt toch niet.
Als je je na een paar dagen wat gekalmeerd voelt, kan je er over praten.
Wat is er precies stuk aan je spiegelreflexcamera?
Valt het nog te herstellen? Zo ja, stel dan voor dat zij het betalen.
Ze hebben je camera serieus kapot gegooid? :’) Omg, als je geen nieuwe camera van ze zou krijgen, zou ik iets van hun kapot gooien. :’) Maar daar heb je niet echt iets aan…ik zou echt een nieuwe camera eisen.
Mag ik vragen waarom je precies ruzie hebt?
@ VintageROCKS
Mijn twee lenzen hebben het glas gebroken en de buitenkant zitten scheuren in, en ook het glas in de body is gebroken, dus het zal helaas helemaal vervangen worden. 
Ik heb het hierboven al eens gezegd, maar ze beweren dat ik niks in huis doe en ik lui ben.
Probeer het ook eens van hun kant te bekijken. Je zegt net dat jij zwaar depressief bent, moe bent , etc. Waarschijnlijk zijn je ouders dan ook soort van radeloos, en hebben ze die gedaan uit ‘‘wanhoop’’.
Een goed gesprek zal wel helpen, maar wacht eerst eventjes. En laat bij dat gesprek duidelijk zijn hoe jij je voelt, waarom je weinig doeti n het huishouden en dat je hun reactie niet vindt kloppen. Maar doe dit wel rustig! Ga niet schreeuwen, slaan, etc. Als jij namelijk kalm bent , zullen je ouders dit ook zijn en als jullie allebei kalm zijn kun je een beter gesprek voeren.
wooooooow wat een naaistreek! wie doet nou zoiets?
ga met hun praten, als jullie beide gekalmeert zijn, en maak hun duidelijk dat, hoe de ruzie ook verliep, ze dat nooit hadden mogen doen en dat je graag wil dat je een nieuwe/gerapeerde krijgt.
als je dat niet krijgt, gooi je idd iets van hun stuk in een andere ruzie. of je gaat naar een vertrouwenspersoon op school?
Als ik jou was, zou ik even een nachtje (of een paar) bij een vriend(in) gaan slapen.
Dan kunnen jij en je ouders allemaal even afkoelen, en dan gaat praten veel makkelijker!
Ik heb precies hetzelfde gehad, en daarna konden we gewoon redelijk normaal praten…
Het is indd waarschijnlijk niet zo’n goed idee om nu met ze te gaan praten,
ik zou ook hélemaal gek worden als ze mn spullen kapot zouden gooien…
Zag dat je 17 ben, denk je al na over uit huis gaan of niet?
Want dat kan natuurlijk ook nog… Dat je gewoon op jezelf gaat wonen!
Ik ga gelyk het huis uit als ik examen heb gedaan. Nog een halfjaar,
ik tel de dagen echt xd. Helpt ook als ze weer is kut doen; dan heb je iets om naar uit te kijken!
Heel veel succes ermee iig…
Dankjewel 
Ik ga zeer waarschijnlijk over anderhalf jaar bij m’n vriend wonen, en daar kijk ik echt ontzettend naar uit. Dan ben ik eindelijk van m’n ouders af. Gelukkig.
Misschien helpt het inderdaad wel om gewoon daaraan te denken, (:
Je camera kapot gegooid? WTF!
Niet weglopen, dan maak je het alleen maar erger. Jij en je ouders moeten allebei afkoelen en dan een goed gesprek voeren. Maak wel duidelijk dat het van je camera niet normaal is, en dat je natuurlijk wel een nieuwe moet krijgen.
Nouja zeg, je camera?! Dat ding is vreselijk duur en dat ze überhaupt met dingen gooien vind ik ontzettend ongepast, maar dat is nu niet echt relevant denk ik.
Zoals iemand al zei, is het voor hun waarschijnlijk ook niet makkelijk. Ik heb een beetje hetzelfde; loop bij een psycholoog, ik ben niet zwaar depressief maar word in ieder geval niet vrolijk van alles in mijn hoofd, om het zo maar even te zeggen. Ik slaap ook niet goed (heb geen dromen zoals jij, though). Als je je zo opstelt en de hele tijd denkt ‘ja HALLO ik zit helemaaaal niet lekker in mn vel, waarom doen ze nou weer zo als ze dat weten blabalbal’ dan word jij er niet beter van en zullen je ouders er waarschijnlijk ook alleen maar gefrustreerder van raken (ik spreek uit ervaring en werk er zelf ook nog aan…). Zelfmedelijden helpt niet echt (maar het is moeilijk om het niet te hebben :’).
Inderdaad eerst even afkoelen. Misschien kun je even naar een vriendin o.i.d. en er later goed met je ouders over praten. Maar je moet ze wel duidelijk maken dat gooien met spullen dus echt niet kan! Blijf wel rustig. Succes!
@ Callthephone
Ja, dat is ook wel een beetje zo. Het is niet dat ik medelijden heb met mezelf, maar dat ik er gewoon echt niet tegen kan en als iemand nee zegt terwijl ik ja wil horen is het op het moment al teveel voor me. En dat klinkt ongelooflijk stom, maar het is zo. En ik heb gewoon geen controle over wat dan ook maar.
Het is sowieso heel frustrerend als een van je ouders je een aansteller noemt terwijl je echt niet lekker in je vel zit enzo.
Hmm, ja misschien moet ik inderdaad m’n psychiater vragen als ik hem weer zie.
Ik doe de gewone taken die iedereen eigenlijk doet sowieso wel, degene die jij noemt. Maar ze verwachten dat ik bijvoorbeeld de was van iedereen doe, het hele huis schoonmaak en dingen als dat. Ik vind dat sowieso mijn taak niet, en daarnaast zou ik het nu ook helemaal niet kunnen doen. 
Okee, ik heb niet alles doorgelezen, maar ik zag wel even snel staan als tip om even een nachtje (of meer) bij een vriendin te gaan slapen.
Dat lijkt mij ook 't beste.
Ik heb zelf ook verschrikkelijke ruzie gehad met mijn ouders, en toen ben ik ook een nachtje weg gegaan. Nou, ik had ze nog nooit zo blij en opgelucht gezien dat ik een dag later weer thuis kwam. Toen konden we ook een normaal gesprek voeren en hebben ze heel oprecht hun excuses aangeboden.
In jouw geval zou ik ook een nieuwe camera eisen, of iig geld ofzo, maar dit kunnen ze absoluut niet maken! Als ze niet beseffen hoe duur zo ding is, moeten ze het zelf maar voelen door 'm te betalen.
Succes en sterkte meid!
En wind je niet te veel op tegen je ouders, daar wordt 't toch niet beter van. Ga dan met een vriendin bellen (of daar een nachtje slapen natuurlijk) om iig je verhaal/frustraties kwijt te kunnen…
Dat is idd belachelijk als ze dat van je verwachten. Die standaard dingen daar kan ik me natuurlijk wel in vinden, maar zoals je aangeeft doe je die al gewoon, dus geen reden voor je ouders om daar over te zeuren.
Ook kan ik uit je verhaal opmaken dat je het best zwaar hebt met je depressie enzo. Als ze dan zulke dingen zeggen, ja daar zou ik me ook boos over kunnen maken. (Ik zit nu zelfs al zo van; jemig die ouders mogen ook wel eens wat meer om hun dochter geven, en ik ken de rest van de situatie(s) niet eens…)
Maar misschien kan je psychiater met je ouders praten ofzo, dat dat meer effect zou hebben…? Njaa, ik weet 't ook allemaal niet hoor…